اگر گوشیتان را اتفاقی گم کنید یا یکهو مادر یا پدرتان از شما بخواهند
گوشی شما را چک کنند شما میدهید؟ چه واکنشی نشان میدهید؟ اگر همسرتان رمز گوشی شما را یاد گرفته و یواشکی گالری یا گفتگوهای شما را مرور کند چه حالی میشوید؟ چیزی برای قایم کردن و ترسیدن دارید یا گالری هم مثل دلتان پاک است و بیغل و غش! شما که مبادی آداب هستید و مدام حرفهای قشنگ میزنید، آیا محتویات گوشی هم این مقوله را صحه میگذارد؟ آیا به همین باهوشی که وانمود میکنید، هستید یا نه؟ تا حالا فکر کردهاید که م
حتویات گوشی و
پروفایل شما میتواند نشانه شخصیت شما باشد؟
برنامههای نصب شده روی گوشی میتواند هویت ذهن شما را فاش کند؟ مثلاً اگر اهل بازی رایانهای باشید حتماً تعداد زیادی بازی روی
صفحه گوشیتان هست. یا اگر اهل مطالعه باشید پلتفرمهای مختلف و اپلیکیشنهای کتابهای صوتی را نصب کردهاید. یا اگر عاشق رادیو باشید حتماً این برنامه را روی گوشیتان دارید. اگر عاشق عکس و فیلم گرفتن باشید حتماً نرم افزارهای به روز این حیطه را دارید. یا اگر به سرگرمی علاقهمند هستید حتماً جدول یا مجلات آنلاین دارید. حتی از مواردی که در موتور جستوجوگر دنبال کردهاید، میشود شما را شناخت.
اینها تنها بخشی از محتویات روی گوشی است که میتواند ذهن شما را بازخوانی کند. مثلاً اگر در یک مهمانی باشید یا در سینما و ناگهان گوشی کسی اذان پخش کند، بیآنکه با فرد هم کلام شوید پی به حداقل اعتقادات او خواهید برد. یا اگر قبله نما نصب کرده باشد پس حتماً اهل نماز خواندن است و برایش مهم است که هر کجا هست سمت قبله بایستد و نمازش را اقامه کند.
اگر کسی اهل نوشتن باشد حتماً نرم افزارهای وورد را به طور کامل دارد و هر ویرایشی را قادر است انجام دهد. یکی با گوشی ساز کوک میکند و اهل موسیقی است یا استودیوی کوچکی در تلفن همراهش دارد. اینها تنها بخشی از دارایی افراد در تلفن همراه است که به اقتضای شخصیت آدمها فرق میکند و متفاوت است.
به ما گفتهاند گوشی حریم خصوصی است و کسی حق سرک کشیدن در آن را ندارد. عجیب نیست؟ زن و شوهر هیچ راز مگویی ندارند و در هر لحظه از زندگی رفیق و یار هم هستند. چه میشود که برای چک کردن عکس و چت، گوشی میشود حریم خصوصی؟ کسی که هیچ حریمی با شما ندارد، ولی موقع دیدن عکسهای همکارتان نامحرم میشود و باید خیلی روشنفکرانه از کنارش بگذرد. به بهانه
حریم خصوصی با هر کس دلش خواست حرف میزند لبخند میزند و حتی شام میخورد و چای مینوشد. آن را با گوشی به یادگار ثبت میکند، ولی وقتی همسرش میخواهد ببیند میشود حریم خصوصی! به دنبال کنندههای اینستاگرامش عزیزم و جانم میگوید و برایشان استیکر قلب میفرستد، ولی اگر همسرشان ببیند نقض حریم خصوصی میشود اسم کارش. صفحه بانوان فامیل و اقوام و تمام دوستان همسرش را دنبال میکند و از ریز زندگی آنها باخبر است، ولی اگر همسرش گوشی را بخواهد میشود حریم خصوصی!
اصلاً خیانت که شاخ و دم ندارد. در اینترنت هم میشود آرام و بیصدا عشق و وفاداری را زیر پا گذاشت و فاتحه یک
زندگی سالم و بیدردسر را خواند. میشود در همان حریم خصوصی عاشق شد، لبخند زد، محبت سهم همسر را خرج غریبهها کرد. میشود عشوههای کسی را خرید و اگر کسی برچسب گریه فرستاد برایش نوشت: چته عزیزم؟ مگه من مردم که گریه میکنی؟ آنوقت صبح با قیافه عبوس بیدار شود و با اخم فرزند و همسرش را ترک کند؟
میشود صبح اشتهای خوردن صبحانه کنار خانواده را نداشته باشد، ولی به اولین پیشنهاد صبحانه آری بگوید و سر از کافه در بیاورد. میشود هر روز سر دستپخت با همسرش بحث کند و بهانه بگیرد، آنوقت اگر کسی غذای تکراری در صفحهاش گذاشت فدای کدبانوگری او بشود و تعریف و تمجید کند؟ میشود کسی یادش بماند تمام استوری دنبال کنندههایش را پاسخی هر چند کوتاه بدهد، ولی وقت نداشته باشد گوشی را بردارد و حال همسرش را جویا شود؟
خیانت که شاخ و دم ندارد. میتواند با کلام باشد. کلامی که بر لب جاری میشود یا کلام محبت آمیزی که باید جاری بشود، ولی نمیشود و خرج دیگری میشود. اگر در این دنیای وانفسا که بانوان پا به پای مردان کار میکنند و علاوه بر کار بیرون، خانه را هم با همه کاستیهایش اداره میکنند محبت نبینند به آنها خیانت شده است. اگر تلاش آنها را قدر ندانید خیانت کردهاید. اگر همسر خود را در خانه برای شستشو و تربیت بچهها میخواهید و میگویید زن باید در خانه خانوم خودش باشد، ولی در بیرون خانه برای زنان کارآفرین یا شاغل که دستشان در جیب خودشان است، غش و ضعف میکنید به همسرتان خیانت کردهاید.
خانه محل خصوصی و امن هر خانواده است که کلیدش را فقط اهالی خانه دارند. ولی گاهی این کلید را دست خواهر برادر یا والدین میدهیم تا به خانه ما سر بزنند یا موقع مسافرت گلها را آب بدهند در واقع آنها را به حریم خصوصی خود دعوت کردهایم و چیزی برای پنهان کردن نداریم. شما اگر مهمان برایتان بیاید میگویید نیا حریم ما مال خودمان است؟ نه! پس چرا در مقابل گوشیهای خود آنقدر سرسختانه رفتار میکنید و گاهی آنقدر دل به این حریم میدهید که برای در امان ماندن از نگاه کنجکاو خانواده آن را در هزار سوراخ پنهان میکنید؟
آیا این نشان دهنده داشتن ریگی در کفشتان نیست؟ اگر رو راست هستید و در گوشی و صفحه مجازی هم عین صحنه زندگی مبادی آداب هستید و متشخص، چرا از نشان دادن روابط خود ابا دارید؟ چرا برای گالری خود قفل میگذارید، ولی خودتان گوشی همسرتان را چک میکنید؟ آیا غیر از این است که شما به دلیل رفتارهای مشکوک خودتان فکر میکنید همسرتان هم ممکن است اهل دیدن هر فیلم یا صفحهای باشد؟
حالا بیایید بنا را بر این بگذاریم که یک نفر قرار است سرزده وارد گوشی ما بشود و آن را چک کند. قرار است سربلند باشید یا سر افکنده؟ قرار است دستتان جلوی خانواده رو شود یا پاک هستید و ترسی در کار نیست؟
میخواهم بگویم گوشی همراه حریم خصوصی است قبول، اما بیشک برای خودش قاعده و قانونی دارد، پس ابداً سر خودتان را گول نمالید که، چون حریم شخصی است میتوانید هر خبطی انجام دهید. گوشی شما نشانه شخصیت شماست. پس لطفاً با شخصیت باشید و هجویات و آدمهای هرز را از گوشیتان پاک کنید.
منبع: روزنامه جوان