سالمندی فردی و سالمندی جمعیت دو امر متفاوت در حوزه جامعه شناسی هستند.سالمندی فردی به افرادی می گویند که بالای شصت سال سن دارد و سالمندی جمعیت درصد سهم سالمندان نسبت به سایر گروه های سنی است.در جوامع پیشرفته و در حال رشد؛ به دو دلیل جمعیت سالمند دنیا رو به ازدیاد است:
۱ ـ افزایش امید: به زندگی به دلیل شاخص و فاکتورهای سلامتی، تغذیه و مراقبتهای صحیح پزشکی، جراحیهای پیچیدهای که انجام میشود. باعث طول عمر بشر و امید به زندگی در تمام دنیا شده است.
۲- کاهش موالید: با توجه به خود جمعیت سالمندی زیاد است هم درصد سالمندی و هم تعداد سالمندان. به طوری که الان اگر حدود ۷ میلیون سالمند در دنیا زندگی کنند پیشبینی میشود در سال ۲۰۵۰ میلادی ما بالاتر از دو میلیارد سالمند در جهان خواهیم داشت. این روند در کشور ما هم وجود دارد.
ما در جامعه خودمان با خانوادههایی مواجهیم که ابعادشان روزبه روز کوچکتر میشود و هر سالمندی در ۲۰ سال آینده فرزند یا فرزندانی نخواهد داشت که از او مراقبت کند آن هم با فرهنگ متغیری که در اثر گسترش شبکههای اجتماعی و صنعتی شدن، افراد ناگزیرند ساعتهای متمادی از عمرشان را خارج از خانه و
خانواده مشغول کار باشند؛ همین باعث میشود مراقبت از سالمندان در آینده به ساختارهای دولتی و به مراکز سالمندی سپرده شود که آن هم قاعدتا جوابگوی سیل عظیم درصد سالمندی نخواهد بود؛ بنابراین برای اینکه در آینده به مشکلی بنام سالمندی برنخوریم باید از هماکنون برنامهریزی کنیم.
در فیلم زیر به صورت جامع با این پدیده و پیامدهای آن آشنا می شوید.
بیشتر بخوانید
منبع : تابناک جوان