قبر‌های لاکچری در سواحل خلیج فارس!

در بوشهر متوفیان بسیاری در جوار اماکن مذهبی و دینی از جمله امامزاده محمد باقر (در محله‌ی خواجه‌ها)، امامزاده عبدالمهیمن (در محله‌ی امامزاده) و ... دفن شده‌اند.اما در طول چند سال گذشته و به‌ویژه پس از تکمیل ظرفیت آرامستان بهشت صادق افراد این محله‌ها از ترس پُر شدن ظرفیت اعلام کرده‌اند که دیگر اجازه دفن غریبه‌ها را نمی‌دهند و در واقع امامزاده‌های این محله‌ها خصوصی و ویژه بومی‌های همان محله شده است.باید توجه داشت که فاصله از نقطه صفر تا صد شهر بوشهر نیم ساعت است؛ این میزان مسافت در شهر‌های دیگر بر خلاف بوشهر بسیار کم و نزدیک محسوب می‌شود، اما یکی از دلایل بی‌رغبتی مردم برای دفن در قبرستان عمومی دارالرحمه فاصله مکانی‌ست!.

برای مردمی که اعلام می‌کنند دوست ندارند عزیزانشان خارج از شهر دفن شوند، پیدا کردن یک خانه خوش قیمت شاید راحت‌تر از یک قبر در مرکز شهر است.اگر چه تا چند سال پیش تنگکات محله‌ای دور از شهر بود، اما واقعیت این است که اکنون این محله رونق فراوان دارد و جمعیت زیادی از افراد در آنجا زندگی می‌کنند.فارغ از این مسائل موضوع اصلی گزارش امامزاده‌ای‌ست روبه دریا (در محله پایگاه هوایی) که در یکی دو سال اخیر متقاضیان زیادی برای دفن دارد.
"امامزاده قاسم" روبه‌رو چرخ فلک مشهور شهر بوشهر و پارک شغاب واقع شده است. جایی که مردم برای تفریح و سپری کردن لحاظ خوش در آنجا گذر دارند.حال تصور کنید که اکنون با بهبود شرایط کرونا، سپری کردن اوقات خوش مردم در کنار ساحل با شیون و ناراحتی گروهی که قصد خاکسپاری عزیز خود را دارند همراه شود و یا با راه‌افتادن چرخ و فلک در نوروز ۱۴۰۱ افراد سوار بر آن از یک سو ناظر دریای زیبا و از یک سو ناظر مراسم عزاداری باشد.

بردار یکی از متوفیان در امامزاده قاسم در پاسخ به سوال خبرنگار درباره علت تمایل به دفن برادر در جوار امامزاده قاسم گفت: تنها گزینه موجود آرامستان تنگک بود و، چون آنجا از لحاظ روحی جایی خوبی نبود و "حس خوبی نداشت" برادرمان را در امامزاده قاسم دفن کردیم.با پرداخت هزینه و گرفتن مجوز، برادر خود را آنجا دفن کردیم. در خصوص هزینه پرداختی اطلاعی ندارم پسرعمویمان کار‌ها را انجام داد.

مدیرکل اداره اوقاف و امورخیریه استان بوشهر در این خصوص گفت: اصل بر این است که مردگان در قبرستان‌های عمومی دفن شوند.دفن فوتی‌ها در جوار امامزاده قاسم (روبه‌رو شغاب) با اصرار مردم و گاهی حمایت مسئولین ارشد استانی انجام می‌شود و ما هیچ توصیه و اصراری به دفن در آن امامزاده نداریم. وقتی با دفن فوتی‌ها در امامزاده‌ها مخالفت می‌کنیم آن مسئول می‌گوید؛ شما تعامل خوبی ندارید و خودتان حرف در دهان هیات امناء امامزادگان برای نپذیرفتن دفن فوتی‌ها می‌گذارید.
وی با بیان اینکه برخی افراد به واسطه موقعیت و جایگاه اجتماعی‌شان می‌دانند چطور ما را تحت فشار قرار دهند و به خواست‌شان برسند، اضافه کرد: برخی هم به دروغ اعلام می‌کنند که متوفی نیت دفن در این امامزاده را داشته است و برخی دیگر با دعوا قصد می‌خواهند به خواسته‌شان برسند.
مدیرکل اداره اوقاف و امورخیریه استان بوشهر تصریح کرد: برخی افراد بستگان و خانواده‌های ما را پیدا می‌کنند و از آن‌ها می‌خواهند ما را تحت فشار قرار دهند.به لحاظ قانونی دفن در جوار امامزاده منعی ندارد، اما توصیه اکید ما دفن فوتی‌ها در آرامستان‌های عمومی است.
وی با بیان اینکه امامزاده متعلق به شخص نیست نباید هویت امامزاده از بین برود و از آنجا به عنوان قبرستان نام برده شود، خاطر نشان کرد: هیچ قانونی وجود ندارد که اعلام کند تنها افراد بومی محل در امامزاده خاک شوند، برخی افراد در محلات صاحب امامزاده، امامزاده را شخصی و بومی خود می‌دانند.ما معتقدیم که اگر غیربومی آنجا نتواند خاک شود بومی هم نباید خاک شود.

مدیرکل اداره اوقاف و امورخیریه استان بوشهر با اشاره به اینکه کار ما قبرفروشی نیست، تاکید کرد:ما پروژه‌های متعددی داریم که باید آن‌ها را به سرانجام برسانیم، اما روزانه وقت بسیار زیادی را باید برای چانه‌زنی در خصوص دفن افراد در امامزاده‌ها صرف کنیم. هزینه‌ای از خانواده متوفی دریافت و در حساب اوقافی همان امامزاده برای هزینه‌هایش پرداخت می‌شود این هزینه متفاوت و از یک میلیون تومان شروع می‌شود البته پیشنهاد ۲ میلیاردتومانی هم برای یک قبر در امامزاده محمدباقر داشته‌ایم.
تجمل‌گرایی تنها محدود به قبر‌ها نمی‌شود؛ از سنگ‌های گران قیمت تا پوشیدن لباس‌های خاص، از مشکلاتی بوده که باید مورد توجه نهاد‌های همه و همه از مشکلات است که باید مورد توجه مسئولان فرهنگی استان قرار بگیرد تا برخی بدانند مردن ارزان، آخرت ارزان به‌دنبال ندارد.

 

منبع : ایسنا