راهکار‌هایی برای ایجاد حس تعلق و امنیت در خانه

رسوم خانوادگی و فرهنگی در هر یک از جوامع ناشی از سنت‌ها است و دارای ریشه‌های تاریخی هستند که البته این رسوم هم دارای جنبه‌های مثبت و منفی هستند و همه آن‌ها هم خوب نیستند. منتها این رسوم را تحولات روزگار و تاثیرات فرهنگ‌های مختلف دچار دگرگونی هم می‌کند. جنبه‌های مثبت آداب و رسوم خانوادگی، فرهنگی و اجتماعی باعث شکوفایی معنوی، اخلاقی و اجتماعی در نسل‌های جدید می‌شود، اما جنبه‌های منفی آن هم خانواده‌ها را به سمت تزلزل و قهقرا می‌برند.با پیشرفت علم و صنعت و فضای مجازی خیلی از این رسوم رنگ باخته است و افراد را به سمت انحطاط معنوی و اخلاقی برده است، خانواده‌ها را تنهاتر، مغموم‌تر و خسته‌تر کرده است به طوریکه اعضای یک خانواده چنان از هم دور شده اند که ممکن است از حال هم خبر نداشته باشند. در طول یک روز تعطیل همه گوشی به دست، دیگر حوصله هم را هم ندارند.در این گزارش تلاش داریم بخشی از این رسوم مثبت را که شاید برای خیلی خانواده‌ها تازه و برای برخی نیز آشنا باشد، مطرح کنیم که خانواده‌ها بیشتر به هم نزدیک شده و اعضا مشارکت نزدیک تری با هم داشته باشند، همچنین حس تعلق نسبت به هم را هم تقویت می‌کند.

یک شعار خانوادگی بسازید، برای مثال «ساده زندگی کن، بی نهایت عشق بورز»، یا از نام خانوادگی استفاده کنید: مثل «تیم احمدی یا رستگار حرکت می‌کند».همین شعار خانوادگی افراد را به هم نزدیک کرده و حس تعلق‌شان را تقویت می‌کند.

ماهی یک بار اجازه دهید فرزندانتان زیر میز غذا بخورند. شاید به نظر مسخره برسد و با خودتان فکر کنید این کار چه فایده‌ای دارد؟ اما حس شور و نشاط و خاص بودن و تنوع را در خانواده افزایش می‌دهد.

برای مثال جمعه‌های پیتزایی، دوشنبه‌های کتلتی، سه شنبه‌های سالادی.یا یک سری چاشنی و مخلفات نیز آماده کنید تا هر یک از اعضای خانواده بتوانند غذای خود را شخصی سازی کنند. همین کار باعث می‌شود بچه‌ها برای غذا‌های مورد علاقه شان در آن روز‌های خاص اشتیاق داشته باشند و انتظارش را بکشند و در نهایت ذوق و شوق در خانه منتشر شود.

قبل از زمان خواب به بچه‌ها بگویید: «مامان دوستت داره. بابا دوستت داره. مادربزرگ دوستت داره و پدربزرگ دوستت داره.»بنابراین فهرستی از افرادی آماده کنید که فرزندتان را دوست دارند و این امر حس عشق ورزی، اهمیت دادن، تعلق خاطر و امنیت را در بین بچه‌ها نسبت به شما افزایش می‌دهد.

هر سال یک کوزه شکرگزاری خانوادگی داشته باشید. این کوزه شکرگزاری را در طول سال با نوشتن چیز‌هایی که هریک از اعضای خانواده به خاطر آن‌ها قدردان هستند، پرکنید. سپس آخر سال محتویات بطری را با یکدیگر مرور کنید تاانتقالی مثبت به سال جدید داشته باشید.همین باعث آموزش شکرگزاری از خداوند نسبت به داشته‌ها می‌شود و بچه‌ها متوجه می‌شوند چه چیز‌هایی دارند که می‌باید از خداوند برای داشتن‌شان سپاس بگویند.

ماهی یک بار در نشیمن یا حیاط خانه کمپ بزنید، چادر بسازید، داستان بسازید و از چراغ قوه برای ساختن اشکال با سایه استفاده کنید.

روز‌های خاصی را مشخص کنید که تنها خانواده شما جشن می‌گیرند. برای مثال روز کودک، روز خواهر بزرگتر، روز قهرمان مورد علاقه کودک، روز پدر و پسری، روز مادر و دختری و ... در این روز‌ها سعی کنید که همه شرایط را برای جشن گرفتن فراهم کنید؛ و در نهایت رسوم خانوادگی به شما و فرزندانتان احساس تعلق ، امنیت و هویت می‌دهد. حتما نباید این رسوم از قدیم‌تر‌ها را رسیده باشد، ما خودمان می‌توانیم رسوم خاص خودمان را ابداع کنیم و برای نسل‌های بعد به جا بگذاریم، رسومی که مثبت، اخلاقی، شادکننده و با حس خوب عشق ورزی، تعلق و ارزشمندی در خانه همراه باشد.

 

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان