چرا کودکان در حضور مادرشان بدترین رفتار را نشان می‌دهند؟

از آنجایی که مادر مسئول اصلی مراقبت از فرزندش است، معمولاً از دیدن تعدادی از رفتار‌های «جذاب» مانند گریه کردن، جیغ زدن، تلاش برای سیلی زدن، امتناع از غذا خوردن و عصبانیت‌های ناگهانی و غیرقابل توضیح که از او بروز می‌کند، «لذت می‌برد». شاید متوجه شده باشید که بچه‌ها با دیگران مودب و مهربان هستند، در حالی که وقتی مادرشان کنارشان است دیوانه می‌شوند. کودکان تمایل دارند رفتار‌های واقعا بدی را در حضور مادران خود نشان دهند. راز این امر ناشی از شکست مادر نیست، بلکه کودک چنین اقداماتی را به عنوان ابراز تملق و عشق به او انجام می‌دهد. قصد داریم در این گزارش کمی به روانشناسی فرزندانمان بپردازیم تا دلیل این را بشناسیم که چرا مادران بیشتر در معرض این رفتار‌های فرزندانشان هستند.

مادر نماد امنیت در زندگی کودک است. بچه‌ها بیشتر در مقابل والدین و به خصوص در مقابل مادرانشان بدرفتاری می‌کنند، زیرا در حضور آن‌ها احساس راحتی، امنیت و حمایت می‌کنند.

کودک در هر موقعیت اجتماعی که شامل حضور غریبه‌ها باشد، احساس ناراحتی می‌کند. این در مورد همه ما صدق می‌کند، به گونه‌ای که در حضور افراد جدید متفاوت عمل می‌کنیم. کودکان نیز از این قاعده مستثنی نیستند، اما ذهن آن‌ها هنوز به طور کامل رشد نکرده است، آن‌ها باید در بیشتر مواقع تلاش زیادی برای کنترل تکانه‌های خود انجام دهند، از این رو وقتی به خانه باز می‌گردند، همه دعوا‌های خود را به راه می‌اندازند. فراموش نکنید که کودکان نیز ممکن است روز‌های بدی را پشت سر بگذارند و عصبانیت‌هایی که جز در مقابل مادرشان بروز نمی‌دهند، بهترین راه آن‌ها برای تخلیه آنچه در درونشان است.

دلیل دیگر بدرفتاری کودکان این است که ممکن است برای جلب توجه مادر احساس رقابت داشته باشند و طرف مقابل این رقابت می‌تواند خواهر و برادر، بزرگسالان دیگر، حیوانات خانگی یا حتی کار مادر باشد. بچه‌ها دوست ندارند نادیده گرفته شوند و بدرفتاری باعث جلب توجه آن‌ها می‌شود.

طبیعی است که کودک محدودیت‌های خود را محک بزند، به خصوص اگر با مادرش نزدیک باشد. کودک می‌داند که رابطه اش با مادرش امن است، بنابراین احساس می‌کند که می‌تواند به تنهایی عمل کند، دستورات را اطاعت نکند و حدود شناخته شده را به حد خود برساند. این بدان معنا نیست که او عمداً سعی دارد مادر خود را عصبانی کند، بلکه به این معنی است که کودک به طور طبیعی رشد می‌کند و رابطه قوی با مادرش دارد.

در برخی موارد، کج خلقی به این معنا نیست که کودک رفتار عادی دارد، بلکه به این معناست که او سعی دارد با بدرفتاری عمدی شما را به بازی بگیرد. می‌توانید موارد عصبانیت غیرواقعی را از عصبانیت‌های واقعی تشخیص دهید، به گونه‌ای که مورد دوم همیشه منطقی و قابل درک هستند. باید توجه داشته باشید که تشویق فرزندتان به انجام این رفتار باعث می‌شود تا او باور کند که این رفتار موثر است و این کار را برای شما سخت‌تر می‌کند.

 

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان