چالشِ ستاره «خوشنام» در فینال «جوکر»

یکی از روز‌های پایانی ماه رمضان، عوامل سریال «خوشنام» ساخته علیرضا نجف‌زاده راهی مشهد شدند تا سکانس پایانی سریال را در حرم امام رضا (ع) جلوی دوربین ببرند. ساعتی پیش از افطار در حالی که خادمان حرم مطهر در صحن امام حسن مجتبی (ع) در تکاپوی پذیرایی از مهمانان امام رضا (ع) هستند، گروه «خوشنام» مشغول فراهم کردن مقدمات تصویربرداری سکانس آخر با بازی هومن حاجی‌عبداللهی و الهه جعفری هستند. پیش از آغاز ضبط سکانس فرصتی فراهم می‌شود تا با هومن حاجی‌عبداللهی درباره تجربه حضور در «خوشنام» و همچنین با دو بازیگر دیگر سریال الهه جعفری و علیرضا درویش مصاحبه کنیم که این گفتگو‌ها را در ادامه می‌خوانید.
گفته بودید تصمیم داشتید با ایفای این نقش، از کاراکتر «رحمت» و «پنگول» فاصله بگیرید. آیا این اتفاق افتاده و از آن راضی هستید؟
من همه تلاشم را کردم که این اتفاق بیفتد و تا حدود زیادی هم موفق شدم، چون با توجه به بازتابی که از سریال می‌بینیم و بازخوردی که مردم در کوچه و خیابان دارند، خدا را شکر این اتفاق افتاده و مردم هم سریال را پسندیده‌اند. بله، خوب بود که توانستم یک نقش جدی را تجربه کنم و آن‌طور که نشان می‌دهد خدا را شکر توانستم از پس آن بربیایم.
با توجه به این که نقش «شهرام» کاملا از خودتان دور است، چطور به این نقش نزدیک شدید؟
با همه فاکتور‌هایی که برای این شخصیت در نظر گرفتم، ضمن این که بچه جنوب شهر تهران هستم و چنین آدم‌هایی را در زندگی‌ام دیده‌ام سعی کردم آدمی را بازی کنم که ورژن ۱۴۰۱ را داشته باشد، خیلی قدیمی و کلیشه‌ای نباشد، به روز، اما خب شر هم باشد.
یعنی برای ایفای این نقش، نمونه واقعی هم داشتید؟
بله، نمونه واقعی زیاد داشتم، اما نه این که جزء به جزء حرکات و رفتارشان را تقلید کنم، یک چیز‌هایی را از آن‌ها وام گرفتم.
شما بیشتر با نقش‌های کمدی شناخته می‌شوید، از ایفای یک نقش جدی راضی بودید؟
بله، خیلی راضی بودم و اصلا دنبال یک نقش جدی بودم. از این به بعد هم اگر کار خوبی باشد و به من پیشنهاد شود شاید کار جدی را دنبال کنم.
طبق آمار، «خوشنام» ۲۶ درصد بیننده داشته و به اندازه کافی دیده نشده، توقع و انتظار خودتان چه بود و فکر می‌کنید چرا این اتفاق افتاده؟
با توجه به بازتابی که سریال داشت، اتفاقاتی که در فضای مجازی می‌افتد و گفت‌وگویی که در ۱۶۲ سازمان با مخاطبان داشتیم، به اندازه توقع و انتظار خودم بد نبود، ولی متاسفانه مدتی است که این رکود اتفاق افتاده و من صاحب امر نیستم که بدانم چه باید کرد تا این اتفاق نیفتد، اما در سال‌هایی که خیلی دور هم نیست، دوستانی بودند که ماه مبارک رمضان سریال‌هایی کار می‌کردند که بالای ۸۰ درصد بیننده داشت. به هرحال امیدوارم با اتفاقی که در سازمان صداوسیما افتاده به سمتی برویم که دوباره کار‌های بسیار خوب تولید شود و مردم هم تماشا کنند.

---

بیشتر بخوانید: جوکر سانسور می شود؟ / نمی‌دانید با بزنگاه چه کردند!
خود شما سال‌های قبل سریال مناسبتی و پرمخاطب «نون خ» و «پایتخت» را روی آنتن داشتید. به نظرتان چرا مانند گذشته سریال‌های پرمخاطب ساخته نمی‌شود، سیاست‌های تلویزیون اشتباه است؟
بله، «پایتخت ۴» در ماه رمضان ۹۴ بالای ۸۰ درصد بیننده داشت. من نمی‌توانم درباره سیاست‌های تلویزیون نظر بدهم، چون حتما مدیرانی هستند که خیر و صلاح خودشان و مردم را بهتر می‌دانند و دارند کار می‌کنند، اما الان رقابت، پلتفرم‌ها و شبکه‌های مجازی هم زیاد شدند و همه این‌ها باعث شدند مردم راحت‌تر بتوانند به هر آن چه می‌خواهند دسترسی پیدا کنند. یعنی یک نفر حتما باید نزدیک تلویزیون باشد تا بتواند سریالی را دنبال کند، اما شاید در موبایلش خیلی راحت بتواند سریال‌های دیگر را هم ببیند.
چرا بعد از «پایتخت» تا پیش از «خوشنام» در سریالی بازی نکردید؟
در تلویزیون کار نکردم، اما در فیلم «هفت بهار نارنج» به کارگردانی آقای فرشاد گل‌سفیدی بازی کردم. با استاد علی نصیریان، جناب آقای فرهاد آییش، سرکار خانم لادن مستوفی و سارا رسول‌زاده تجربه بسیار خوبی داشتم.
علت این غیبت در تلویزیون، راضی کننده نبودن پیشنهاد‌ها بود؟
بیشتر پیشنهاد‌های اجرا بوده که دوست ندارم اجرا کنم.
مدتی پیش حواشی شخصیت «پنگول» باعث شد که از تلویزیون دلخور شوید، این دلخوری رفع شد؟
دلخور بودم، اما اتفاقی که افتاد این است که من قهر نمی‌کنم. من بچه تلویزیونم، همچنان در تلویزیون کار می‌کنم، نسبت به آن عِرق دارم و پُز هم نمی‌دهم که تلویزیون کار نمی‌کنم، اما دوستان صحبت‌هایی کردند و ان‌شاءا... مشکلات در حال برطرف شدن است.
تجربه حضور در مسابقه «جوکر» چطور بود؟
خیلی راضی بودم، چون کار بسیار حرفه‌ای انجام می‌شد و احسان خیلی خوب کار کرده. همه بچه‌ها در هر صنف و منصبی که بودند کارشان را درست انجام می‌دادند و گروه جلوی دوربین همه عالی و کاربلد بودند.
بر چه اساسی ایده‌هایتان در «جوکر» را طراحی می‌کنید؟
بر اساس ذهنیت مریض خودم! (می‌خندد). البته ایده‌هایم را از فیلتر بروبچه‌های اتاق فکر «جوکر» هم می‌گذراندم، با هم تعامل می‌کردیم و شاید اصلا بهتر هم می‌شد.
همکاری با آقای علیخانی که سخت‌گیر و دقیق است چطور بود، سخت نبود؟
خیلی خوب، دلچسب و همه جوره درست و حسابی بود. نه سخت نبود، ایشان سخت‌گیر است، چون روی کار خودش حساسیت دارد، اما وقتی بداند که بلدی کارت را انجام بدهی حتما با هم تعامل خوبی دارید.
تجربه همزمان ۲ نقش کمدی و منفی
علیرضا درویش بازیگر نقش «قربان» در این سریال نیز درباره علت پذیرفتن بازی در «خوشنام» می‌گوید: «وقتی نقش را تعریف کردند، متوجه شدم لوکیشن من پیست سوارکاری بود که در آن از تعدادی اسب نگهداری می‌کردم، چون علاقه شدیدی هم به حیوانات داشتم احساس کردم که می‌توانم از پس این نقش بربیایم. بازی در این سریال با مجموعه «بی‌همگان» به کارگردانی آقای بهرنگ توفیقی و تهیه‌کنندگی آقای مهران مهام همزمان شد. با این که تداخل داشتند، اما انرژی این کار‌ها و استادانی که پشت دوربین بودند بسیار خوب بود.» این بازیگر درباره ایفای دو نقش متفاوت در این سریال‌ها می‌گوید: «نقش من در «خوشنام» با نقشم در «بی‌همگان» بسیار متفاوت بود. در «خوشنام» نقش یک کارگر ساده و بامزه را بازی کردم، اما شخصیت من در «بی‌همگان» یک آدم قالتاق و بی‌رحم است. ایفای این دو نقش تمرکز زیادی می‌خواست. به کمک راهنما‌ها و کارگردانانی که داشتم، آقای مهام که مثل برادر بزرگ من هستند، قوت قلب و انرژی مثبت‌شان توانستم از پس کار بربیایم. خدا را شکر مردم نقشم را در «خوشنام» پسندیدند.»