تصور بیشتر ما از غارها، حفرهای است که در دل کوهها پدید آمده، قندیلهای زیبایی از سقفش آویزان است و البته خفاش دارند! اما غارهای منحصربهفرد زیادی هم هستند که با غارهای معمولی دیگر فرق دارند و گاهی غارنوردی در آنها حتی به قیمت از دست دادن جان تمام میشود.
وقتی دلمان میخواهد به دل طبیعت بزنیم آن هم با خانواده نقاطی را ترجیح میدهیم که خطرات کمتری داشته باشد. اما گردشگران و ماجراجویانی هستند که تن به خطر میدهند و لذتی که از آن میبرند نیز وافر است. یکی از این جاهای عجیب که ممکن است به قیمت از دست دادن جان افراد تمام شود غار قاتل در کرمانشاه است.
غار قاتل یا پرآو در کرمانشاه بزرگترین غار عمودی دنیاست که بهعنوان اورست غارهای جهان نیز شناخته میشود.
بیشک وقتی دلمان میخواهد به دل طبیعت بزنیم آن هم با خانواده نقاطی را ترجیح میدهیم که خطرات کمتری داشته باشد. اما گردشگران و ماجراجویانی هستند که تن به خطر میدهند و لذتی که از آن میبرند نیز وافر است. یکی از این جاهای عجیب و ترسناک که ممکن است به قیمت از دست دادن جان افراد تمام شود به غار قاتل معروف است که در کرمانشاه قرار دارد.
علت اینکه این غار به غار قاتل شهرت یافته این است که تاکنون چند نفر حین غارنوردی در آن جانشان را از دست دادهاند. برای همین به خطرناکترین غار ایران شناخته میشود. این غار تاریک، سرد، عمیق و صعبالعبور نیز است.
شکل طبیعی این غار طوری است که نمیتوان به راحتی از آن عبور کرد، زیرا این غار عمودی است و روی کوههای بلند قرار گرفته است. بهطوری که برای رسیدن به ورودی آن لازم است ارتفاعی حدود ۳ هزار متر روی کوه پرآو را طی کرد. همچنین قسمتی از غار که بیشترین آب را در خود جای داده حوضچه انتهای غار است که حدود ۳ متر در آن آب وجود دارد. عمق این حوضچه در سال ۱۳۸۳ اندازه گیری شد، در آن سال یک غواص به همراه تیمی غارنورد به انتهای غار رسید و داخل حوضچه رفت. او بعد از اندازه گیری عمق حوضچه، اعلام کرد که انتهای حوضچه بسته است و راه به جایی ندارد.
اولین کاشفان این غار انگلیسیها و لهستانیها بودند. کم کم پای غارنوردان و ماجراجویان هم به آن باز شد. به دلیل سخت بودن مسیر افراد زیادی در غار قاتل دچار سانحه شدند و گفته میشود ۵ نفر نیز تاکنون جان خود را از دست دادهاند.
در هر صورت اگر تمایل به بازدید از این غار را دارید باید بدانید که غارنوردی در آن نیاز به تجهیزات، تجربه، آموزش و حتما همراهی گروهی را میطلبد. گفته میشود پیکر دو تن از این غارنوردان هنوز در این غار ۷۰۰ متری قرار دارد، بنابراین بهتر است بپذیرید که بازدید از غار پرآو برای مردم عادی و حتی کوهنوردانی که تجربه چندانی ندارند بسیار خطرناک است.
این غار در سال ۱۳۸۸ به عنوان دومین اثر طبیعی ملی کرمانشاه توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به ثبت رسیده و در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۸ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفته است.
غار پرآو در زبان محلی یعنی پرآب، اما با دیدن تصاویر این غار اثری از آب نمیبینیم. با این حال در طول مسیرهای طولانی غار، آب زیادی به چشم میخورد که از ذوب شدن یخهای زیر زمینی بوجود آمده است.
قسمتی از غار که بیشترین آب را در خود جای داده، حوضچه انتهای غار است که حدود ۳ متر در آن آب وجود دارد. در سال ۱۳۸۳ یک غواص به همراه تیمی غارنورد به انتهای غار رسید و داخل حوضچه رفت. او بعد از اندازهگیری عمق حوضچه، اعلام کرد که انتهای حوضچه بسته است و راه به جایی ندارد.
برای رفتن به این غار باید راهی شهر کرمانشاه و روستای چلابه شوید، از اینجا به بعد به راحتی میتوانید کوه پرآو که این غار را در خود جای داده است را پیدا کنید. همچنین بهتر است فصل بهار یا تابستان را برای غارنوردی انتخاب کنید، چون در پاییز و زمستان سردی هوا آنقدر زیاد است که کار را دشوارتر میکند. با این حال توصیه میشود اگر تجربه و توان کافی ندارید به این سفر نروید.