روایت مرحوم عسکراولادی از طراحی شعار «یا مرگ یا خمینی»
مرحوم حبیب‌الله عسکراولادی از مبارزان انقلاب در خاطراتش می‌نویسد: وقتی مردم از دستگیری امام خبردار شدند از اوایل صبح به خیابان‌ها ریختند و قرار شد در هیأت‌های مؤتلفه شعار واحدی اعلام شود. آن شعار این بود: «یا مرگ، یا خمینی».
مرحوم حبیب‌الله عسکراولادی از مبارزان نهضت اسلامی مردم ایران و عضو ارشد هیأت موتلفه اسلامی در خاطراتش می‌نویسد: وقتی مردم از دستگیری امام خبردار شدند از اوایل صبح به خیابان‌ها ریختند و قرار شد در هیأت‌های مؤتلفه شعار واحدی اعلام شود. آن شعار این بود: «یا مرگ، یا خمینی».
متن کامل را بخوانید:
نهضت اسلامی اخیر که به رهبری روحانیت، مراجع تقلید و امام راحل در سال ۱۳۴۱ آغاز شده بود، هر روز شدت و وسعت پیدا می‌کرد و رژیم منحط پهلوی هم هر روز بر قساوت و خشونتش افزوده می‌گشت و ماه محرم رسید و خرداد سال ۱۳۴۲ با دهه پُرفیض عاشورا برابر شد و امام راحل با سخنرانی‌ها، اعلامیه‌ها، بیانیه‌ها، حتی تلگراف‌ها و نامه‌ها، تمام خطبا، وعّاظ، اهل منبر، مداح‌ها و شُعرا را سفارش فرمودند که در مسیر عظمت اسلام و عزّت مسلمین، برنامه‌های خود را سامان دهند و مصیبت‌های وارده بر اسلام و مسلمانان، به‌ویژه مصیبت‌های وارده بر ملت مسلمان ایران، بالاخص حوزه‌های علمیه و مراجع و طلّاب را متذکّر شوند.
ایشان اعلام می‌فرمودند: همان مصیبت‌هایی که اگر حضرت سیدالشهداء (ع) هم حضور می‌داشتند، برای این مصیبت‌ها اعلام عزا می‌فرمودند. در نتیجه، برنامه‌ریزی‌ها، آگاهی و هوشیاری مردم، سبب شوکت جدّی‌تر در برنامه‌ها شد و اجرای برنامه‌ها در شب عاشورا و دسته و راهپیمایی بی‌سابقه روز عاشورا در تهران که بزرگ‌ترین تظاهرات ضدّ سلطنت تحمیلی و رژیم سفّاک بود و رهبری مرجع تقلید را تصریح داشت که تنها همین شعار در آن روز، هر دو هدف تظاهرات و دسته عاشورای حسینی (ع) را روشن می‌ساخت که راهپیمایان پس از شروع، از مسجد و حوزه علمیه حاج ابوالفتح و عبور از بهارستان و توقف در جلوی دانشگاه، به طرف کاخ سلطنتی حرکت کردند و در جلوی کاخ، با حالت خشم فوق‌العاده و مشت‌های گره کرده، فریاد می‌زدند:
«خمینی، خمینی! خدا نگه‌دار تو
بمیرد، بمیرد، دشمن خون‌خوار تو
بمیرد، بمیرد، دشمن جبّار تو
بمیرد، بمیرد، دشمن غدّار تو!»
بر این واقعه باید افزود که اجتماع عظیم عصر روز عاشورا در قم در مدرسه فیضیه و دارالشفاء و صحن‌های حرم مطهر و میدان‌های اطراف و صحن مسجد اعظم و سخنرانی افشاگرانه حضرت امام را که تا آن روز نظیر و سابقه‌ای نداشت و زمینه بسیار جدّی برای حرکت به جانب انقلاب اسلامی فراهم می‌شد که رژیم سفّاک با یک شب فاصله در شب ۱۵ خرداد، شبانه امام را از قم دستگیر و تحت‌الحفظ به تهران و در پادگان نظامی در محافظت شدید، زندانی ساخت. به دلیل آنکه روز ۱۳ محرم و روز سوم امام حسین (ع) بود، مردم قم و تهران و شهر ری این خبر را از هیأت‌های دینی اطلاع یافتند و از اوایل صبح به خیابان‌ها ریختند و قرار شد در هیأت‌های مؤتلفه شعار واحدی اعلام شود تا تمرکز در آن شعار، اثر بیش‌تری داشته باشد و آن شعار این بود: «یا مرگ، یا خمینی». هدف اصلیِ مرجع تقلید هم در ضمن شعار‌ها تکرار می‌شد و آن عبارت این بود: «برقرار باد حکومت اسلامی».
هجوم بی‌سابقه مردم به ایستگاه رادیو در میدان ارک تهران و تصرّف دو کلانتری در جنوب و شمال تهران، قساوت جلّادان مزدور آمریکا را فزونی بخشید و حملات وحشیانه به مردم شروع شد و هرچه بیشتر کشتند و مجروح کردند، فَوَران مردم حق‌طلب و شدت و گسترش شعار‌ها فزونی یافت؛ تا اینکه وحشت اوج‌گیری اعتراض‌ها به جانبداری انقلاب اسلامی سبب شد که از رادیو اعلام شود:
«آیت‌الله خمینی از قم به تهران آورده شده‌اند و به زودی به وطن مألوفشان عودت داده می‌شوند».
با اینکه این خبر سبب آرامش نسبی دو، سه ساعته شد، اما عصر ۱۵ خردادماه مجدداً مردم به خیابان‌ها ریختند. همین بهانه باعث اعلام حکومت نظامی در تهران شد. آنچه برای نسل جوان ما می‌تواند مورد دقت قرار گیرد این است که مردم ما دریافتند که برای حاکم‌کردن حکومت عدل اسلامی باید رهبری اسلام‌شناس برجسته و عادلی را پذیرا شوند که فقه و عدل او، دو سرمایه برای تحقق حکومت عدل باشد و بزرگان نهضت اسلامی به‌ویژه امام راحل هم از این تجربه متوجه شدند که مردم آمادگی پذیرش ولایت فقیه عادل را دارند و این یکی از زاویه‌هایی است که از آن می‌توان یافت که ۱۵ خرداد ماه ۱۳۴۲ نقطه عطفی در تاریخ اسلام معاصر است؛ یعنی اسلامی که فقه آن فقه حکومتی است و فقیه آن برای حاکم‌کردن فقه اسلام، یعنی عصاره کتاب خدا و سنّت و سیره پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) است. یکی از بهره‌های حضرت امام (ره) از آن روز خدایی را می‌توان، ارائه طرح مردمی از ولایت فقیه دانست؛ زیرا بحث ولایت فقیه صد‌ها سال در ذخایر نفیس و کتاب‌های ارزشمند در اسلام ناب محمدی (ص) ثبت و ضبط بوده و از دروس ارزشمند حوزه‌های علمیه به حساب می‌آمد. امام راحل از آمادگی ملت عزیز، احساس وظیفه فرمودند که این بحث را چنان مطرح فرمایند که مردم کوچه و بازار هم از آن، منشور حکومت اسلامی را درک کنند و بر اساس آن خود را سامان دهند و آماده تولّی به ولایت فقیه برای حاکم‌کردن فقه حکومتی باشند که لطف خداوند، مردم را هدایت کرد و زیرسازی انقلاب اسلامی با ولایت فقیه به صورت غیرقابل پیش‌بینی استحکام یافت و امام بر همان اساس انقلاب اسلامی را رهبری و جمهوری اسلامی را بنیان‌گذاری فرمودند.
متن کامل را بخوانید:
نهضت اسلامی اخیر که به رهبری روحانیت، مراجع تقلید و امام راحل در سال ۱۳۴۱ آغاز شده بود، هر روز شدت و وسعت پیدا می‌کرد و رژیم منحط پهلوی هم هر روز بر قساوت و خشونتش افزوده می‌گشت و ماه محرم رسید و خرداد سال ۱۳۴۲ با دهه پُرفیض عاشورا برابر شد و امام راحل با سخنرانی‌ها، اعلامیه‌ها، بیانیه‌ها، حتی تلگراف‌ها و نامه‌ها، تمام خطبا، وعّاظ، اهل منبر، مداح‌ها و شُعرا را سفارش فرمودند که در مسیر عظمت اسلام و عزّت مسلمین، برنامه‌های خود را سامان دهند و مصیبت‌های وارده بر اسلام و مسلمانان، به‌ویژه مصیبت‌های وارده بر ملت مسلمان ایران، بالاخص حوزه‌های علمیه و مراجع و طلّاب را متذکّر شوند.
ایشان اعلام می‌فرمودند: همان مصیبت‌هایی که اگر حضرت سیدالشهداء (ع) هم حضور می‌داشتند، برای این مصیبت‌ها اعلام عزا می‌فرمودند. در نتیجه، برنامه‌ریزی‌ها، آگاهی و هوشیاری مردم، سبب شوکت جدّی‌تر در برنامه‌ها شد و اجرای برنامه‌ها در شب عاشورا و دسته و راهپیمایی بی‌سابقه روز عاشورا در تهران که بزرگ‌ترین تظاهرات ضدّ سلطنت تحمیلی و رژیم سفّاک بود و رهبری مرجع تقلید را تصریح داشت که تنها همین شعار در آن روز، هر دو هدف تظاهرات و دسته عاشورای حسینی (ع) را روشن می‌ساخت که راهپیمایان پس از شروع، از مسجد و حوزه علمیه حاج ابوالفتح و عبور از بهارستان و توقف در جلوی دانشگاه، به طرف کاخ سلطنتی حرکت کردند و در جلوی کاخ، با حالت خشم فوق‌العاده و مشت‌های گره کرده، فریاد می‌زدند:
«خمینی، خمینی! خدا نگه‌دار تو
بمیرد، بمیرد، دشمن خون‌خوار تو
بمیرد، بمیرد، دشمن جبّار تو
بمیرد، بمیرد، دشمن غدّار تو!»
بر این واقعه باید افزود که اجتماع عظیم عصر روز عاشورا در قم در مدرسه فیضیه و دارالشفاء و صحن‌های حرم مطهر و میدان‌های اطراف و صحن مسجد اعظم و سخنرانی افشاگرانه حضرت امام را که تا آن روز نظیر و سابقه‌ای نداشت و زمینه بسیار جدّی برای حرکت به جانب انقلاب اسلامی فراهم می‌شد که رژیم سفّاک با یک شب فاصله در شب ۱۵ خرداد، شبانه امام را از قم دستگیر و تحت‌الحفظ به تهران و در پادگان نظامی در محافظت شدید، زندانی ساخت. به دلیل آنکه روز ۱۳ محرم و روز سوم امام حسین (ع) بود، مردم قم و تهران و شهر ری این خبر را از هیأت‌های دینی اطلاع یافتند و از اوایل صبح به خیابان‌ها ریختند و قرار شد در هیأت‌های مؤتلفه شعار واحدی اعلام شود تا تمرکز در آن شعار، اثر بیش‌تری داشته باشد و آن شعار این بود: «یا مرگ، یا خمینی». هدف اصلیِ مرجع تقلید هم در ضمن شعار‌ها تکرار می‌شد و آن عبارت این بود: «برقرار باد حکومت اسلامی».
هجوم بی‌سابقه مردم به ایستگاه رادیو در میدان ارک تهران و تصرّف دو کلانتری در جنوب و شمال تهران، قساوت جلّادان مزدور آمریکا را فزونی بخشید و حملات وحشیانه به مردم شروع شد و هرچه بیشتر کشتند و مجروح کردند، فَوَران مردم حق‌طلب و شدت و گسترش شعار‌ها فزونی یافت؛ تا اینکه وحشت اوج‌گیری اعتراض‌ها به جانبداری انقلاب اسلامی سبب شد که از رادیو اعلام شود:
«آیت‌الله خمینی از قم به تهران آورده شده‌اند و به زودی به وطن مألوفشان عودت داده می‌شوند».
با اینکه این خبر سبب آرامش نسبی دو، سه ساعته شد، اما عصر ۱۵ خردادماه مجدداً مردم به خیابان‌ها ریختند. همین بهانه باعث اعلام حکومت نظامی در تهران شد. آنچه برای نسل جوان ما می‌تواند مورد دقت قرار گیرد این است که مردم ما دریافتند که برای حاکم‌کردن حکومت عدل اسلامی باید رهبری اسلام‌شناس برجسته و عادلی را پذیرا شوند که فقه و عدل او، دو سرمایه برای تحقق حکومت عدل باشد و بزرگان نهضت اسلامی به‌ویژه امام راحل هم از این تجربه متوجه شدند که مردم آمادگی پذیرش ولایت فقیه عادل را دارند و این یکی از زاویه‌هایی است که از آن می‌توان یافت که ۱۵ خرداد ماه ۱۳۴۲ نقطه عطفی در تاریخ اسلام معاصر است؛ یعنی اسلامی که فقه آن فقه حکومتی است و فقیه آن برای حاکم‌کردن فقه اسلام، یعنی عصاره کتاب خدا و سنّت و سیره پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) است. یکی از بهره‌های حضرت امام (ره) از آن روز خدایی را می‌توان، ارائه طرح مردمی از ولایت فقیه دانست؛ زیرا بحث ولایت فقیه صد‌ها سال در ذخایر نفیس و کتاب‌های ارزشمند در اسلام ناب محمدی (ص) ثبت و ضبط بوده و از دروس ارزشمند حوزه‌های علمیه به حساب می‌آمد. امام راحل از آمادگی ملت عزیز، احساس وظیفه فرمودند که این بحث را چنان مطرح فرمایند که مردم کوچه و بازار هم از آن، منشور حکومت اسلامی را درک کنند و بر اساس آن خود را سامان دهند و آماده تولّی به ولایت فقیه برای حاکم‌کردن فقه حکومتی باشند که لطف خداوند، مردم را هدایت کرد و زیرسازی انقلاب اسلامی با ولایت فقیه به صورت غیرقابل پیش‌بینی استحکام یافت و امام بر همان اساس انقلاب اسلامی را رهبری و جمهوری اسلامی را بنیان‌گذاری فرمودند.
بیشتر بخوانید
منبع : فارس
ارسال نظرات
تازه ها