۹ بیماری شایع و خطرناک در استخر

اگر تا به حال برایتان پیش آمده که بعد از شنا در استخر بیمار شده اید، علت آن احتمالا آب آلوده‌ی استخر بوده است. اگرچه شنا ورزش و تفریح بسیار مفید و لذت بخشی است، اما سالانه افراد زیادی در محیط استخرها، وان‌های آب گرم و پارک‌های آبی بیمار می‌شوند. درست است که آب استخر عامل بیماری است و خطر بیمار شدن واقعا وجود دارد، اما لازم نیست وحشت زده شوید و خود را از لذت شنا در استخر محروم کنید.
تا زمانی که میزان pH و کلر آب استخر به درستی تنظیم شده باشد، مواد گندزدا بیشتر میکروب‌های بیماری زا را از بین خواهند برد. به علاوه خوشبختانه با اقدامات احتیاطی می‌توان از بیمار شدن خود جلوگیری کرد.

انگل کریپتوسپوریدیوم که عمده‌ترین عامل اسهال است، در برابر مواد شیمیایی آب استخر‌ها کاملا مقاوم است. این انگل در مدفوع شناگران دیگری وجود دارد که آلوده به آن هستنند و هاگ‌های آن می‌توانند ساعت‌ها تا روز‌ها در آب زنده بمانند. در صورت آلوده شدن به این انگل، فرد تا ۲ هفته مبتلا به اسهال خواهد شد. برای کاهش خطر، از بلعیدن آب استخر (حتی به مقدار کم) پرهیز کنید. هر فردی که مبتلا به اسهال است باید از شنا در استخر پرهیز کند. این مسأله در مورد کودکانی که از پوشک استفاده می‌کنند هم صدق می‌کند.

وقتی مواد شیمیایی درون آب استخر با چیز‌هایی مثل ادرار، عرق و آلودگی‌های بدن ترکیب می‌شوند، چشم‌ها در تماس با آب اذیت می‌شوند. در نتیجه‌ی ترکیب این مواد با کلر ماده‌ای به نام کلرامین به وجود می‌آید که بوی شدیدی دارد. در حقیقت، بوی شدید کلر ناشی از این ماده است. اگر این بو خیلی تند باشد، نشان دهنده‌ی آن است که تعادل مواد شیمیایی آب بر هم خورده و نیاز به بازبینی و تنظیم دوباره‌ی مواد است.

خارش، قرمز شدن، ورم و درد گوش، نشانه‌های بیماری عفونی گوش شناگران هستند که نوعی عفونت در گوش خارجی است. این بیماری زمانی به وجود می‌آید که باکتری موجود در آب استخر، در مجرای گوش باقی می‌ماند و تکثیر می‌شود. با استفاده از گوش گیر، گوش‌های خود را مسدود نگه دارید یا با یک حوله‌ی خشک، بعد از شنا رطوبت درون گوش تان را خشک کنید تا از بیماری گوش شناگران جلوگیری کنید. در صورت ابتلا به این بیماری، پزشک قطره‌ی گوشی برای شما تجویز می‌کند که از رشد باکتری‌ها جلوگیری می‌کند.

اگرچه غوطه ور شدن در وان‌های آب گرم آرامش بخش به نظر می‌رسد، اما ممکن است در اثر باکتری‌ای به نام سودوموناس آئروژینوزا دچار عفونت پوستی‌ای شوید که به آن راش پوستی وان آب گرم گفته می‌شود. این میکروب درون آب زندگی می‌کند و در وان آب گرم تکثیر می‌شود. راش پوستی ناشی از این باکتری، خارش دار، ناهموار، قرمز رنگ و گاهی چرکین است. بهترین راه برای جلوگیری از این عفونت، شستشوی بدن با صابون در حمام، بعد از هر جلسه استفاده از وان آب گرم است. علاوه بر این، لباس شنای خود را حتما بشویید.

---

بیشتر بخوانید:

• هزینه‌های میلیونی برای یک پشیمانی!
• قیمت‌های نجومی تفریحات تابستانی کودکان

قارچ پا بیماری پای ورزشکاران نوعی عفونت قارچی واگیردار است که در اثر تماس با شخص مبتلا یا لمس سطوح آلوده سرایت می‌کند. این قارچ پوستی در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کند و از بیماری‌های شایع در استخر‌ها است. در اتاق‌های رختکن و اطراف استخر حتما دمپایی به پا داشته باشید.

تحقیقات نشان می‌دهد آب اغلب استخر‌ها آلوده به باکتری ای. کولای است، یعنی همان باکتری عامل مسمومیت غذایی. این باکتری از طریق مدفوع شناگران وارد آب می‌شود. خوشبختانه بیشتر گونه‌های این باکتری بی ضرر هستند. با این حال، شواهد نشان می‌دهد گونه‌هایی که باعث دل درد و اسهال می‌شوند می‌توانند در آب استخر زنده بمانند. اگر ظرف یک یا دو روز بعد از شنا بیمار شدید، احتمالا ناشی از آب استخر است.

باکتری‌ای به نام لژیونلا عامل بیماری‌های لژیونر (نوع شدید بیماری سینه پهلو) و تب پونتیاک (نوعی عفونت تنفسی خفیف) است. علائم بیماری لژیونر ۲ تا ۱۰ روز بعد از آلودگی به این باکتری ظاهر می‌شوند و عبارتند از: سر درد، درد عضلانی، لرز کردن و تب شدید.

اگرچه اتفاق نادری است، اما غیر ممکن نیست. ویروس هپاتیت آ که باعث بیماری کبدی می‌شود می‌تواند در آب و غذای آلوده به مدفوع انسان و حیوان زندگی کند و اگر سهواً کمی از چنین آبی را ببلعید، این ویروس وارد سیستم بدن تان خواهد شد. این اتفاق در آب‌های مکان‌های تفریحی‌ای مثل استخر‌های عمومی نادر است و طبق تحقیقات، در سرتاسر دنیا در هر دهه یک بار ممکن است این اتفاق رخ دهد. اغلب هفته‌ها طول می‌کشد تا علائم این بیماری ظاهر شود. نشانه‌های آن عبارتند از: احساس درد در بالای سمت راست شکم، استفراغ و تهوع ناگهانی و احساس خستگی.

طبق تحقیقات، هر انسان بالغ در هر زمان معینی، حدود ۰/۱۴ گرم مدفوع بر روی مقعد خود دارد. این مدفوع وارد آب استخر حل می‌شود و همین مسأله بقیه‌ی شناگران را در معرض انواع بیماری‌های اسهالی قرار می‌دهد. شیگلا و نورو ویروس دو میکروب شایع دیگر در استخر‌ها هستند. شیگلا منجر به اسهال خونی، دل درد و تب می‌شود، اما اغلب افراد مبتلا به آن بدون نیاز به درمان، بهبود می‌یابند. نورو ویروس که به شدت مسری است، در استخرها، دریاچه ها، رودخانه‌ها و چشمه‌ها وجود دارد و منجر به استفراغ شدید و اسهال به مدت یک تا سه روز می‌شود، به همین دلیل افراد مبتلا به آن را خطر از دست رفتن آب بدن تهدید می‌کند.

استخر‌های هتل‌ها اغلب کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. به همین دلیل است که بسیاری از افراد در استخر و وان آب گرم هتل‌ها بیمار می‌شوند. برای بررسی تمیزی آب، کف استخر را با دقت نگاه کنید. باید بتوانید کف استخر یا دریچه‌ی تخلیه‌ی آب را ببینید. دیواره‌های استخر را لمس کنید؛ نباید لغزنده باشند. در آخر با دقت بو بکشید. اگر نمی‌توانید دریچه‌ها را ببینید، دیواره‌ها لغزنده هستند و بوی کلر زننده است، نباید از آن استخر یا وان آب گرم استفاده کنید.

طبق تحقیقات بیشتر افراد قبل از ورود به استخر دوش نمی‌گیرند. باکتری‌های زیادی روی پوست ما وجود دارد که به محض ورود به استخر، وارد آب خواهد شد. برای خلاص شدن از آن‌ها حتما باید از صابون استفاده کنید. دست کم یک دقیقه آبکشی بدن بخش زیادی از آلودگی‌ها را خواهد شست.

 

منبع: ایرنازندگی