برخی از افراد هستند که زبان و قلبشان با هم یکی نیست. در اینباره حدیثی از امام صادق (ع) نقل شده است که در ادامه آورده ایم.
امام صادق علیه السلام:
تَجِدُ الرَّجُلَ لا یُخطِئُ بِلامٍ ولا واوٍ خَطیبا مِصقَعا، ولَقَلبُهُ أشَدُّ ظُلمَةً مِنَ اللَّیلِ المُظلِمِ. وتَجِدُ الرَّجُلَ لا یَستَطیعُ یُعَبِّرُ عَمّا فی قَلبِهِ بِلِسانِهِ، وقَلبُهُ یَزهَرُ کَما یَزهَرُ المِصباحُ
شخصى را مى بینى که در لام یا واوى خطا نمى کند و سخنورى زبردست است؛ امّا دلش از شب تار هم سیاهتر است و شخص دیگرى را مى بینى که نمى تواند حرف دلش را به زبان بیاورد؛ لیکن دلش مانند چراغ مى درخشد
الکافی جلد ۲ صفحه ۴۲۲