زوجین نباید در برابر رفتارهای آزاردهنده و نابهنجار همسر جبهه بگیرند، بلکه باید نارضایتی خود را به شکل معقول، منطقی و توام با آرامش ابراز کرده و همواره با خود بیاندیشند که حتما همسرشان برای این رفتارهای خود دلیلی دارد. در واقع فرد عیب جو در تلاش است تا احساس بیارزشی و ناتوانی خود را پنهان و یا ارزشمندی و تواناییهای خود را اثبات کند. افراد عیب جو سخت کنترلگر و سلطهگر هستند و از این رو فردی که دائما در حال عیب جویی و انتقاد از زن یا شوهر خود است سعی در
سلطهگری دارد و این سلطه را در زیر باورهای به ظاهر معقول خود پنهان میکند. زوجین باید بیاموزند تا عیب جویی را به شیوه درستی که همان بیان نیازها به همسر است تبدیل کنند. اینگونه به جای عیب جویی و انتقادات تند، حذف یک سری از عادات آزاردهنده را از همسر خود درخواست میکنند. زوجین باید زمانهایی خاص را به گفتگو با یکدیگر اختصاص دهند و میتوانند در این زمانها درباره رفتارهای آزاردهنده و لزوم حذف آنها نیز گفتگو کنند.
زوجین هنگام مطرح کردن نقاط ضعف همسر و بیان رفتارهای آزاردهنده او، گفتگو را با جملات زیبا و ذکر رفتارهای مثبت همسر آغاز کنند. در عین حال “مچ گیری” را عادتی مرض گونه و متفاوت با رفتار عیب جویانه از دیگران است و این را هم گفت که اگر
عیب جویی تبدیل به عادت مچگیری شود باید زوجین برای درمان آن از مشاوران بهره بگیرند. وی با بیان اینکه در رفتار عیب جویانه و انتقاد به همسر باید اعتدال وجود داشته باشد، زوجین باید سعی کنند انتقادات خود به همسر را به گونهای مطرح کنند که عیب جویی تلقی نشود. زوجین نباید تمام رفتارهای آزاردهنده همسر را به یکباره با او مطرح کنند چراکه اینگونه کدورتی شکل گرفته و اثر مثبتی نیز بر رفتار همسر نخواهد داشت. در این راستا زوجین میتوانند در مقاطع زمانی خاص به بیان یک رفتار آزاردهنده خاص بپردازند و درباره چرایی انجام آن و چگونگی رفع آن با همسر خود گفتگو کنند.
بیشتر بخوانید
منبع : ایسنا