راز‌های کمتر شنیده شده از کره ماه

ماه در سفر‌های بشر به فضا، نزدیکترین همراه کره زمین و تنها جرم آسمانی است که انسان شانس قدم گذاشتن روی آن را داشته است.
با این حال، با وجود نزدیکی و آشنایی نسبی که ماه نسبت به زمین دارد این قمر کوچک اسرار متعدی را در خود نگه داشته است؛ از نکات عجیب علمی گرفته تا موارد متعددی که می‌تواند روی زندگی ما تأثیرگذار باشد. کره ماه دارای نکاتی است که ارزش بررسی کردن دارند.

با وجود اینکه ماه یک تکه سنگ مرده محسوب می‌شود و فعالیت زمین شناسی بسیار کمی دارد، اما مستعد لرزش است. به این لرزش‌هایی که شبیه به زلزله هستند ماه لرزه گفته می‌شود و چهار نوع مختلف از آن‌ها وجود دارد. سه نوع اول عواقب خاصی ندارند، اما مورد چهارم می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد. ماه لرزه‌های نوع چهارم که در عمق بیشتری صورت می‌گیرند برای ۱۰ دقیقه دوام دارند. نکته ترسناک در مورد زلزله‌های ماه این است که هیچ ایده‌ای در مورد علت وقوع آن‌ها وجود ندارد. زمین لرزه‌های زمین معمولاً در اثر حرکت صفحات تکتونیکی ایجاد می‌شوند، اما ماه هیچ تکتونیک صفحه‌ای فعالی ندارد.

بسیاری از مردم فکر می‌کنند که ماه، همانطور که از نامش پیداست یک قمر است؛ اما عده‌ای هم معتقدند که باید ماه را به عنوان یک سیاره طبقه بندی کرد، زیرا اندازه نسبتا بزرگی دارد. ماه حدود یک چهارم قطر زمین است و نسبت به سیاره خود، بزرگترین قمر در منظومه شمسی محسوب می‌شود. ماه به دلیل اندازه بزرگش اصلاً به دور زمین نمی‌چرخد و درواقع زمین و ماه به دور یکدیگر و حول نقطه‌ای به نام مرکز سنگینی سراسری می‌چرخند.

همه می‌دانند که انسان روی ماه بوده است، اما هر کسی نمی‌داند که انسان‌ها در آنجا رفتار نامناسبی با میزبان خود داشته اند. در طی سال‌ها فضانوردانی که ماه رفته اند مقداری زباله را در انجا رها کرده اند. تخمین زده شده که بیش از ۱۸۱ هزار کیلوگرم مواد ساخته دست بشر در اطراف ماه وجود دارد. بیشتر این زباله‌ها زباله‌های حاصل از آزمایش‌های مختلف، کاوشگر‌های فضایی و ماه نورد‌ها هستند.

---

بیشتر بخوانید:

• راز مکعب مرموز در ماه فاش شد
• اسرار ترسناک درباره منظومه شمسی / ماجرای اسکلت دایناسور‌ روی ماه! 

---

یوجین مرل شومیکر یکی از ستاره شناس و زمین شناس مشهور بود که تحقیقات علمی او در زمینه برخورد‌های کیهانی در ماموریت‌های آپولو مورد استفاده قرار گرفت. شومیکر دوست داشت یک فضانورد باشد، اما به دلیل یک مشکل پزشکی رد شد. زمانی که او درگذشت، ناسا آرزوی شومیکر را برآورده می‌کند و در سال ۱۹۹۸ خاکستر او را با یک کاوشگر به ماه فرستاده شد.

 

برخی از تصاویر گرفته شده توسط فضاپیما‌های مختلف که از ماه آن بازدید کرده اند، چیز‌های بسیار عجیبی را در سطح این کره نشان می‌دهد. در بسیاری از این تصاویر سازه‌های مصنوعی را می‌توان دید. به گفته علاقه‌مندان به ماوراء الطبیعه، حتی یک قلعه بزرگ وجود دارد که در بالای سطح ماه معلق است. گفته می‌شود همه این موارد به تمدن پیشرفته‌ای اشاره دارد که در ماه زندگی کرده و ساختار‌های پیچیده‌ای را ایجاد کرده اند. نکته جالب توجه هم این است که ناسا تاکنون این تئوری‌های عجیب را رد نکرده است.

شاید عجیب به نظر برسد، اما یکی از خطرات ماه برای انسان‌ها گرد و غبار ماه است. گرد و غبار در سطح ماه مانند آرد کوچک و در عین حال بسیار خشن است. با توجه به این ویژگی و گرانش پایین در ماه، فضانوردان با مشکلات متعددی ناشی از غبار ماه مواجه می‌شوند. گفته می‌شود که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض این مواد می‌تواند باعث خراب شدن لباس‌های فضایی شود.

اگرچه گرانش روی ماه تنها یک ششم گرانش روی زمین است، اما حرکت کردن روی سطح آن به هیچ وجه کار آسانی نیست. باز آلدرین می‌گوید که ماه برای حرکت یک محیط طاقت فرسا است و از طرفی لباس‌های فضایی دست و پا گیر هم مشکلات مضاعفی را برای آن‌ها ایجاد می‌کردند. برای حرکت سریعتر، فضانوردان باید مانند کانگورو‌ها حرکت کنند که با توجه به دهانه‌ها و سایر خطراتی که روی ماه وجود دارد این نحوه حرکت نیز مشکلات خودش را خواهد داشت.

تأثیرات ماه بر زمین و بالعکس را نمی‌توان انکار کرد، اما تاثیر ان روی انسان‌ها هنوز قابل بحث است. بسیاری بر این باورند که ماه کامل باعث بروز رفتار‌های عجیبی در برخی از انسان‌ها می‌شود. از نظر علمی نیز این احتمال داده می‌شود که ماه بتواند چرخه خواب ما را مختل کند. طبق یک آزمایش داوطلبانه توسط دانشگاه بازل در سوئیس، ماه بر چرخه خواب انسان تأثیر می‌گذارد و آن را مختل می‌کند. اگر این مطالعه درست باشد، می‌توان آن را توضیحی برای نظریه جنون در ماه کامل دانست.

یکی از ماندگارترین اسرار ماه، فقدان میدان مغناطیسی آن است، اما در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ فضانوردان سنگ‌هایی را پیدا کردند که خاصیت مغناطیسی داشتند. بر اساس این موضوع دانشمندان حدس میزنند که ماه درگذشته دارای میدان مغناطیسی بوده، اما به مرور آن را از دست داده است. دو نظریه اصلی نیز در این زمینه مطرح است. گروهی از محققان فکر می‌کنند که از بین رفتن نیروی مغناطیسی ممکن است به دلیل حرکات طبیعی هسته آهنی ماه باشد؛ از طرفی یک گروه دیگر معتقدند که از بین رفتن نیروی مغناطیسی ممکن است ارتباطی با مجموعه‌ای از برخورد‌ها با سنگ‌های فضایی بزرگ داشته باشد.

 

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان