عوامل بروز رفتار پرخاشگرانه

تمامی اعمال انسان‌ها ناشی از تفکرات و باور‌های مختلفی است که در سر می‌پرورانند. به مرور زمان تفکرات ما به باور‌های بنیادین از دوران کودکی به بعد تبدیل شده و به عمل در می‌آید بنابراین اگر شاهد این هستید که نمی‌توانید جلوی رفتار‌های منفی یا پرخاشگرانه خود را بگیرید، نخست باید به فکر بیافتید که چه افکار و باور‌هایی باعث پرخاشگری شما می‌شود.زمانی که شما دست به پرخاشگری می‌زنید، احساس آزردگی و بی قراری هم بعد از آن به سراغتان می‌آید و فشار زیادی را روی خود احساس می‌کنید. اما این باور‌های سمی و منفی بنیادین به شما اجازه نمی‌دهد که دست به پرخشگری بزنید. به همین دلیل هم هست که خیلی مواقع بعد از بروز رفتار‌های پرخاشگرانه ممکن است فکر کنید که اصلا چه اتفاقی افتاد؟ چطور شد که اینطور شد؟پرخاشگری انواع مختلفی دارد از پرخاشگری نسبت به خود گرفته تا پرخاشگری نسبت به دیگران و در رفتار‌های اجتماعی که گاه عواقب منفی زیادی برای افراد در بر دارد. ما ۹ باور بنیادین که باعث بروز رفتار پرخاشگرانه می‌شود را در این گزارش با هم مرور میکنیم تا اگر شما هم در تله این باور‌ها قرار دارید بتوانید نسبت به آن خودآگاهی کسب کرده و برای رفع آن اقدام کنید:

یکی از تله‌های منفی که به پرخاشگری نسبت به خود می‌انجامد اعتقاد به این باور است که «من در هر کاری باید برنده باشم». این باور شایستگی و استحقاق نسبت به برتر بودن در هر شرایطی باعث می‌شود که هیچ گاه از شرایط خود راضی نبوده و نسبت به خود خشم پنهان پیدا کرده و در مواقعی که انتظارش را ندارید، این پرخاشگری از طرق مختلف بیرون بزند.

این باور را خیلی از والدین از دوران کودکی به بچه هایشان می‌دهند که باید زورگو باشند البته با شعار حق خودت را بگیر؛ بنابراین فرد با این باور بزرگ می‌شود و در محل کار و دانشگاه و زندگی نیز تصور می‌کند اگر زور نگوید و به دیگران پرخاش نکنند، کارش پیش نمی‌رود و کسی روی حرفش حساب نمی‌کند.

یک باور بنیادین غلط و منفی نسبت به دیگران همراه با بدبینی و بدگمانی نسبت به دیگران است افرادی که به همه سوءظن و تردید دارند و تصور می‌کنند که دیگران دشمن آن‌ها هستند یا می‌خواهند حق آن‌ها را بخورند؛ بنابراین با رفتار پرخاشگرانه سعی می‌کنند، به اعتقاد خود حقشان را بگیرند. افراط در این تفکر باعث اختلالات پارانویید و بدگمانی نسبت به دیگران می‌شود که خود نیاز به درمان جداگانه‌ای دارد.

برخی افراد تصور می‌کنند در موقعیت‌های مختلف برای اینکه برنده باشند نباید با دیگران سازش و تعامل داشته باشند و از موضع پرخاش و به تعبیر خودشان اقتدار با دیگران وارد ارتباط می‌شوند.

تفکر کنترل داشتن و اثرگذاری بر دیگران در خیلی افراد وجود دارد. اینکه بخواهید در موقعیت‌های مختلف، اطرافیان در محل کار همکاران یا در موقعیت‌های دیگر اعضای خانواده تان را تحت تأثیر قرار دهید. اساسا تغییر دادن دیگران کار اشتباهی استف به همین دلیل افراد وقتی از اثرگذاری بر دیگران ناامید می‌شوند روی به پرخاشگری می‌آورند چرا که ابزار دیگری برای کنترل در دست ندارند.

باور‌های خودخواهانه و تفکرات خودشیفتگی برای برتری خود و دستیابی به موقعیت‌های بالاتر در خیلی افراد به ویژه در سمت‌های مدیریت‌های مختلف مخصوصا در بین آقایان زیاد دیده می‌شود. اینکه به هر طریقی می‌خواهند موفق شوند و پله‌ها را بالا بروندف حتی اگر دیگران را زیر پا بگذارند کسی نباید مانع موفقیتشان شود.

برخی نیز این باور را دارند که اگر طور دیگری با دیگران رفتار کنند قطعا اثر منفی می‌گذارد و اثرگذاری شان کمتر می‌شود و پرخاشگری را بهترین ابزار برای ارتباط با دیگران می‌دانند. به همین دلیل تصور می‌کنند اگر با برخی افراد این رفتار را پیش نگیرند، نتیجه مناسبی برایشان نخواهد داشت.

عده‌ای از دوران کودکی این باور در وجودشان رسوخ کرده که برای گرفتن حقشان باید پرخاشگری کنند. مثلا دست به اعتصاب و اعتراض بزنند تا دیگران پی به اشتباه یا تغییر شرایطشان بدهند. این‌ها همان کسانی هستند که طرق دیگر احقاق حق را آموزش ندیده اند.

برخی افراد نیز تصور می‌کنند همه افراد می‌بایست خوش رفتار باشند و هیچ مشکلی در روابطشان پیش نیاید. در غیراینصورت نمی‌توانند تحمل کنند و دست به پرخاشگری می‌زنند.

یک فرد منفعل پرخاشگر به هیچ کسی «نه» نمی‌گوید. یا نمی‌گوید علاقه‌ای به انجام اینکار ندارم یا از اینکار خوشم نمی‌آید. بلکه همیشه موافق است حتی اگر مسئولیت‌ها را برعهده نگیرد، اما تایید می‌کند، اما دائم ممکن است نق نق بزند و خرده شکایت داشته باشد نسبت به کسی که از او خشمگین است. این افراد عموما شخص سومی را خطاب پرخاشگری به دیگری قرار میدهند مثال همان ضرب المثل به در بگو دیوار بشنوه. این افراد عموما مسئولیت رفتارهاشان را نمی‌پذیرند همین باعث می‌شود که از دریافت کمک از دیگران سرباز بزنند.

 

منبع : فارس