آنچنان که معروف است در طاقچه هر خانه ایرانی یک جلد قرآن کریم وجود دارد و یک جلد دیوان حافظ. در میان تمام نامگذاریهای تقویم ایران که بسیاری تنها بر نقش تقویم هویت دارند، یاد روز حافظ یادروزی متفاوت است از آن جهت که اگر بسیاری از نامگذاریها جایی در دل مردم ندارند این روز همچنان مورد احترام مردم و روزی ملی در تاریخ ماست. در تقویم رسمی ایران ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ نامیده شده است.
خواجه شمسُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری – درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز، مشهور به لِسانُالْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسانُالْعُرَفا و ناظِمُالاُولیاء، شاعر فارسیزبانِ سدهٔ هشتم ه. ق شیراز است. بیشتر شعرهای او غزل است. مشهور است که حافظ به شیوهٔ سخنپردازی خواجوی کرمانی گرویده و همانندیِ سخنش با شعرِ خواجو مشهور است. حافظ از مهمترین اثرگذاران بر شاعرانِ فارسیزبانِ پس از خود شناخته میشود.
کمرنگ شدن حافظ در نظام آموزشی
مصطفی محدثی خراسانی شاعر، درباره دلایل نپرداختن به حافظ در نظام آموزشی ایران گفت: در نظام آموزشی ما، در بسیاری از حوزهها خصوصاً علوم انسانی هنوز به نوعی در مراحل آزمون و خطاست؛ زیرا به آن بنیاد هدف گذاری شده و تثبیت شده در این حوزه نرسیدیم و به همین دلیل کتابهای درسی بسیار دچار تغییر و تحول شده است.
وی افزود: در حوزه ادبیات و شعر این دستخوش تغییر بودن را بیشتر شاهدش هستیم. سطح درک و دریافت شعر حافظ برای مفاهیم عرفانی و مضامین عاشقانه و مشخص نبودن مرز عشق و عرفان خیلی قابل دریافت برای نسل جوان نیست. این ضعف به خیلی سالهای قبل بر میگردد. میتوان در دوران ابتدایی زمینههای آشنایی دانشآموزان را با بزرگان شعر و ادبیات مثلاً از طریق بیان قطعه ادبی کوتاه، خاطره ادبی و داستان فراهم کرد. هرچه این سن هدف گذاری شده بچهها پایین بیاید، ذهنشان فراگیرتر است. پیشنهاد من این است که متناسب با سن وجودی، درک و دریافت بچهها مطالب از همان سالهای اولیه ابتدایی از طریق معرفی شفاف برنامه ریزی شود.
این شاعر در ادامه درباره دلایل دیگر برای نپرداختن به شعر حافظ گفت: در این چند دهه برداشتها و نگاههای سطحی حاکم بر محتوای کتابهای درسی زیاد شد. خیلیها اشعار حافط را به دلیل داشتن کلماتی، چون می، لعل و خال سطحی تعریف و تعبیر کردند و فکر میکنند اگر نسل جوان با آن مواجه شود، تعابیر زمینی از آن دارد.
منبع : تابناک جوان