6 اشتباه زوج ها پشت میز مذاکره

یکی از رایج‌ترین عبارت‌های مراجعه‌کنندگان به مراکز مشاوره این‌است: «آقا یا خانم مشاور، به نظر می‌رسد که مشکلات زندگی‌مشترک ما حل‌نشدنی است. ما هر دو از بحث و جدل خسته شده ایم. نمی‌توانیم با هم دو کلمه حرف بزنیم. پایان هر بحثی یا بیشتر شدن دعواست یا به قهر ختم می‌شود. دیگر هیچ لذتی از زندگی و بودن در کنار هم نمی‌بریم و خیلی جدی به طلاق فکر می‌کنیم». در این بین باید توجه داشت که اختلاف نظر و شبیه نبودن افکار، احساسات و رفتار‌های بین همسران کاملا طبیعی است چراکه وقتی دو نفر از دو دنیای کاملاً متفاوت، زندگی‌مشترک را در کنار هم آغاز می‌کنند، یک سری تفاوت‌ها در بین‌شان هرچند شاید در روز‌های ابتدایی زندگی مشترک به چشم نیاید، اما کم‌کم پررنگ خواهد شد و نیاز به مدیریت خواهد داشت؛ بنابراین به جای این که با بروز هر مشکلی، اولین انتخاب‌تان طلاق باشد، بهتر است زمانی را برای شناخت یکدیگر و یادگیری مهارت‌های ارتباطی مؤثر در نظر بگیرید. باید بدانید که ایجاد ارتباطی شایسته، برتر و پرجاذبه، مستلزم شناخت کلی از دنیای مردان و زنان و تفاوت‌های زیستی و روان شناختی آن‌هاست که نیازمند مطالعاتی در این زمینه است. در ادامه به چند اشتباه زوج‌ها در زمان مذاکره با یکدیگر اشاره خواهد شد.

برخی تحریفات شناختی از قبیل قضاوت کردن، بزرگ نمایی یا کوچک‌نمایی، فاجعه‌انگاری، نصیحت‌کردن، سخنرانی کردن، فیلتر کردن کلام، تعمیم مبالغه‌آمیز، ذهن‌خوانی، مقایسه‌کردن، نق‌نق‌کردن و...، موانعی جدی در برقراری ارتباط مؤثر با همسر هستند. توجه کنید که شیوه ارسال پیام، بر شیوه دریافت آن اثر می‌گذارد و شیوه شروع کردنِ کلام، اغلب تعیین‌کننده نتیجه خواهد بود.

طلایی‌ترین راهکار برای داشتن مذاکره با کیفیت این است که زمان‌هایی را برای گفتگو با همسر در نظر بگیرید که هر دو نفر به لحاظ روحی برای آن آمادگی داشته باشید، مثلاً عصبانی، غمگین یا... نباشید. در ضمن، زمان گفتگو را حتماً به همسرتان گوشزد کنید، مثلاً بگویید: «من ۱۰ دقیقه با شما حرف دارم و شما هم بعدش ۱۰ دقیقه می‌توانی صحبت کنی». حتما اجازه دهید همسرتان هم مثل شما حرف‌هایش را بزند و شما هم شنونده فعالی در این مذاکره باشید.

جو گفتگو را با مصرف تنقلات مورد علاقه دو طرف، آماده کردن چای و... به فرایندی لذت‌بخش تبدیل کنید. از چیدمان میز گرفته تا مطلوب بودن فضای مذاکره باید جوری باشد تا حس خوبی در شما ایجاد کند و روند مذاکره، مثمرتر پیش برود.

خیلی مهم است که درباره تنها یک موضوع، صریح، رک و بدون حاشیه‌پردازی گفتگو را شروع کنید و به پایان برسانید. اصطلاحاتی مانند «این چه وضعیه»، «باشه، بعداً می‌فهمی!»، «درست حرف بزن!»، «باشه، فهمیدم با تو چی کار کنم»، «واقعاً که»، «این هم شد زندگی؟»، «دیگه بس کن!» و... جملات ممنوعه هستند. صحبت‌های دو پهلو و کنایه‌آمیز هیچ کمکی نخواهد کرد. بی‌شک بسیاری از سوءتفاهم‌های زوج‌ها به دلیل ارسال پیام‌های گنگ و آلوده در مذاکرات اتفاق می‌افتد.

مسائل گذشته و مشکلات حل‌نشده قبلی را وارد فضای گفت‌وگوی فعلی نکنید. به عنوان گوینده از بیان احساس کمک بگیرید و به عنوان شنونده، همدلی و همنوایی کنید. در ارتباطات تلفنی و پیامکی به دلیل این که نقش فراکلام پررنگ‌تر است، احتمال ایجاد سوءتفاهم هم بیشتر از ارتباط رو در رو پیش می‌آید. بهترین راهکار این است که دقت و توجه بیشتری را معطوف این فرایند کنید. همچنین و حتما گفتگو را با خوشحالی به پایان برسانید. نباید در این فضا، با قهر و دلخوری همسرتان را رها کنید. توصیه می‌شود تعداد دفعات گفتگو را از تعداد کم، مثلاً یک بار در هفته شروع کنید و به آن بیفزایید.

توجه داشته باشید شیوه برقراری ارتباط کلامی و فراکلامی (لحن، لهجه، سرعت کلام، حرکات بدن، هیجان پنهان در کلام و...) در ایجاد تفاهم، نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. همسرانی که می‌دانند از چه عبارات و کلماتی برای بیان نظر یا درخواست‌شان استفاده کنند، به خوبی مسیر حرکت خویش را در زندگی هموار می‌کنند. هر کلمه نوعی بار روانی و عاطفی دارد و تأثیرات مسلم و پایداری را بر شنونده می‌گذارد که بسیاری از زوج‌ها به آن بی‌توجه هستند.

 

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان