چرا «ون‌گوگ» مدام خودش را نقاشی می کرد؟

«وینسنت ون‌گوگ» نقاش مشهور هلندی در طول ۱۰ سال ۳۶ خودنگاره خلق کرد. این مجموعه آثار هم منبعی برای کسب اطلاعات درباره چهره «ون‌گوگ» و هم منبعی برای درک روند پیشرفت او به عنوان یک نقاش هستند. «ون‌گوگ» نقاشی کردن را بسیار دیر و زمانی که ۲۷ سال داشت، آغاز کرد. او هرگز تحت تعلیم رسمی قرار نگرفت. نخستین خودنگاره‌های او به سال ۱۸۸۶ تعلق دارند.«ون‌گوگ» بخش اعظمی از خودنگاره‌های خود را در پاریس و بین سال‌های ۱۸۸۶ تا ۱۸۸۸ خلق کرد.

«ون‌گوگ» در پاریس بسیار تحت تاثیر قرار گرفت. در مشهورترین اثر نقاشی او ما به وضوح می‌بینیم که او تکنیک نقطه‌چینی را مورد بررسی قرار داده و به اجرا درآورده است. اما او به جای اینکه در نقاشی از نقطه استفاده کند، از خطوط کوچک در جهت‌های مختلف استفاده کرده است. او حتی با این کار نوعی هاله در اطراف سرش ایجاد کرده است. این در حقیقت پیش درآمدی بود بر اشکال مارپیچی مشهور نقاشی‌هایی که در آینده خلق کرد.
این آخرین اثری است که «ون‌گوگ» در پاریس خلق کرد. در آن زمان «ون‌گوگ» از این شهر شلوغ خسته شده بود و چنین حسی را می‌توان در چهره او دید. او پس از ترک پاریس به آرل رفت و امید داشت بتواند در آنجا گروهی متشکل از هنرمندان تشکیل دهد. او از «پل گوگن» که در پاریس با او آشنا شده بود برای آمدن به آرل نیز دعوت کرد.

داستان از دست دادن یکی از گوش‌های «ون‌گوگ» به یکی از داستان‌های مشهور درباره این هنرمند تبدیل شده است. اما هیچ‌کس نمی‌داند این اتفاق دقیقا چطور و به چه علت به وقوع پیوسته است. «گوگن» و «ون‌گوگ» اغلب در آرل به یکدیگر به اختلاف برمی‌خوردند. در طول یکی از مجادلات آن‌ها، یعنی در غروب ۲۳ دسامبر سال ۱۸۸۸، «ون‌گوگ» با تیغ ریش‌تراشی که در دست داشت به خودش آسیب می‌زند که منجر به از دست دادن گوش چپش می‌شود. او به دنبال این اتفاق خون زیادی از دست داد و وضعیت سلامتی اش به خطر افتاد. سپس بستری شد و بعد‌ها اعلام کرد چیزی از این اتفاقات در خاطر ندارد.

در ماه‌های نخست که این هنرمند به طور داوطلبانه وارد تیمارستان شد، اغلب منظره‌های پیرامون را نقاشی می‌کرد. اما در اوایل جولای ۱۸۸۹ وقتی «وینسنت» مشعول نقاشی کردن در زمین‌های اطراف تیمارستان بود دچار ضعف بدنی شد. او که به مدت ۵ هفته دچار ضعف بدنی شده بود به کارگاه نقاشی بازگشت.شاید فکر کنید که «ون‌گوگ» فردی خودپسند بوده که مدام خود را نقاشی می‌کرد، اما این درست نیست. او فقیر بود و پولی برای پرداخت به مدل‌های نقاشی نداشت؛ بنابراین مجبور بود خود را نقاشی کند.
تاریخدانان هنر همچنان درباره اینکه آیا این نقاشی آخرین خودنگاره «ون‌گوگ» است با یکدیگر اختلاف دارند. «ون‌گوگ» در سال ۱۸۹۰ به ضرب گلوله جان خود را از دست داد.

 

 

منبع : ایسنا