شهیدی که به صورت مهندسی محل دفن خود را تعیین کرد+ فیلم

شهید حسین شکرائیان متولد ۱۳۳۷ در دوران دفاع مقدس از لشکر ۳۲ انصارلله الحسین همدان عازم جبهه شد و پس از چندی در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۶۱ در عملیات مسلم بن عقیل (ع) در سومار به فیض شهادت نائل آمد. او پس از شهادت گمنام بود و با همان گمنامی در سال ۱۳۸۶ در دانشگاه صنعتی اصفهان دفن شد. شهید والامقام حسین شکرائیان در دوران دفاع مقدس دانشجوی رشته مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت بود و بصورت کاملا اتفاقی محل دفن او در مزار شهیدان گمنام دانشگاه صنعتی اصفهان تعیین شد. در نهایت چهارشنبه ۵ آبان ۱۴۰۰ پس از گذشت ۳۹ سال دوری از خانواده، خبر پیدا شدن پیکر شهید جاویدالاثر حسین شکرائیان به پدر و مادرش توسط محمدرضاگرایی قهرمان کُشتی جهان در برنامه زنده تشرف شبکه یک سیما داده شد.
همچنین در این مراسم خانواده شهید حسین شکرائیان لوح تقدیری به قهرمان کُشتی جهان محمد‌رضا گرایی تقدیم کردند.
متن نامه از این قرار است:
بسم رب الشهداء و الصدیقین
سلام علیکم
با احترام به اسحضار می‌رساند بنابر اعلام مرکز ژنتیک نور و با توجه به دریافت نمونه خون از پدر و مادر و مطالعات DNA بر روی استخوان شهید و تطبیق این اسناد دقیق علمی، آزمایش‌های ملکولی تعیین هویت انجام و مشخص شد که شناسه ۷۰/۱۷ شهید گمنام به خاکسپاری شده، متعلق به شهید بزرگوار حسین شکرائیان است و پیکر این شهید شناسایی و پیدا شده است.
به همین جهت دانشگاه صنعتی اصفهان اعلام کرد: جامعه دانشگاه صنعتی اصفهان که همواره میزبانی از این شهدای والا مقام را مایه افتخار و مباهات خود و روشنگر مسیر علم و دانش دانشگاهیان می‌داند از احراز هویت این شهید والا مقام خرسند و شاکر است و در روز‌های آتی آماده استقبال از خانواده گرانقدر این شهید والا مقام خواهد بود. مراسم استقبال از خانواده معزز این شهید گران قدر و نیز آئین‌های مربوط به این رویداد بزرگ متعاقبا به اطلاع دانشگاهیان ارجمند و عموم هموطنان عزیز خواهد رسید.

آنچه می‌خوانیم بخشی از وصیت‌نامه شهید حسین شکراییان است:
به نام خدایی که در سخت‌ترین شرایط تنها حامی مددکاران است و با سلام و درود بر حضرت مهدی (عج) و امام امت این پیر خدا که قلوب مستضعفین دنیا را به خود متوجه کرده، آن عارفی که با سخنان نرم و دلنشین خود نگرانی و تشویش را از دل‌های مضطرب می‌زداید.
انالله انا الیه راجعون: از اوئیم و به سوی او باز می‌گردیم
الهم ارزقنی شفاعة‌الحسین یوم‌الورود و ثبت‌لی قدم صدق عندک مع‌الحسین و اصحاب‌الحسین الذین بذلوا مهجهم دون‌الحسین (ع)
خدایا تو خود گواهی برای آنکه در پاسداری اسلام و انقلاب سهمی داشته باشم گام در جبهه نهادم، خدایا من خود می‌دانم که بسیار به دنیا وابسته‌ام و تاکنون آنچنان که شایسته است حلاوت عبادت تو را نچشیدم.
سخن کوتاه کنم از تمامی برادران و خواهرانی که با آن‌ها به نحوی آشنایی داشته‌ام طلب مغفرت می‌کنم و تنها تقاضایی که دارم هر وقت به یاد من افتادید برای تخفیف گناهانم فاتحه‌ای قرائت و یا چند آیه از قرآن را تلاوت و ثوابش را هدیه کنید، به امید زیارت کربلا حسین (ع) و آمرزش گناهان از طرف خداوند.
اکنون سخنی با خانواده دارم، مادرم می‌دانم که در عزاداری من بسیار نگران خواهی شد، هر وقت که دلتنگ شدی به یاد مصیبت‌های مادرت فاطمه سلام‌الله‌علی‌ها باش آنگاه قدری آرام خواهی گرفت. به یاد آنکه در روز جزا شما را جایگاهی بلند است اگر چه خدا مرا نپذیرد.
به خانواده‌های شهدا سرکشی کن که بهترین یاور و بهترین دوست برای شما هستند. به سخنان امام گوش فرا دهید که مایه آرامش و تسکین دردهاست. پدرم خواهران و برادرانم، همیشه در همه حال عاشق امامتان باشید و با پیروی در دوری از او راه پاک شهیدان را تداوم بخشید در مجالس دعا و اجتماعات اسلامی شرکت و در محافل اسلامی فعالیت مستمر داشته باشید.
التماس دعای خیر از همگی شما دارم.

 

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان