این روزها که سریال «
بازی مرکب» به مجموعهای پرمخاطب تبدیل شده و در ۹۰ کشور در صدر پربازدیدترینها قرار گرفته و درباره آن بحثها و اظهارنظرهای زیادی میشود، بد نیست ببینیم نظر خود
مردم کره جنوبی درباره این سریال چیست؟ از آنجایی که مردم جهان به شکلی خشونت بار و عریان از مشکلات آنها سر در میآورند چنین تصویری برای شان تلخ و سخت است یا قابل باور؟
مجموعه «بازی مرکب» در تاریخ ۱۷ سپتامبر پخش شد، درست قبل از عید چوسوک؛ تعطیلاتی کرهای شبیه به عید شکرگزاری در امریکا که در آن خانوادهها دور هم جمع میشوند و فرصتی عالی است برای اینکه تمام قسمتهای یک
سریال را باهم تماشا کنند. گویا ترافیک شبکه پس از پخش آن چنان بالا رفته که یکی از شرکتهای خدمات اینترنتی از
نتفلیکس شکایت و درخواست غرامت کرد.
پس از این تاریخ و به آرامی تب وتاب سریال به زندگی عادی مردم هم رخنه کرد. یک فروشنده خیابانی که برای سازندههای «بازی مرکب»
دالگونا درست میکرد (نوعی آبنبات پوک شکری که موضوع محوری یکی از بازیهای سریال است) به رویترز گفته کسب وکارش حسابی گل کرده است. هزاران شهروند کنجکاو کرهای هم شماره تلفن ۸ رقمی روی کارت ویزیت را میگرفتند که سازندگان سریال متوجه نشده بودند شماره فردی واقعی است. صاحب این شماره و حتی افرادی با شمارههای مشابه در تمام طول شبانه روز مورد هجوم تماس و پیام قرار میگرفتند. روز چهارشنبه، نتفلیکس اعلام کرد در تلاش است با کمک کمپانی محلی سازنده سریال به این مشکل رسیدگی کرده و شماره تلفن را از سریال حذف کند. مارجی کیم، زنی خانه دار در سئول که بازی مرکب را با خانواده اش تماشا میکند گفته هرچند از هیجان و جلوههای بصری تاثیرگرفته از هنر عامه لذت برده، پیامهای نهفته سریال هم مهم بودند. وی گفت: «دردی که جامعه ما مبتلایش شده حس میکنم.» او اشاره کرد که سریال با مسائل مهم بسیاری سروکار دارد - نابرابری درآمدی، بیکاری جوانان، جامعهای به سرعت رو به پیری - و تمام اعضای خانواده میتوانند با آن ارتباط برقرار کرده و در موردش صحبت کنند. «بسیاری از افراد معمولی طبقه متوسط تا خرخره زیر بار قرض هستند. کاملا با افرادی که به بازی پیوستند احساس همدردی میکردم.» به نوشته مهر؛ جونگ دان، تحلیل گر امنیتی ساکن سئول، پایتخت کره جنوبی، گفت: «کار به جایی رسیده بود که بدون تماشای این سریال نمیتوانستم گفت وگوهایم را ادامه دهم.»، اما از سوی دیگر سریال موجب ناراحتی مردم کره نیز شده است، زیرا قاطعانه مشکلی که حسابی در این کشور ریشه دوانده را هدف قرار میدهد: بدهی و تقلای پایان ناپذیر برای بازپرداختش.
پارک سه- ها، دانشجوی سال آخر اقتصاد از دانشگاه یونسی سئول درباره سریال گفت: «بازی مرکب افسون کننده است، چون صریح و بی پرده به مسائل میپردازد. بااینکه من جوانم، اما به راحتی میتوانستم با واقعیت سخت جامعهای به این اندازه رقابتی ارتباط برقرار کنم.» کو سه- وونگ، مفسر فرهنگ کرهای و ساکن آلمان، گفت: «بسیاری از کره ایها با
قرض گرفتن از موسسههای مالی معتبر همچون بانکها آغاز میکنند. زمانی که این مسیر دیگر برای شان باز نباشد به وام دهندههای درجه دو رجوع میکنند که سودهای بیشتری میگیرند.» به گفته وی، در بدترین شرایط وام گیرندهها دست به دامن نزول خوارها میشوند که گاهی سودشان سه رقمی است. «و بعد در منجلابی میافتید که دیگر راه فراری ندارد.» طبق برخی تخمین ها، حدود ۴۰۰ هزار کرهای مقروض این نزول خوارها هستند.
منبع: اعتماد