مزایا و معایب ازدواج در سن بالا

سن ازدواج دیگر یکی از ملاک‌های قدیمی محسوب می‌شود، امروزه دیگر نمی‌توان گفت الان سن ازدواجت است یا سن ازدواجت می‌گذرد. دیگر برای خیلی‌ها ازدواج در یک سن خاص دغدغه محسوب نمی‌شود. مجرد‌ها ترجیح می‌دهند به پیشرفت در زندگیشان برسند و روی خودشان تمرکز کنند در صورتی که شخصی مطابق با خواستشان پیدا کردند ازدواج کنند و دغدغه گذشتن از سن ازدواج را ندارند. امروزه خیلی از افراد ترجیح می‌دهند صبر کنند تا فرد مورد نظرشان را پیدا کنند نه این که صرفا، چون فلان خواستگار خوب است یا فلان کیس مناسب است بله را بگویند که سن ازدواجشان نگذرد. در جامعه امروزه شرایطی پیش آمده که ازدواج در میان سالی کاملا عادی است و خیلی از مجرد‌ها ترجیح میدهد در میان سالی متاهل شوند. همانطور که ازدواج در سن پایین مزایا و معایب خاص خودش را دارد، ازدواج در میان سالی هم مسلما مزایا و معایبی دارد که در ادامه مقاله به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.افرادی که در سن بالا ازدواج می‌کنند به استقلال مالی و شخصیتی کاملی رسیده اند و درک بهتری از زندگی دارند و مشکلات زندگی را پشت سر گذاشته اند و وقت بیشتری برای تشکیل خانواده و تربیت فرزند دارند به همین دلیل می‌توانند کیفیت زندگی بیشتری را تجربه کنند.
تصور کنید دو جوان ۲۰ ساله بعد از ۱۵ سال زندگی در آستانه ۳۵ سالگی شاید زیر بار مسئولیت‌های مالی و دخالت خانواده‌ها به دلیل کم سن و سال بودنشان در اوایل ازدواج و تربیت فرزندان از هم دور شده باشند و دچار کمبود صمیمیت شده اند، ولی زوجی که به تازگی در ۳۵ سالگی ازدواج میکنند تمام شور و شوق‌های اولیه ازدواج و صمیمیت‌ها را کنار هم تجربه میکنند در حالی که دخالت خانواده‌ها در زندگیشان بسیار کمرنگ است، مشکلات مالی ندارند و لجبازی‌ها، هیجانات و تنش‌های سنین پایین‌تر برای زندگیشان مشکلی ایجاد نمی‌کند و با ثبات شغلی و مالی که دارند میتوانند با آرامش بیشتر به زندگی متاهلی و فرزندانشان رسیدگی کنند.

افزایش سن باعث می‌شود که فرد سرد و گرم زندگی را بچشد و با ریسک زندگی و انتخاب هایشان کاملا آشنا باشند بنابراین درک بهتری از شرایط دارد و به خاطر مشکلات کوچک تنش ایجاد نمی‌کنند و بهتر می‌توانند آرامش خود را حفظ کنند. ازدواج در سن بالا باعث می‌شود که زوجین بگو مگو‌های هیجانی کمتری داشته باشند و بتوانند درک متقابل بهتری نسبت به یکدیگر داشته باشند و سر هر چیز کوچکی تنش ایجاد نکنند و کارشان به دعوا و ناراحتی نکشد.

اشتباه است اگر تصور میکنید یک رابطه شاد و موفق، بدون بحث و دعوا یا اختلاف است. یک ازدواج موفق و پایدار، ازدواجی است که دو نفر بلد باشند چطور مشکلات ایجاد شده را حل کنند. فردی که سن بیشتری دارد در گیر و دار زندگی متوجه شده است که قدرت، تعیین کننده نتیجه دعوا نیست و سعی می‌کند با گفتگو مشکل را حل کند. زوجی که در سن بالا ازدواج می‌کنند با یک دعوا از زندگیشان دلسرد نیم شوند و می‌دانند که دعوای زن و شوهری کاملا طبیعی است، زمانی در زندگی برنده هستند که به جای تلاش برای برنده شدن در دعوا و بازنده کردن طرف مقابل به فکر حل مسئله باشند تا دوباره چنین مشکلی برایشان ایجاد نشود.

وقتی سن افراد بالا می‌رود و ازدواج می‌کنند مسلما گزینه‌های زیادی را بررسی و رد کرده اند یا رد شده اند بنابراین، کاملا متوجه هستند که بعد از مدت زمانی طولانی توانسته اند کسی را پیدا کنند که مناسبشان است که به او علاقمند شده است و میتوانند در کنار هم بودن لذت ببرند به همین دلیل قدر بودن او کنارشان را بیشتر می‌دانند، حضور همسرشان در زندگی را بسیار ارزشمند و مهم می‌دانند و سعی می‌کنند او را کنار خودشان حفظ کنند شاید دیگر شانس پیدا کردن فرد دلخواهشان را نداشته باشند به همین دلیل سعی می‌کنند با بهترین حالت ممکن با همسرشان رفتار کنند تا زمان از دست رفته را بهتر و با کیفیت‌تر جبران کنند.

ازدواج بعد از سنین ۳۰ – ۳۵ سالگی معمولا همراه با ثبات مالی است و بنابراین کسانی که در سنین بالا ازدواج میکنند مشکلات مالی زوج‌های جوان را ندارند، اگر دو نفر دوران جوانی را صرف کار کردن و رسیدن به شرایط مالی و کاری مناسب سپری کرده باشند بعد از ازدواج دیگر دغدغه مالی ندارند بنابراین بخش بزرگی از کمبود‌ها، استرس‌ها، تنش‌ها و ناراحتی‌های زوج‌های جوان را تجربه نمی‌کنند و میتوانند آرامش بیشتری در ازدواجشان داشته باشند.

در ازدواج جوانان هورمون‌ها نقش بسیار موثرتری نسبت به تفکر منطقی دارد و باعث می‌شود بسیاری از اولویت‌ها و عدم سازگاری را ندیده بگیرند و حتی به دلیل کم تجربگی با انتخاب خانواده شان ازدواج کنند، ولی زمانی که سن بالا‌تر می‌رود با افت هورمون‌ها، تفکر منطقی نقش بیشتری برای انتخاب و ازدواج ایفا میکند.افرادی که در سن بالا ازدواج می‌کند با خودشان و چیز‌هایی که از زندگی و شریک زندگیشان میخواهند آشنایی دارند، مشکلات مالی ندارند، تجربه لازم در زندگی را کسب کرده اند و به دنبال هوس بازی نیستند، درک و سازگاری بیشتری دارند و سعی می‌کنند هنگام پیش آمدن مشکلات مصالحه کنند، هیجانات شدید جوانی را ندارند و کمتر از کوره در می‌روند و منطقی‌تر تصمیم می‌گیرند و به طور کلی بسیاری از مشکلاتی که منجر به طلاق می‌شود را عملا تجربه نمی‌کنند و آمار طلاق در این زوج‌ها بسیار کمتر است.

شاید اگر چند سال پیش از شما می‌پرسیدند عیب ازدواج در سن بالا چیست می‌گفتید تفاوت سنی زیاد با بچه‌ها باعث می‌شود که نتوانید آن‌ها را درک کنید، ولی سرعت تغییرات در این دوران به قدری زیاد شده است که هیچ فرقی نمی‌کند پدر و مادر چقدر با فرزندشان تفاوت سنی داشته باشند، والدین اگر نتوانند خودشان را با مسائل روز همراه کنند، نمی‌توانند فرزندشان را درک کنند. عملا بعد از دوران نوجوانی دیگر هیچ سنخیتی بین رفتار فرزند و والدین وجود ندارد و دنیایشان کاملا از هم جدا می‌شود.مهم‌ترین مشکل ازدواج در سن بالا دقت نکردن به مهم‌ترین مسئله یعنی درک دو نفر از زندگی در دهه‌های مختلف زندگی است، اگر فاصله سنی ازدواج در سنین بالا بیشتر از ۴ – ۵ سال باشد زوجین بعد از مدتی دچار تعارضات بسیار زیادی می‌شوند که ناشی از تفاوت سنی آن‌ها و عدم درک آن‌ها از اقتضای سنی، شرایط روحی، سنی و جسمی طرف مقابل است.

کسی که مدت زمان طولانی مجرد بوده و خودش برای خودش تصمیم میگرفته است تبدیل به فردی کاملا مستقل شده است و به تنهایی اش عادت کرده است بنابراین شاید هماهنگی مورد نیاز برای زندگی متاهلی را نداشته باشد و تحمل کمی برای جبران اشتباهات طرف مقابل داشته باشد و فکر کند تنهایی برایش بهتر بوده است.

معمولا جوانان در اوج شور و هیجانات جسمی و جنسی هستند که بعد از ۴۰ سال به دلیل کم شدن ترشح هورمون‌های جنسی در بدن رو به کاهش می‌گذارد بنابراین اغلب افراد در سنین بالای ۴۰ سال دیگر شور و هیجانات دوران جوانی را ندارند و ممکن است دیگر علاقه‌ای به تجربه کار‌های هیجان انگیز نداشته باشند البته این افرد اگر با شخصی هم سن خودشان که بتواند آن‌ها را درک کنند به هیچ مشکلی بر نخواهند خورد، چون هر دو نفر شور و هیجانات دوران جوانی را تجربه کرده اند و پشت سر گذاشته اند، ولی در صورتی که با فردی با فاصله سنی بیش از ۵ سال ازدواج کنند مسلما بعد از گذشت ۶ ماه تا یک سال از زندگی دچار تعارض خواهند شد.

زنان تا زمان یائسگی یعنی حدود ۴۵ – ۵۰ سالگی توانایی باروری دارند، ولی شانس بارداری سالم بعد از ۳۵ سال به شدت کاهش پیدا میکند.از سویی دیگر مردان بعد از ۴۰ سالگی با کاهش هورمون‌های جنسی روبرو هستند و یکی از بزرگترین مشکلاتی که با آن روبرو می‌شوند اختلال نعوظ است. به همین نسبت میل جنسی زنان هم بعد از ۳۵ سالگی کاهش پیدا میکند. مشکلات باروری و جنسی در صورتی که به درستی از سوی زوجین درک نشود می‌تواند باعث بروز سردی بین آن‌ها شود.

معمولا شانس ازدواج خانم‌ها با افزایش سن نسبت به مردان بیشتر کاهش پیدا میکند و از آن جایی که در فرهنگ ما مردان به خواستگاری خانم‌ها می‌روند، شانس انتخاب برای خانم‌ها کاهش پیدا میکند. تفاوت سنی مناسب برای زوجین بین ۴ – ۵ سال است، ولی از آنجایی که مردان به اشتباه تصور می‌کنند ازدواج با اختلاف سنی زیاد باعث ازدواج پایدار تری برایشان می‌شود و دختران هم به دلیل موقعیت و ثبات مالی تن به ازدواج با اختلاف سنی بالا می‌دهند، احتمال مجرد ماندن خانم‌ها با افزایش سن بیشتر می‌شود.

 

منبع : بیتوته