فریح و دیدن مراکز فرهنگی و تاریخی کشورها دلایل خوبی برای ورود توریستها به هر کشوری از دنیاست. اما در این میان ماجراجویان زیادی در دنیا هستند که برای ترسیدن هزینه میکنند و راهی کشور دیگری میشوند تا از آثار تاریخی ترسناک یا وقایع تلخ یا حتی آثاری که زاییده دست بشری است، دیدن کنند.
در این گزارش میتوانید ۱۰ جاذبه ترسناک توریستی را مشاهده نمایید.
شاید باید این موزه را یکی از بهترین مقاصد گردشگری موجود در شهر لس آنجلس دانست. در واقع آثار ارائه شده در این موزه با موضوعاتی همچون آدم خواری، تاکسی درمی اعضای بدن انسان، آثار هنری قاتلان سریالی و تصاویر صحنههای جنایت، کالبدشکافی، خودکشی و ... در ارتباط است. از جمله تصاویر به نمایش درآمده در این موزه میتوان به تصاویر مرتبط با صحنههای جنایت معروفی همچون جنایت «چارلز منسن» (Charles Manson)، عکسهای اصلی از جنایت مرموزی که به نام «کوکب سیاه» "Black Dahlia" و دیگر آثار و یادبودهای خشونت، مرگ و شکنجه اشاره کرد.
همچنین در موزه، ماشینهای کشتاری همچون گیوتین به همراه سر قطع شده قاتل زنجیرهای معروف فرانسوی «هنری لندرو» (Henri Landru)، یک مجموعه از تابوت و کیسههای حمل جسد، مجموعهای از اسباب و لوازم اعدام، ابزار کفن و دفن و کالبدشکافی و همچنین تصاویر و ویدیوهایی از نحوه استفاه از آنها، ویترین تاکسیدرمی، ویدیوهای مربوط به «فرقه دروازهی بهشت» (Heaven s Gate Cult) و اشیا دیگری است که همگی وحشت از مرگ را به اشکال مختلف به نمایش گذاشتهاند.
بازار طلسم توگو در شرق آفریقا از ترسناکترین بازارهای دنیاست که در «لومه» پایتخت توگو قرار دارد. در این بازار سرهای حیواناتی مانند سگ، پای فیل و پنجه شامپانزه و اسکلت گوریل فروخته میشود. مشتریان این اشیا را برای رهایی از بیماریها و مشکلات خریداری میکنند.
این روزها هر گردشگری که وارد این بازار میشود اول به دست یک طبیب سنتی معاینه میشود. قیمت مشخصی هم برای هر ویزیت در این بازار وجود ندارد، زمانی که طبیب درمان را انجام داد، شروع میکند به حرف زدن با خدایان. او آنقدر حرف میزند تا با پولی که به او میدهید راضی شود و ساکت شود.
یکی از ترسناکترین موزههای جهان به نام موزه مرگ یا موزه پزشکی سیریراج در تایلند قرار دارد. در این موزه انواع ناهنجاریهای پزشکی به صورت نمونههای واقعی به نمایش گذاشته شده است. این موزه در ابتدا به عنوان یک منبع آموزشی برای متخصصان و دانشجویان تاسیس شد، اما بعدها جذابیت گردشگری پیدا کرد.
موزه مرگ در شهر بانکوک تایلند تنها موزه در جهان به شمار میرود که آثار نمایشی آن را اعضا واقعی بدن انسان تشکیل میدهند. اسکلتی از مؤسس این موزه با جمجمه خندان وی در ابتدای موزه به گرمی از بازدیدکنندگان استقبال میکند. وقتی وارد موزه میشوید با جسدهای واقعی از کودکان تغییر شکل یافته بر اثر تغییرات ژنیتیکی و قربانیان حادثه و خیلی اجساد ترسناک مواجه خواهید شد.
گفتنی است در این موزه که یکی از جذابترین اماکن بانکوک محسوب میشود، جسد مومیاییشده یکی از ترسناکترین قاتلان دهه ۵۰ تایلند به نمایش درآمده است.
باورش سخت است، اما زیر شهر زیبای پاریس چندین قبرستان بزرگ قرار دارد. این قبرستانها که به صورت شبکههای کانال مانند به هم وصل هستند و به «گور دخمه» مشهورند، تقریباً محل دفن شش میلیون جسد هستند. این طور که میگویند در روزهای درگیری انقلاب فرانسه آن قدر تعداد قربانیها زیاد شده بود که مردم دالانی دو تا سه کیلومتری زیر شهر حفر کردند. آنها برای خلاص شدن از بوی تعفن، اجساد قربانیها را به دالان بردند. گویا انتقال اجساد در شب و با حضور یک کشیش انجام میگرفت و به مدت دو سال ادامه داشت. بعضی منابع طول این دخمهها را بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ کیلومتر هم تخمین زدهاند. حالا این روزها گور دخمههای پاریس که هنوز تعداد زیادی از آنها دست نخورده باقی مانده، به یکی از جاذبههای گردشگری این شهر تبدیل شده است.
این غار قتلگاه خمرهای سرخ بود که در مدت ۴ سال حکومت در کامبوج نسل کشی و قتل عام زیادی را انجام دادند. حکومت خمرهای سرخ با ایدئولوژی مائویستی در سال ۱۹۷۵ با رهبری پل پوت مشهور به برادر شماره یک با کودتا علیه پادشاه در کامبوج به قدرت رسید. در مدت چهار سال حکومت این گروه بر کامبوج دو میلیون نفر در "کشتزارهای مرگ" این حکومت کشته شدند. آنها به هر دلیل مردم بیدفاع را میکشتند و غار فنوم سامپئو یکی از قتلگاههایی بود که جنازهها را در آنجا جمع میکردند. امروزه عدهای از گردشگران به عنوان یادبود از این غار دیدن میکنند.
در مکزیک مکانی به اسم کانال مخفی «هوچیمیکو» (Xuchimico) در نزدیکی مکزیکوسیتی است که به جزیره عروسکها معروف شده؛ جزیرهای که از هر درخت آن تعداد زیادی عروسک با شکلهای ترسناک آویزان شده است. گفته شده سالها پیش دختربچهای در کانال نزدیک خانه Don Julian Santana جلوی چشمهایش غرق شده است و او نتوانست برایش کاری کند. از آن به بعد او هر روز از زبالهدانهای شهر عروسک جمع میکرد و به باغی میآورد. مرد مکزیکی قصد داشت با آویزان کردن عروسکها روح دخترک را از خودش راضی کند. بعد از او هم دیگر گردشگرها دست بردار نیستند و هر کدام عروسکی را به این جزیره میآورند و روی درخت آویزان میکنند.
دریاچه ناترون رنگی قرمز دارد و دمای آن نیز بسیار بالا است. دلیل قرمز بودن آب ناترون این است که دمای آب دریاچه بسیار بالا است. آب این دریاچه بسیار شور است و درجه حرارت آن بسیار بالاست. این دریاچه برای پرندهها بسیار خطرناک است، اما برای فلامینگوها شرایط بسیار مناسب و مطبوعی دارد. درجه حرارت این آب گاهی حتی به بالای ۴۰ درجه سانتی گراد هم میرسد و به دلیل نیز سطح بالای تبخیری که در این دریاچه وجود دارد، ph دریاچه ناترون نزدیک به ۱۲ است. افزایش سطح نمک آب در نهایت منجر به این امر میشود که نوعی از میکروبهای طبیعی که حاصل عملیات پیچیدهای از میکروارگانیسمها و به محیط هایتر و شور علاقهمند هستند، میباشند. در نهایت این فعالیتها، این میکروارگانیسمها به نوعی باکتری تبدیل میگردند که غذای مصرفی خود را از راه فتوسنتز همچون گیاهان تامین مینمایند و در نتیجه آب دریاچه قرمز رنگ میشود.
در بازدید از این دریاچه به صورت مستقیم میبینید که بر اثر قرار گرفتن در مواد مذاب درون آب دریاچه ناترون، پرندگان به مومیاییهای شبیه سنگ تبدیل شدهاند. گمان میرود که مواد موجود در آب دریاچه ناترون، همان موادی باشند که مصریان باستان برای ساخت مومیاییها از آن استفاده میکردند. دریاچه ناترون به طور دقیق در نزدیک مرز کنیا و در شمال تانزانیا قرار گرفته است.
معبد هندو در دشنوک راجستان هند قرار دارد که موشهای زیادی در آنجا زندگی میکنند، اما با این وجود توریستها برای دیدن آنجا سرازیر میشوند. بیش از ۲۰۰۰۰ موش زنده در این معبد زندگی میکنند که توسط مردم «چران» مقدس شمرده میشوند. عبادت کنندگان هر روز به آنه غذا میدهند و حتی برای محافظت از آنها از دست شکارچیان اقداماتی را انجام دادهاند. در حالی که اکثریت موشها سیاه هستند، دیدن موش سفید در بین آنها یک برکت محسوب میشود. بازدیدکنندگان باید هنگام ورود به معبد پابرهنه شوند و در صورتی که یک موش از روی پای آنها رد شود این نشانه خوش شانسی است.
اینجا محلی در حومه پالرمو در سیسیل است که بیش از ۸۰۰۰ جسد مومیایی شده به نمایش گذاشته شده است. این اجساد به قرن شانزدهم برمیگردد. زمانی که راهبههای کلیسای کاپوچین به فضای بیشتری برای گورستان خود نیاز داشتند؛ بنابراین اجساد را از گورستانی به گورستان دیگر منتقل کردند و به شکل مومیایی درآوردند.
اَستودان سِدلِک یک کلیسای قرون وسطایی است که اصلاً شباهتی به کلیساهای معمولی ندارد. در حالی که کلیساها با سنگ قبر و سنگ مرمر تزئین شدند این کلیسا با استخوان و بقایای انسانی مزین شده است. این کلیسا در سال ۱۸۷۰ گورستانی از استخوان شد و بیش از ۴۰ هزار انسان در محوطه کلیسا به خاک سپرده شده بودند. اکنون سالانه حدود ۲۰۰ هزار نفر برای دیدن این کلیسا که حتی لوسترهایش از استخوان است، بازدید میکنند.
انتهای پیام/