چگونه با «جهاد تبیین» جنگ روانی دشمن در عرصه اقتصادی خنثی می‌شود؟

جهاد تبیین عرصه‌های گوناگونی دارد که با شناخت و معرفت باید در تحقق آن گام برداشت و با تحقق جهاد فرهنگی در عرصه‌های مختلف رشد و تعالی فرد و جامعه بالا می‌رود و اهداف بعثت انبیاء که همان هدایت مردم و اخراج آنان از ظلمات به سوی نور است، فراهم می‌شود. چنانچه جهاد تبیین در عرصه‌هایی همچون اقتصاد، سیاست و... صورت پذیرد استقلال و آزادی را برای جامعه اسلامی به ارمغان می‌آورد.

«امروز هر کسی بتواند به اقتصاد کشور کمک بکند، یک حرکت جهادی انجام داده است.» (بیانات رهبر معظم انقلاب؛ ۱/ ۱/ ۱۳۹۴) عرصه اقتصاد از جمله گلوگاه‌هایی است که دشمن نفوذ می‌کند و درصدد ضربه زدن است؛ لذا با توجه به شناختی که از دشمن داریم برای مبارزه و غلبه بر او باید نقشه دشمن را خواند و متقابلاً برنامه‌ها و نقشه‌هایش را خنثی کرد.دارا بودن رهبری واحد، نقش بی‌بدیلی در تحقق جهاد تبیین دارد، زیرا رهبر در هر جامعه‌ای نقش محوری و متحدکننده نیرو‌ها را دارد. رهبر جامعه باید دشمن و نقشه‌های او را بشناسد و به مردم معرفی کند. با عنایت به همین جایگاه، مقام معظم رهبری یکی از نقشه‌های دشمن علیه جامعه اسلامی را فشار اقتصادی به منظور سیطره بر کشور معرفی می‌کند. رهبر بصیر و بینا با توجه به شناخت برنامه دشمن در حوزه اقتصادی، به منظور فائق آمدن بر مشکلات اقتصادی و شکست و عقب‌نشینی دشمن در جنگ تمام عیار اقتصادی، اجرای سیاست اقتصاد مقاومتی به عنوان الگویی الهام بخش از نظام اقتصادی اسلام را راهکار امروز معرفی کرده و اجرایی کردن سیاست‌های اقتصاد مقاومتی را جهاد مقدس نامیدند و از مسئولین خواستند «بی‌درنگ و با زمان‌بندی مشخص» اقدام به اجرای آن کنند و در همان سال، سیاست‌های اقتصاد مقاومتی را ابلاغ کردند؛ بنابراین با توجه به شناخت دشمن و برنامه او در برنامه‌های اقتصادی، راهکار مقابله با آن، اقتصاد مقاومتی است که در جای خود باید به آن پرداخت. البته در تحقق جهاد تبیین باید برنامه‌های دشمن را خواند سپس در مقابل، اقدام تدافعی یا تهاجمی نمود. در ادامه به تبیین یک نمونه از ابزار‌های جنگ روانی دشمن در عرصه اقتصادی اشاره خواهیم نمود.

یکی از ابزار‌های دشمن در جنگ روانی اقتصادی که توسط نفوذی‌های خود در کشور اسلامی به منظور به هم ریختن بازار مسلمانان و ایجاد تشویش و یأس در بین مردم به کار گرفته می‌شود «احتکار» است. احتکار به معنای حبس اموال به منظور کمبود آن در جامعه با هدف افزایش قیمت اجناس است. در عهدنامه امیرمؤمنان‌علیه‌السلام که دستور عملی به نماینده رسمی خودش مالک اشتر است، چنین آمده است که «فَامْنَعْ مِنَ الاِحْتِکَارِ، فَإِنَّ رَسُولَ اللهِ ـ صلى الله علیه وآله وسلم ـ مَنَعَ مِنْهُ؛ [نهج البلاغه؛ نامه ۵۳]از احتکار منع کن همچنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله منع می‌کرد.»
از پیامبر خدا (ص) از جبرئیل نقل شده است در جهنم، وادی است که غلیان و جوشش دارد و مخصوص محتکران است: «قَالَ اطَّلَعْتُ فِی النَّارِ فَرَأَیْتُ وَادِیاً فِی جَهَنَّمَ یَغْلِی فَقُلْتُ یَا مَالِکُ لِمَنْ هَذَا فَقَالَ لِثَلَاثِ نَفَرٍ لِلْمُحْتَکِرِینَ...» (جامع أحادیث الشیعة؛ ج‏۲۳؛ ص۳۳۲) همچنین قرآن کریم نیز که کتاب هدایت بشریت از ظلمات به نور است، ممنوع بودن احتکار را تبیین می‌کند تا در این باره روشنگری کند: «یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَا إِنَّ اللَّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ؛ (سوره یوسف: آیه ۸۸) پس هنگامی که بر یوسف وارد شدند، گفتند: عزیزا! از سختی [قحطی و خشکسالی]به ما و خانواده ما گزند و آسیب رسیده و [برای دریافت آذوقه]مال ناچیزی آورده‌ایم، پس پیمانه ما را کامل بده و بر ما صدقه بخش؛ زیرا خدا صدقه‌دهندگان را پاداش می‌دهد.» به فرموده بزرگان علوم قرآنی آیه فوق دلالت بر حرمت احتکار می‌کند. (فقه القرآن فی شرح آیات الاحکام؛ ج۲؛ ص۵۲) برخی دیگر از مفسرین (البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن ص۲۴۶) مراد از «الضُّرُّ» در آیه شریفه را مشکل اقتصادی و شدت گرسنگی می‌دانند؛ قحطی و بیچارگی که همگی در سایه احتکار اتفاق می‌افتد.

قرآن کریم فرجام و عاقبت محتکرین را «عَذابٍ أَلِیمٍ» معرفی می‌کند و دراین باره می‌فرماید: «وَ الَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا یُنْفِقُونَها فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیمٍ؛ (سوره توبه: آیه ۳۴) و کسانى‌که طلا و نقره مى‌اندوزند و آن را در راه خدا انفاق نمى‌کنند، پس آنان را به عذابى دردناک، بشارت بده!» و در جایی دیگر نیز می‌فرماید: «وَمَنْ یُرِدْ فِیهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ؛ (سوره حج: آیه ۲۵) و هر کس بخواهد در این سرزمین از راه حق منحرف گردد و دست به ستم زند، ما از عذابی دردناک به او می‌چشانیم!» یکی از مصادیق الحاد و ظلم در آیه شریفه احتکار می‌باشد. این عذاب دردناک، مسلمین را از ارتکاب به احتکار بر حذر می‌دارد که مبادا تکمیل کننده نقشه‌ی دشمن در فشار اقتصادی بر مسلمانان باشند. رسول خدا (ص) علامت رضایت خدا از حاکمان را پایین بودن قیمت اجناس مورد نیاز مردم و علامت غضب خدا را بالا بودن قیمت‌ها معرفی کرده است: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) ‏عَلَامَةُ رِضَا اللَّهِ فِی خَلْقِهِ عَدْلُ سُلْطَانِهِمْ وَ رُخْصُ أَسْعَارِهِمْ وَ عَلَامَةُ غَضَبِ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ جَوْرُ سُلْطَانِهِمْ وَ غَلَاءُ أَسْعَارِهِمْ؛ (من لا یحضره الفقیه؛ ج‏۳؛ ص۲۶۹) نشانۀ خشنودى خداوند در مخلوقاتش، عدالت و دادگرى پادشاهان، و ارزان بودن قیمت‌هایشان است؛ و علامت خشم خداى تبارک و تعالى بر مخلوقاتش، ستم‌گرى پادشاهشان و گرانى قیمت‌هایشان است.»
بنابراین یکی از نقشه‌های دشمن در حوزه اقتصاد مسلمانان، احتکار ثروت و کمیابی محصولات مورد نیاز مردم به منظور ایجاد نارضایتی مردم و سرانجام شورش علیه حکومت است. قرآن کریم با احتکار مخالفت کرده و مرتکبین به احتکار را به عذاب دردناک بشارت می‌دهد. به هر حال، از نظر قرآن هرگونه فعالیت‌های ضد اقتصادی از سوی دشمنان داخلی و خارجی، باید از سوی نظام اسلامی و مردم مورد توجه و اهتمام قرار گیرد و اجازه داده نشود که دشمنان از طریق جنگ روانی، اقتصاد امت و نظام ولایی را تضعیف کنند و یا موجبات نابودی اقتصادی را فراهم آورند.

 

منبع : فارس