علی شادمان در سریال یاغی نقش جاوید بر عهده دارد؛ شخصیتی نه چندان سیاه و بد و البته نه زیاد سفید و بی گناه که توجه مخاطبان این سریال را به خود معطوف کرده است. به این بهانه در این مطلب به مرور کارنامه ی هنری این بازیگر جوان خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
«یاغی» مـاجـرای جــوان کشتیگیری به نام «جاوید» را روایـت میکند که در جنوب شهر تهران، زندگی و کار میکند. او که در خانوادهای از هم پاشیده و درگیر اعتیاد متولد شده، سالهاست پدر و مادر خود را از دست داده و دغدغه اصلیاش این است که بتواند نسب خود را ثابت کند و شناسنامه بگیرد؛ در حالی که به دختری به نام «ابرا» نیز علاقهمند است. محمد کارت که برای کارگردانی فیلم سینمایی «شنای پروانه» و شماری از فیلمهای مستند اجتماعی با تمرکز بر مسائل اجتماعی جنوب شهر خصوصا اعتیاد شناخته میشود، در نخستین سریال خـود نیز که با همکاری نویسندگان «شنای پروانه» نوشته شده، فضایی مشابه با تنها فیلم کارنامهاش دارد. نقش اصلی «یاغی» بر عهده علی شادمان است و ستارههای پرشمار دیگری در این سریال بازی میکنند که از جمله آنها میتوان به پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، امیر جعفری، نیکی کریمی و فرهاد اصلانی اشاره کرد. البته از این فهرست تنها امیر جعفری در قسمت نخست حضور پررنگی دارد.
شخصیت جاوید (که به نوعی ادای دین به قهرمان نامیرای رمان «داستان جاوید» اسماعیل فصیح است و مثل او در عمق تاریکی بهدنبال روزنههایی از رستگاری میگردد) تمام ویژگیهای یک قهرمان همدلیبرانگیز را دارد. کودک یتیم و دردمندی که دست روی زانوی خودش گذاشته و بالا آمده و هیچ آرزویی ندارد جز اینکه فقط مثل یک شهروند کاملاً معمولی، شناسنامه و حق حیات داشته باشد. جاوید محمد کارت هم مثل جاوید اسماعیل فصیح، آهوی معصومی است در محاصره گرگها؛ گرگهایی در لباس گوسفند؛ گرگهایی که هنوز خیلی مانده تا ذاتالصدورشان را بشناسد و از پسشان بربیاید.
همانطور که سریال هم نخهای تعلیق را در همان قسمت اول بند میکند و شخصیت دورو و قالتاق «اسی قلک» را به بیننده لو میدهد تا همه حواسشان به دودوزهبازی این گرگ بالاندیده باشد و در این میان فقط جاوید است که هنوز صابون این جماعت درست و حسابی به تنش نخورده که بفهمد با چه موجوداتی طرف است و در چه جهنمی به امید رستگاری سگدوی بیهوده میزند. اما آیا جاوید با آن یال و کوپال و دل صاف و اراده آهنینش برای بهتر بودن و درست زندگی کردن، حریف این لشکر جرار میشود؟ یا جا میزند و در لجن فرو میرود؟
یاغی چند غافلگیری دلپذیر در بازیها دارد که جلوتر از همه آنها علی شادمان در نقش اصلی است؛ یک «جواناول» تازهنفس با بدن و بیانی دگرگونشده و کنترل کامل روی احساسات و چشمها، که خیلی زود همدلی مخاطب را برمیانگیزد و همزمان که قوی و تنومند و مستعد خشونت و ایستادن در برابر نیروهای مخالف است، کیفیتی شکننده و پراحساس هم دارد که نمیتوان دوستش نداشت و با دغدغههایش همراه نشد.
نقطه عزیمت داستان، تکاپوی این جوان برای رسیدن به کوچکترین خواستهها و نیازهای طبیعی هر انسان است، اما قصه در قسمت اول با گرهها و چالشهایی طراحی شده که بهنظر میرسد این تازه شروع مسیری طولانی و پرپیچوخم باشد. رازهایی در گذشته، و واقعیتهای کوچکی که پنهان شده، و البته پول که موتور محرک تمام انگیزههای انسان معاصر است، وزنههایی هستند که درام را به لایههایی عمیقتر میکشانند.
شادمان در سریال یاغی نقش جاوید را برعهده دارد که در واقع نقش اصلی سریال است؛ شخصیتی نه چندان سیاه و بد و البته نه زیاد سفید و بی گناه. به بهانه بازی شادمان در این نقش کارنامه او را مرور کرده ایم.
علی شادمان متولد ۴ آذر ۱۳۷۵ است و بازیگری را از ۱۰ سالگی شروع کرده است. در سال ۸۵ وقتی مرحوم رسول ملاقلی پور قصد داشت فیلم میم مثل مادر را بسازد دنبال پسربچهای بود که نواختن ویلون را بلد باشد و شادمان این ویژگی را داشت اینگونه بود که انتخاب شد و جلوی دوربین رفت. او آنقدر خوب بازی کرد یک سال بعد از سوی دو کارگردان مطرح برای بازی در فیلم هایشان انتخاب شد و در فیلم صد سال به این سالها به کارگردانی سامان مقدم و فیلم زمانی برای دوست داشتن ساخته ابراهیم فروزش به ایفای نقش پرداخت.
شادمان یک ویژگی دارد و آن هم انتخابهای خوب و دقیقش است. او در تمام این سالها با کارگردانان مطرح و در فیلمهای قابل تامل بازی کرده است.
کلانتری غیرانتفاعی ساخته یدالله صمدی، رؤیای سینما به کارگردانی علی شاه حاتمی، ساکن طبقه وسط به کارگردانی شهاب حسینی، یتیمخانه ایران ساخته ابوالقاسم طالبی، اروند کاری از پوریا آذربایجانی، ویلاییها به کارگردانی منیر قیدی، شین ساخته میثم کزازی، ما همه با هم هستیم کاری از کمال تبریزی، جاندار ساخته مشترک حسین دوماری و پدرام پورامیری، مهمانخانه ماه نو به کارگردانی تاکفومی تسوتسویی، مردن در آب مطهر ساخته نوید محمودی و شنای پروانه فیلمی از محمد کارت فیلمهای سینمایی هستند که علی شادمان در آنها بازی کرده است.
علی شادمان از سال ۹۲ تا ۹۷ در ۶ سریال تولیزیونی نیز بازی کرد که آخرین مجموعهها فصلهای اول و دوم سریال طنز دیوار به دیوار است.
سرزمین مادری، کیمیا، ماه و پلنگ و محکومین سه سریال دیگری است که این بازیگر توانا در آنها به ایفای نقش پرداخته است.
علی شادمان قبل از این که در سریال یاغی بازی کند در مجموعه میخواهم زنده بمانم جلوی دوربین رفته و از این طریق وارد شبکه نمایش خانگی شده بود. حالا نقش جاوید برای او نقشی متفاوت است؛ نقشی که بازی در آن به توانایی بالایی نیاز دارد و شادمان به خوبی از عهده آن برآمده است.
منبع: تابناک جوان