چرا زوجین پس از مدتی به هم شبیه می شوند؟

همه ما در طول روز با افراد متعددی در خانه، محیط کار و جامعه سر و کار داریم و در این میان شاید تصور این موضوع دشوار باشد که این تعامل همراه با انتقال صدها هزار باکتری و موجودات میکروسکوپی است که عمدتا به افراد نزدیک منتقل می شود.تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می‌ دهد زوج ‌ها پس از چندین سال زندگی مشترک شبیه هم می شوند. آیا موضوع فوق به این دلیل است که آنها از ابتدا شبیه به هم بوده و تعمدا شروع به شبیه شدن به یکدیگر کرده اند یا این که زوج ها به مرور زمان شبیه تر می شوند؟ در این میان محققان معتقدند شاید موضوع فوق به دلیل رژیم های مشترک، سبک زندگی، رفتار، یا عوامل دیگر است.برای کشف این موضوع، تیمی از محققان دانشگاه استنفورد در ایالات متحده پایگاه داده ای از تصاویر ۵۱۷ زوج را که بلافاصله پس از ازدواج و سپس چند دهه بعد گرفته شده بودند، جمع آوری کردند.آنها با استفاده از نرم ‌افزار تشخیص چهره پیشرفته و قضات انسانی نشان دادند که اگرچه زوج ‌ها پس از مدت زیادی زندگی مشترک تمایل دارند شبیه هم به نظر برسند، اما در طول زمان بیشتر شبیه هم نمی ‌شوند. به عبارت دیگر، این مطالعه از این ادعا پشتیبانی می کند که ما تمایل داریم شرکای مشابه خود را انتخاب کنیم.
محققان در این رابطه می نویسند: این موضوع ظاهرا با سایر ویژگی ها مانند علایق، شخصیت، هوش، نگرش ها، ارزش ها و سطح رفاه که شباهت اولیه را نشان می دهند ارتباط دارد.در این میان نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت، ساختار میکروبیم پوست و روده انسان و انتقال آن به اطرافیان است. در حقیقت زمانی که شما چند سال با فرد دیگری زندگی می کنید، اگرچه ممکن است از نظر ظاهری شبیه هم نباشید، اما در طول سال‌ ها میکروبیوم پوست شما به شکل یکسانی رشد می‌کند.بر اساس مطالعه‌ای که چند سال پیش انجام شده و در مجله mSystems منتشر شد، دانشمندان تصمیم گرفتند، میکروبیوم‌ های پوستی زوج‌ های را تجزیه و تحلیل کنند. محققان در پی انجام این پژوهش دریافتند که زندگی مشترک به طور قابل‌ توجهی بر جوامع میکروبی روی پوست افراد خانواده تأثیر می ‌گذارد.
برای انجام این مطالعه، محققان نمونه‌ هایی را از مکان‌ های متعدد روی بدن داوطلبان، از جمله پلک ‌های بالایی، حفره ‌های بیرونی بینی، بخش های داخلی بینی، زیر بغل، بالا تنه، پشت، ناف و کف دست جمع ‌آوری کردند.تأثیر زندگی مشترک بر جامعه میکروبی زوجین به قدری قوی بود که الگوریتم‌ های رایانه ‌ای توانستند زوج‌ های مختلف را با دقت ۸۶ درصد بر اساس میکروبیوم‌های پوستشان شناسایی کنند. نکته جالب توجه این است که ناحیه ‌ای از بدن که در آن زوج‌ ها از نظر میکروبی شبیه‌ تر بودند، پاها بود.البته باید توجه داشت که این موضوع اصلاً تعجب آور نیست زیرا بسیاری از ما با پای برهنه در خانه های خود قدم می زنیم.
اگرچه این زوج ها شباهت های قابل توجهی در میکروبیوم پوست نشان دادند، اما برخی از نواحی از بدن وجود داشت که جنسیت داوطلب بیشتر از زندگی مشترک آنها اهمیت داشت. برای مثال، دانشمندان دریافتند که جوامع میکروبی که در قسمت داخلی ران رشد می‌کنند، در بین افراد همجنس بیولوژیکی مشابه ‌تر از شرکای زندگی است.در خاتمه گفتنی است طی این تحقیقات مشخص شد که الگوریتم‌ های رایانه‌ ای می ‌توانند تنها با تجزیه و تحلیل نمونه‌ های داخلی ران، بین مردان و زنان با دقت ۱۰۰ درصد تفاوت قائل شوند.

 

منبع : سیناپرس