زندگی‌ مشترک با « پینوکیو » !

یکی از عواملی که باعث از بین‌رفتن اعتماد در میان افراد می‌شود، دروغگویی است. از این کار در زندگی‌مشترک به عنوان سم یاد می‌شود که سبب اختلافات بسیار شدید بین همسران و از آن به‌عنوان یکی از دلایل پنهان طلاق یاد می‌شود. اساس ازدواج قرار است بر مبنای اعتماد و اهداف مشترک باشد که در نهایت عامل احساس امنیت و راحتی زن‌و‌شوهر شود، اما دروغگویی همسر، اساس و پایه زندگی را ویران می‌کند و در این حالت، شک و تردید جای امنیت را می‌گیرد. در ادامه، نگاهی به دلایل دروغگویی در زندگی زن‌و‌شوهری و نحوه برخورد صحیح با چنین همسرانی خواهیم داشت.

در واقع دروغگویی به دلیل ترس یا نقص در شخصیت یا احساس کمبود از چیزی است. دروغگویی می‌تواند به دلیل کمبود عزت‌نفس یا جبران کوتاهی‌ها و کار‌های نکرده باشد. دروغ یک رفتار دفاعی است برای پوشاندن رفتار ناشایست و به دست آوردن نظر مثبت اطرافیان. افراد دروغگو با این رفتا ر حس حقارت خود را پنهان می‌کنند. البته و متاسفانه بعضی‌ها به دروغ گفتن عادت دارند و بدون هیچ قصد و منظوری دروغ می‌گویند.

قبل از هر چیز باید گفت گاهی خود شخص با رفتارهایش، باعث دروغگو شدن همسرش می‌شود. بعضی اوقات گفتن حقیقت از طرف همسر موجب شر و آشوب می‌شود پس طرف‌مقابل به خود حق می‌دهد که برای حفظ آرامش زندگی‌اش راست نگوید! کنترل بیش از اندازه، به‌خرج دادن حساسیت‌های افراطی و همه چیز را در کنترل گرفتن، همسر را در موقعیتی قرار می‌دهد تا به اشتباه، دروغگویی را انتخاب کند؛ بنابراین اگر همسر شما دروغگو است، از خودتان بپرسید من با شنیدن حقیقت چه واکنشی نشان می‌دهم؟ عصبانیت و پرخاشگری و به هم ریختن زندگی به طرف مجوز دروغگویی را می‌دهد. گرچه دفاعی از دروغ نیست، اما باید واکنش تند هم اصلاح شود. در واقع کمک به ساختن محیطی ایمن است که همسر را به گفتن حقیقت ترغیب می‌کند. عصبانی شدن اشکالی ندارد، اما مهم جمع و جور کردن خود و ابراز خشم خود به شکل منطقی و گفتگو درباره حس بد خود است. گاهی ناخواسته ما خودمان از همسر یک فرد دروغگو می‌سازیم بنابراین مراقب رفتار‌ها و واکنش‌های خود باشیم.

گاهی ما با واقعیت می‌جنگیم و سعی در انکار آن داریم، چون پذیرش دروغ آن هم از کسی که به او علاقه داریم، مشکل است. پذیرش دروغگویی همسر اولین قدم برای مقابله با آن است و می‌تواند به چاره‌جویی برای حل مشکل برسد.

دروغ‌های کوچک و پیش پاافتاده شاید در زندگی عده‌ای وجود داشته باشد که شما هم اطلاع دارید، قرار نیست که بی‌خیال باشید و آن‌ها را نبینید. اما سعه صدر داشتن و بخشش لازمه حفظ زندگی است مثلا اگر همسری بگوید تا یک ساعت دیگر می‌رسد، اما دیرتر می‌آید، می‌توان با بخشش و حوصله از کنار این مسئله گذشت. انعطاف داشتن در این گونه موارد مناسب است، اما نباید سعی کنید دروغ‌گفتن را بی‌اهمیت جلوه دهید.

به جای تمرکز بر این‌که تو دروغگویی، می‌توانید بگویید که این دروغ چه تاثیر بدی روی شما و رابطه‌تان گذاشته و همسر خود را تشویق کنید تا در یک گفت‌وگوی سازنده شرکت کند. با سرزنش کردن و مقصر جلوه دادن همسر فقط او را در موضع دفاعی می‌گذارید. پس بهتر است با دقت و صبر و حوصله به حرف‌هایش گوش کنید و بعد نظرات خود را بگویید.

با صراحت تمام با همسرتان صحبت کنید. راه کشف و فهمیدن هر چیزی پرسیدن است. بعد از پرسیدن خودتان به طرف مقابل فرصت دهید تا از دیدگاه خود موضوع را توضیح دهد. فراموش نکنید هدف باید دلیلی باشد که باعث دروغ گفتن فرد شده تا بتوان از تکرار آن جلوگیری کرد. پس شنونده خوبی باشید و سعی کنید احساس او را درک کنید.

اما با تمام این‌ها اگر احساس می‌کنید که نباید کاملا به گفته وی اعتماد کنید، این را به عنوان یک هشدار در نظر بگیرید. به حس خود اعتماد و برای اصلاح این رفتار اشتباه همسر، برنامه‌ریزی کنید. در این بین، اگر تمام تلاش‌تان را کرده‌اید، ولی او دست از این کار اشتباه برنداشته، به یک مشاور خانواده متعهد مراجعه کنید.

 

منبع : ایسنا