بهترین روش بغل کردن براساس مطالعات علمی!

پژوهشگران در دانشگاه گلداسمیت لندن جنبه‌هایی کلیدی از در آغوش گرفتن ایده‌آل از جمله مدت زمان بهینه و الگوی بغل کردن را آشکار کرده اند. پژوهشگران دریافتند که در آغوش گرفتن طولانی‌تر – بین پنج تا ۱۰ ثانیه – در مقایسه با موارد کوتاه‌تر تاثیر مثبت بیشتری دارد.همچنین، آن‌ها متوجه شدند که موقعیت قرارگیری دست‌ها – چه به صورت متقاطع یا حلقه شده دور گردن و کمر – تاثیر چندانی در احساس ایجاد شده در فرد ندارد، اگرچه الگوی دست‌های متقاطع رایج‌تر است.
در شرایطی که این پژوهش نشان می‌دهد که باید از در آغوش گرفتن بسیار کوتاه پرهیز کرد، اما هنوز مشخص نیست که چه مدتی بیش از حد طولانی محسوب می‌شود و به پژوهش‌های بیشتر در این زمینه نیاز است. این مطالعه شاید نخستین موردی است که عوامل تاثیرگذار بر ارزیابی و رفتار در آغوش گرفتن و این که آیا می‌توانند در خلق و خو تاثیرگذار باشند یا خیر را بررسی می‌کند.

در مرحله نخست مطالعه، ۴۸ شرکت کننده که به دلیل محدودیت‌های موجود همگی زن بودند، حضور داشتند. از این افراد خواسته شد تا در فواصل زمانی یک، پنج یا ۱۰ ثانیه و در دو الگوی مختلف شامل قرارگیری دست‌ها به صورت متقاطع و دور گردن-کمر، همدیگر را در آغوش بگیرند. در الگوی اول یک دست از روی شانه و دست دیگر از زیر بغل عبور می‌کند و در الگوی دوم دست‌ها دور گردن یا در قسمتی زیر شانه‌ها حلقه می‌شوند.همچنین، چشم داوطلبان با چشم‌بند بسته شد تا از تاثیر بازخورد دیداری بر ادراک لمسی جلوگیری شود. پس از انجام این کار، سه بار از شرکت کنندگان در مورد احساسی که از در آغوش گرفتن فردی دیگر در آن‌ها ایجاد شده بود پرسش شد که بار نخست بلافاصله پس از این کار و دو بار دیگر سه دقیقه و شش دقیقه بعد بود. پژوهشگران دریافتند که در آغوش گرفتن‌های یک ثانیه‌ای نسبت به موارد پنج یا ۱۰ ثانیه‌ای کمتر خوشایند در نظر گرفته شده اند، در شرایطی که در آغوش گرفتن‌های پنج تا ۱۰ ثانیه‌ای نتایج مثبت مشابهی داشتند.در یک مقیاس لذت یک تا ۱۰۰، امتیاز در آغوش گرفتن‌های یک ثانیه‌ای به طور میانگین کمتر از ۵۰ بود. در مقابل، برای در آغوش گرفتن‌های پنج تا ۱۰ ثانیه‌ای امتیاز‌های بیشتر از ۶۰ ثبت شد و تفاوت معناداری نیز بین این دو بازه زمانی طولانی‌تر مشاهده نشد.
وضعیت دست‌ها تاثیر کم یا هیچ تاثیری روی شرکت کنندگان نداشت که موجب شگفتی کارشناسان شد، زیرا آن‌ها فکر می‌کردند که بغل کردن در وضعیت دست‌های متقاطع مدل راحت‌تری نسبت به قرارگیری دست‌ها دور گردن-کمر است.در مرحله دوم این مطالعه، پژوهشگران از ۲۰۰ دانشجو زن و مرد در پردیس دانشگاه گلداسمیت درخواست کردند تا همدیگر را در آغوش بگیرند تا شرایط در دنیای واقعی و یک محیط عمومی بررسی شود. تیم پژوهشی داده‌های مرتبط با جنسیت، قد، و میزان نزدیکی عاطفی هر زوج را جمع آوری کرده و از آن‌ها خواستند تا به تجربه خود در مقیاس صفر تا ۱۰۰ امتیاز دهند.
پژوهشگران بدون این که دانشجویان را به در آغوش گرفتن طرف مقابل با الگویی خاص تشویق کنند، و به رغم تفاوت جنسیتی و قد بین افراد دریافتند که الگوی در آغوش گرفتن با دست‌های متقاطع رایج‌تر است و ۶۶ مورد از ۱۰۰ در آغوش گرفتن را شامل می‌شد.پژوهشگران دریافتند که اختلاف قد و میزان نزدیکی عاطفی اثر چندانی روی الگوی در آغوش گرفتن نداشته و حدس می‌زنند که الگوی در آغوش گرفتن با دست‌هایی حلقه شده به دور گردن-کمر ممکن است در صورت اختلاف قابل توجه قد رایج‌تر باشد. در مجموع، نتایج حاکی از آن است که ایمن‌ترین و به احتمال زیاد خوشایندترین مدل در آغوش گرفتن آن‌هایی هستند که پنج تا ۱۰ ثانیه طول می‌کشند، در شرایطی که دست‌ها به صورت متقاطع قرار گرفته اند.

 

منبع : فرارو