لذت معماری در شهر آدم کوچولو‌ها + عکس

«حسن رضاخانی» استاد هنرمند خیابان «اقاقیا»، دفتر کار و دم و دستگاهی ندارد و ماکت‌های زیبا و کاریکاتور‌های خلاقانه اش را در گوشه اتاق ساده و نقلیش خلق کرده است. ابزار کارش هم پیچیده نیستند و با خط کشی ساده، ورقه‌های فوم، یونولیت، مقوا و لوازم دورریز آثارش را می‌آفریند، ولی در احجام و ماکت‌هایی که می‌سازد ظرافت کار معماران چیره‌دست و محاسبه‌گری مهندسان معمار به چشم می‌خورد. مجموعه ساختمان‌ها، خیابان‌ها، آپارتمان‌ها و مکان‌هایی که او ساخته، به شهری شاد و رنگی شباهت دارد که حتی برج‌هایش هم دلگیر نیستند و در هر گوشه آن می‌توان کف دستی گل و سبزه پیدا کرد.
فضای داخلی خانه‌های دوبلکسی که رضاخانی با ابزار‌هایی ساده و لوازم دورریز ساخته، آنقدر طبیعی و حساب شده طراحی شده که انگار می‌توان از پلکان مدور خانه‌ها بالا رفت و گلدان‌های کاغذی را که پشت پنجره‌های طلقی مستطیل شکل پنهان شده‌اند، تماشا کرد. در ماکتی که او از آپارتمان مسکونیش ساخته، چیدمان و دکور وسایل آشپزخانه، پذیرایی و اتاق‌ها طوری است که انگار از بام آپارتمان، داخل آن را تماشا می‌کنیم.

در میان آثار استاد ماکت ساز انواع بنا‌های مختلف به چشم می‌خورد که یکی از شاخص‌ترین آن‌ها آرامگاه تاریخی ابن بابویه است. در ماکت آرامگاه پایه‌های مدور، سایه‌بان چند ضلعی و همه اجزای بنا به زیبایی ساخته شده‌اند. ساختن ماکت آثار تاریخی از دلمشغولی‌های مورد علاقه رضاخانی است، اما ساخت این احجام هزینه بالایی دارد و تامین این هزینه برای استاد اهل دل، بدون حمایت نهاد‌ها و متولیان حفظ آثار باستانی میسر نیست. او نام ماکتی را که با الهام از شلوغی و آشفتگی کره زمین ساخته، «مرثیه زمین» گذاشته و با انبوه برج‌ها و خودرو‌هایی که روی ماکت کروی خود نصب کرده خطر نابودی زمین را هشدار داده است. استاد خوش ذوق و خوش اخلاق کوچه اقاقیا، ماکت بسیاری از طرح‌های بزرگ شهری را ساخته تا بعد‌ها اگر قسمتی از سازه آسیب دید، مجریان طرح از روی این ماکت‌ها بتوانند نقایص آن را ترمیم کنند.

 

رضاخانی پس از سال‌ها شاگردی نزد هنرمندان و صنعتگران ایرانی، روسی و اتریشی، همکاری خود را با سازمان فنی و حرفه‌ای کشور به عنوان مربی و مدرس رشته‌های نقشه‌کشی ساختمان و طراحی داخلی آغاز کرده است. او ٣٠ سال در این سازمان خدمت کرده و شاگردان بسیاری تربیت کرده که هر یک از آن‌ها مهندسان و طراحان قابلی شده‌اند. استاد سپیدمو بعد از بازنشستگی هم آموزگاری را کنار نگذاشته و در مراکز زیر مجموعه سازمان اوقاف و امور خیریه مانند مجموعه موقوفه منتظمی و سرا‌های محله به آموزش نوجوانان علاقه‌مند پرداخته است.
نبوغ و هنر رضاخانی به ساخت ماکت‌ها خلاصه نمی‌شود و در طراحی کاریکاتور هم خلاقیت و توانایی خاص دارد. در کاریکاتور‌های او مسائل اجتماعی به طنازی هنرمندانه به تصویر کشیده شده‌اند و مسائل و مشکلات جامعه را با طرح‌ها و کاریکاتور‌هایی جالب و دیدنی بازگو کرده است.

 

برای استاد هنرمند فرصت کار و زندگی در خارج از کشور فراهم شده، ولی نتوانسته از وطنش دل بکند. او تعریف می‌کند: «سال‌ها پیش در یک آموزشگاه معماری که در شهر اصفهان قرار داشت، به تعدادی از هنرجویان ایرانی و روسی آموزش می‌دادم. شاگردان روس تبارم برایم احترام زیادی قائل بودند و به من پیشنهاد کردند برای کار به روسیه بروم، ولی من نتوانستم برای پیشرفت کاری و داشتن زندگی مرفه کشورم را رها کنم.»
سال‌ها کار و تدریس استاد هنرمند را خسته نکرده و هنوز هم از ساختن دنیای آدم کوچولو‌ها لذت می‌برد. او از متولیان هنر و فرهنگ شهر انتظار دارد تجربه و ذوق و هنر او را نادیده نگیرند و در سرا‌های محله فضایی در اختیار او قرار دهند تا بتواند به جوانان جویای هنر و مهارت آموزش دهد. شاید اگر از سوی متولیان هنر و فرهنگ و معماری شهر، فرصت و امکاناتی برای استاد فراهم شود تا آثارش را به عرضه و نمایش عمومی بگذارد، برج‌ها، بنا‌ها و خیابان‌های شهر کوچک او به خانه‌های بسیاری از هنردوستان زیبایی ببخشد.

 

منبع: همشهری آنلاین