زنجرهها یا یا جیرجیرکهای دشتی قادرند تا ۱۷ سال زیر زمین بمانند. در این مدت رشد میکنند، از دید شکارچیها مخفی میمانند و انتظار میکشند تا دمای خاک برای بیرون آمدنشان مهیا شود. پس از ظاهر شدن از زیر خاک، از درختی بالا میروند، پوستاندازی میکنند و در قامت زنجرهای بالغ پر میکشند و میروند.
شاید همین زندگی بیقید و طولانی زیر خاکی باشد که باعث شده از زنجرهها در ادبیات فولکلور و اساطیر به عنوان نماد جاودانگی یاد کنند. در ضمن در بعضی از کشورها از جمله چین به عنوان یک سرخکردنی مقوی و سرشار از پروتئین نوش جان میشوند.
منبع : برترین ها