کدام افراد بیشتر در معرض ابتلا به آبله میمون هستند؟

آبله میمون بیماری است که سالیان سال در کشور‌های آفریقایی مانند کنگو دیده می‌شده و به عنوان بیماری مشترک انسان و حیوان بوده و از انسان به انسان دیگر نیز قابل انتقال است. اگر شخصی با فردی که مبتلا به این ویروس است با ترشحات بدن فرد، ضایعات پوستی، ترشحات چشمی، تنفسی و همچنین وسایل و حتی رختخواب فرد مبتلا ارتباط داشته باشد باعث انتقال این ویروس می‌شود. به این دلیل است که در کشور‌هایی که این بیماری دیده نمی‌شده و آندمیک نبوده؛ مانند آمریکا، اروپا و کانادا اخیرا گزارش‌هایی در این خصوص می‌شود؛ بدون اینکه ارتباطی بین سفر به این مناطق که در آن بیماری دیده شده وجود داشته باشد. طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، مواردی که در این کشور‌ها گزارش شده که قبلا سابقه بیماری را نداشته‌اند، تاکنون مرگ و میر نداشته؛ هر چند در کشور‌های آفریقایی موارد مرگ وجود داشته است. با انجام تست PCR مانند کووید ـ ۱۹ این ویروس نیز تشخیص داده می‌شود. در خصوص ابتلای کودکان به این ویروس چند نکته مهم است؛ اول اینکه این ویروس در کودکان نیز دیده می‌شود. جالب است بدانید اولین مورد بیماری آبله میمون در انسان در سال ۱۹۷۰ میلادی در یک کودک در کشور کنگو دیده شد. راه انتقال تماس مستقیم با فرد بیمار است و دوره کمون این ویروس از زمان ورود تا نشان دادن علائم یک تا ۳ هفته است. اکثر موارد این بیماری خودبه‌خود خوب می‌شود، اما گاهی ممکن است شدید شود. متاسفانه کودکان، زنان باردار و افراد دارای نقص ایمنی از گروه‌های پرخطر در این خصوص هستند. امیدوارم با رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی و توجه به افرادی که ضایعات پوستی دارند که همراه با تب و التهاب غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل، زیر گردن، کشاله ران، ضعف و بی‌حالی شدید است، برای تشخیص به پزشک معرفی شده و تست انجام شود. اطلاعات ما در این خصوص بسیار محدود است؛ چرا که کشوری نبودیم که از قبل شاهد این بیماری ویروسی باشیم؛ البته در دنیا نیز اطلاعات در این خصوص محدود است و باید اخبار علمی را دنبال کنیم.

 

منبع : برنا