پشت پرده‌ی بی وزیر ماندن آموزش و پرورش!

این که وزیر پیشنهادی باید صاحب تجربه و تخصص در زمینه آموزش و پرورش باشد و با ساختار‌های پیچیده آن آشنایی کافی داشته باشد، از بدیهیات است. این که وزیر پیشنهادی از بدنه آموزش و پرورش بوده و با زوایای پیدا و پنهان آن دست و پنجه نرم کرده باشد، نیز از الزامات کار است و هم چنین این که وزیر پیشنهادی باید توانایی و قدرت مدیریت این مجموعه عظیم تعلیم و تربیت را داشته باشد، از مهمات و اصول کار است و... بسیاری از شرایط و الزامات که وزیر آموزش و پرورش باید واجد آن‌ها باشد تا بتواند با درایت و تدبیر سکان مدیریت مهم‌ترین وزارتخانه کشور را برعهده بگیرد.
اما با کمال تعجب همه این‌ها و دلایل ریز و درشت دیگری را که شنیده ایم، لزوماً در جلب اعتماد یا رد صلاحیت یک وزیر دخالت ندارد. بعضی اوقات پارامتر‌های اثرگذار دیگری در میان است که سرنوشت یک رأی را روشن می‌کنند.

به عنوان نمونه برای رأی آوری باید موج‌های رسانه‌ای و هجمه‌های تبلیغاتی سنگینی را که عموماً از سرچشمه‌های نفوذ صاحبان قدرت حمایت می‌شود، کنترل و هدایت کرد که روا‌ها و ناروا‌هایی را درهم پیچیده و همان را مستند می‌سازند تا نتیجه دلخواه خود را تحمیل نمایند. باید ساعت‌ها مذاکره پشت پرده داشت و رضایت لابی‌های گوناگون سیاسی و اجتماعی را که تأثیرگذار است، جلب کرد.

لابی‌هایی که بر بدنه اجرایی و تصمیم ساز سیطره دارند؛ و باید با برخی نمایندگان برای توصیه‌های گاه و بیگاه شان نشست و برخاست داشت و وعده‌هایی برای حوزه‌های گوناگون انتخابی آن‌ها فراهم کرد تا این وعده‌ها به حق یا ناحق منجر به تغییر رأی شود. باید آن‌هایی را که خود امتحان پس داده اند و سال‌ها تصدی گری داشته اند، ولی کماکان چشم به راه انتخاب مجدد هستند، جدی گرفت و مذاکرات و جلسات شان را تحلیل و بررسی کرد.

باید بدنه کارشناسی آموزش و پرورش را که سال‌های سال است در رخوت و تکرار، تنها در حفظ موقعیت خود می‌اندیشد، مهم دانست که برای حفظ این شرایط و منافع، تلاش‌های توان فرسایی می‌کنند تا آن کسی را که با آنان مراوده دارند به کرسی بنشانند. باید به برخی از حیات خلوت‌های آموزش و پرورش که نهاد‌های علمی و یا تحقیقاتی هستند (و هم، چون آسایشگاه مدیرانِ سنوات گذشته با حکم‌های مشکوک گاه و بیگاه، همه مدیران ارشد را برای روز مبادا در خود جای داده اند) فکری کرد که اتاق‌های فکر اینده را تشکیل داده اند؛ و بالاخره باید با اغراض شخصی عده‌ای از قدرت مداران که نیت‌های شان به دشواری در پس نطق‌های آتشین شان آشکار می‌شود، تدبیری کرد تا سره از ناسره تفکی شود و آن نادرستی‌ها غلبه پیدا نکند؛ و همه این‌ها و البته دلایل منطقی و معقول ذکر شده، دست به دست هم می‌دهد که بزرگترین وزارتخانه کشور، که اهمیت زیرساختی و مبنایی دارد، هنوز بدون وزیر باشد و نتواند به مأموریت‌ها و وظایف خود به طور کامل و جامع عمل نماید.