داستان تصادفهای وحشتناکی که حتی به اعلام عزای عمومی منجر میشود انگار پایان ندارد و هر از گاهی شاهد تصادفهای خونینی در جادههای کشور هستیم که باعث داغدار شدن بسیاری از خانوادهها میشود. متاسفانه از اول دی تا کنون چند تصادف زنجیرهای خونین در جادههای کشور داشته ایم که حتی به اعلام عزای عمومی در خوزستان منجر شده است. اوایل دی ماه بود که
تصادف پنج دستگاه خودرو در جاده قدیم اهواز به آبادان، ۱۰کشته به جا گذاشت.
در صبح روز بیستم دی ماه هم ۵۹ خودرو در محور بهبهان رامهرمز چنان به هم کوبیدند که در آخرین آمار پنج کشته و ۴۱ مصدوم به جا مانده است. به گفته مدیر روابط عمومی اورژانس علوم پزشکی اهواز در روزهای ۱۸ و ۱۹ دی هم ۲ تصادف زنجیرهای دیگر به دلیل غلظت بالای مه صبحگاهی در محور آبادان و اهواز به رامهرمز اتفاق افتاده بود که در محور آبادان ۷ خودرو و دیگری ۲۸ خودرو با هم برخورد کردند.
۲۱ دی ماه هم براثر تصادف بین یک دستگاه سواری پیکان با دو دستگاه کامیون و تریلر در محور فیروز آباد به الشتر ۴ نفر جان باختند و یک نفر هم مجروح شد. در این گزارش سعی کرده ایم در کنار بررسی آمار مرگ و میرهای جادهای به جادههایی اشاره کنیم که در چند سال اخیر به دلیل تصادفهای خونینی که در آنها رخ داده به جاده مرگ مشهور شده اند.
آمار مرگ و میرهای جادهای
جادههای ایران در ردیف
مرگبارترین جادههای جهان قرار دارد. بررسی برخی دادههای آماری نشان میدهد ایران در جایگاه هفتمین کشور با میزان مرگ و میر جادهای بالا در قاره آسیا قرار گرفته و در قیاس با امنترین کشورهای جهان از نظر میزان حوادث جادهای، گاه سالانه تا ۱۰ برابر موارد مرگ و میر بیشتری در این زمینه به ثبت میرساند. آمارهای سال ۱۴۰۰ هنوز منتشر نشده، اما در سال ۱۳۹۹ تعداد ۱۵ هزار و ۳۹۶ فوت ناشی از تصادف رانندگی در سازمان پزشکی قانونی به ثبت رسیده است. استانهای فارس، تهران، سیستان و بلوچستان، اصفهان، کرمان، خراسان رضوی و خوزستان بیشترین سهم را در کشتههای تصادفات در سال ۱۳۹۹ داشتهاند.
جادههای مرگبار
بانگاهی به جدول فوت ناشی از تصادف در
پزشکی قانونی میبینیم که فارس با ۱۲۴۱ فوتی در صدر استانهای حادثه خیز رانندگی قرار دارد. بعد از فارس تهران با ۱۲۱۰ فوتی، سیستان و بلوچستان با ۱۰۰۵ فوتی، اصفهان با ۹۹۱ فوتی، کرمان با ۹۸۴ فوتی، خراسان رضوی با ۹۳۱ فوتی و خوزستان با ۸۶۳ فوتی قرار دارند. با این حال در کشور جادههایی وجود دارند که آمار تصادفات و مرگ و میر در آنها به قدری بالاست که به جادههای مرگ معروف شده اند. در ادامه به معرفی تعدادی از این جادهها پرداخته ایم.
۱- جاده وهن آباد
وهن آباد منطقهای نزدیک به رباط کریم تهران است. یکی از مسیرهای پرتردد این ناحیه آن گذرگاهی است که به شهر قم میرسد و متاسفانه از پرحادثهترین جادههای کشورمان محسوب میشود و هر سال چندین تصادف منجر به فوت در این جاده اتفاق میافتد. نور نامناسب و نبود دید کافی رانندگان از دلایلی است که درباره حادثه خیز بودن این جاده ذکر شده است.
۲- محور بندرعباس به لار
این مسیر ۳۰۰ کیلومتر طول دارد و جالب است بدانید که هیچ گونه آبادی، پمپ بنزین، استراحتگاه یا تعمیرگاهی در نزدیکی آن به چشم نمیخورد. بعضی از قسمتهای این محور از وضعیت بدی برخوردار است و حتی خطکشی و علایم راهنمایی نیز ندارد؛ همین عوامل باعث شده تا محور بندرعباس به سمت لار یکی از مرگبارترین محورهای کشور برای رانندگی در شب باشد.
۳- جاده شهر بجنورد
در شهر بجنورد جادهای به نام گلستان وجود دارد که بسیار خطرناک و مرگبار است. بومیان مناطق اطراف بیان کردهاند که هر هفته حوادثی مرگبار در این جاده رخ میدهد و دیدن خودروهای واژگون و آسیب دیده در این محور برای آنها امری عادی است. نبود روشنایی کافی و ساخت نادرست و اشکالات مهندسی موجود در این محور از مهمترین دلایل مرگبار بودن این مسیر است.
۴- جاده کیاسر
کیاسر محوری است که ساری را به سمنان متصل میکند. شاید در نگاه اول تصور کنید که این جاده خطرناک نیست، اما جالب است بدانید که بزرگترین معضل این مسیر بارش برف است. هر سال بارش برف در کیاسر، حادثه آفرین است و خساراتی جبران ناپذیر به بار میآورد. در جست و جوهایی که داشتیم هر سال هنگام بارندگی تصادفهای وحشتناکی در آن رخ داده است. گفته میشود این جاده بیشترین عارضه نخاعی در تصادفات را داشته است.
۵- جاده تهران به مشهد
مسیر تهران-سمنان- مشهد نیز یکی دیگر از محورهای حادثهساز کشور است. طول این مسیر ۹۰۰ کیلومتر است که به دلیل تردد زیاد خودروها و یکنواخت بودن جاده حادثهساز میشود. در حقیقت علت اصلی قرار گرفتن این محور در فهرست جادههای خطرناک کشور به دلیل خوابآلودگی و خستگی رانندگان از یکنواخت شدن و طولانی بودن محور تهران، سمنان، مشهد است. متاسفانه تا به امروز حوادث زیادی در این جاده رخ داده و جان افراد بسیاری را گرفته است.
۶- جادههای خوزستان
جادههای استان خوزستان، از جمله دلهره آورترین جادههای موجود در کشور هستند. جادههایی که تاکنون نتوانسته اند ساعتی خالی از خون را تجربه کنند. جادههایی مملو از ماشینهای سنگین و سبک که در بیشتر مواقع با حادثههای مرگبار در آنها رو به رو میشوید. جادههایی که روزانه میلیاردها میلیارد جا به جایی ارزی در مسیرهای بین استانی آن دارد صورت میگیرد، ولی همزمان جان هموطنان مان را هم میگیرد. به گزارش ایرنا از ابتدای سال تا کنون ۵۱۰ نفر در تصادفات جادهای این استان جان خود را از دست داده اند.
آن چه باید اتفاق بیفتد
بهطورکلی هر تصادفی که صورت میگیرد بر اثر ۴ عامل انسان، جاده، وسیله نقلیه و محیط است و هر کدام نقشی در میزان تصادف و شدت آن دارد. همچنین مطالعات انجام شده در کشورمان نشان میدهد عوامل عمده تصادف، بی توجهی به جلو، رعایت نکردن حق تقدم، رعایت نکردن فاصله طولی، سبقت و سرعت غیرمجاز است که دو مورد آخر بیشترین سهم را در تصادفات منجر به فوت داشته است، اما از استاندارد نبودن جادهها و نا ایمن بودن خودروها هم نباید غافل شد. روز گذشته رئیس پلیس راهور اعلام کرد که در تصادف زنجیرهای بهبهان هیچ کدام از ایربگهای خودروها باز نشده بود!»
چه باید کرد؟
از آن جایی که حوادث رانندگی و جادهای و تلفات ناشی از آن هزینههای مادی و معنوی زیادی بر جامعه تحمیل و بخشهای گوناگون و دستگاههای مختلف قوای مجریه، قضاییه و مقننه کشور را درگیر میکند باید فکر بنیادی برای آن کرد. قطعا استاندارد سازی جادهها میتواند نقشی در کاهش تلفات داشته باشد. از سوی دیگر باید خودروسازهای داخلی را ملزم به بالا بردن ایمنی خودروها کرد، چون هم اکنون به دلیل انحصاری بودن آنها نشانی از بهبود کیفیت دیده نمیشود. البته از آن جا که هیچ کاری بدون مشارکت جدی آحاد جامعه به موفقیت کامل نمیرسد، لازم است علاوه بر ایمن سازی راهها و جادهها و بهبود کیفیت فنی خودروها، آموزش عمومی، فرهنگ سازی و بالا بردن سطح مهارت و سپس اعمال قانون درباره متخلفان بیش از پیش در دستور کار قرار گیرد تا سبب کاهش محسوس حوادث شود. در حقیقت بیشترین لطمه و آسیب در تصادفات جادهای به خانوادههای دغدار وارد میشود و باید از مسئولان خواست برای کاهش تصادفات جادهای تلاش و تمهیدات بیشتری داشته باشند.
منبع: روزنامه خراسان