توصیهها بر این است که در طبخ،
پوست مرغ مصرف نشود، چرا که از نظر تغذیهای، پوست دارای چربی بالایی است و اسید چرب اشباع و کلسترول بالایی دارد، به همین جهت میزان کالری بیشتری را نیز ایجاد میکند. از سویی تصور عامه بر این است که ترکیباتی در پوست مرغ انباشته است که منجر به بیماریها میشود و اختلالات هورمونی در زنان و دختران را پدید میآورد و مساله دیگر، اختلالات سرطانی است که در درازمدت ایجاد میشود؛ ولی نگرانی متخصصان تغذیه بیشتر بر آنتیبیوتیکهایی است که به صورت مکمل به جوجههای در حال رشد تزریق یا خورانده میشود و در پوست آنها ذخیره میشود؛ چراکه این داروها به صورت منظم جهت سالم نگه داشتن آنها، به جوجهها داده میشود. گاهی مشاهده شده است که ترس عامه مردم از وجود هورمون در بدن مرغ و جوجهها بیشتر از وجود آنتیبیوتیکهاست؛ چراکه آنها میدانند این هورمونها باعث رویش موهای زاید در بدن زنان و دختران میشوند؛ ولی قابل ذکر است که مرغداریها برای رشد جوجهها به جهت مقرون به صرفه نبودنش، از هورمون استفاده نمیکنند. درهر ۱۰۰ گرم
گوشت مرغ با پوست، چیزی حدود ۱۶ الی ۱۷ گرم چربی وجود دارد که اگر آن را با مقدار کالری که برای هر گرم چربی است محاسبه کنیم، حدود ۱۵۰ تا ۱۵۵ کیلوکالری در ۱۰۰ گرم گوشت به ما چربی میدهد که این طبعا حدود ۱۰۰ تا ۱۲۰ گرم کلسترول و ۵ گرم چربی اشباع دارد، حال اگر این ران یا بال را از چربی (پوستش) جدا کنیم این مقدار چربی به ۲/۲ گرم چربی در ۱۰۰ گرم تغییر میکند. در این روش پوست گوشت به صورت خشک درآمده که بسیاری مایل به خوردن آن هستند غافل از این که این پوست خشک شده (مرغ یا ماهی) حدود ۴۶ گرم چربی دارد که اگر محاسبه شود ۴۱۵ کیلوکالری فقط از پوست خشک و کبابی به دست میآید. مسالهای که در طبخ گوشتها در باربیکیو نگرانکننده است تماس مستقیم گوشت با حرارت، زغال و مواد سوزانندهای است که به کار میرود که خود دارای مواد سمی است و به گوشت منتقل میشود که در طول زمان احتمال بروز سرطان را زیاد میکند، پس بهتر است هنگام باربیکیو کردن گوشت، حتیالمقدور آن را از پوستش جدا نکرده و پس از پخت کامل، گوشت را جهت کاهش خطر، از پوستش جدا کنیم.
از آنجا که در سوخاری کردن نیز بایستی گوشت در روغن غوطهور شود، باز همان عواقب و خطر بروز
سرطان، گسترش پیدا میکند، پس میتوان روش بخارپز یا آبپز نمودن گوشت را به عنوان کمخطرترین راه پخت ذکر کرد.
بیشتر بخوانید
منبع : بیتوته