ناگفته‌‌های ابراهیم حقیقی از فیلم‌های مشهور سینما

وی ادامه داد: برای «هامون» پوستری که امروز همه آن را می‌شناسند را آماده کردم و بعد از یک هفته آقای یشایائیان تماس گرفت که پوستر پسندیده نشده است و من گفتم مشکلی نیست. بعد که فیلم به جشنواره‌های خارجی رفت، بنیاد سینمایی فارابی دوباره به من سفارش طراحی پوستر فیلم را داد و من همان پوستر قبلی را نوشته‌هایش را لاتین کردم و در یک جشنواره پوستر‌های سینمایی در پاریس برنده جایزه شد. این درحالیست که هامون هنوز پوستر فارسی ندارد.
وی درباره همکاری خود با مرضیه برومند نیز گفت: دوستی من با ایشان از زمان دانشکده آغاز می‌شود. پوستر «شهر موش‌ها ۱» را طراحی کردم و «شهر موش‌ها ۲» را هم به دعوت منیژه حکمت انجام دادم.
وی با اشاره به پوستر روز واقعه نیز توضیح داد: این فیلم سه پوستر داشت و دو پوستر توسط من طراحی شده است. یکی از آن‌ها پوستری است که تصویر نشسته و ایستاده و کلوزاپ علیرضا شجاع نوری است.
حقیقی ادامه داد: نشان و درحقیقت پیدا شدن اهمیت آن به تلاشی که مرتضی ممیز در این زمینه داشت برمی گردد. نشان موزه سینما را وقتی در کوچه پیرنیا تاسیس شده بود انجام دادم. زمانیکه موزه تاسیس شد من هم در کنار امیر اثباتی، بهزاد رحیمیان، عزیز ساعتی و جمال امید بودم. یکی از کار‌هایی که تصمیم گرفته شد تا من انجام بدهم این بود که نشانه‌های تمام استودیو‌های فیلمسازی ایران را جمع و بازسازی کردیم درواقع بازسازی همه نشانه‌ها را من به همراه علی حقیقی انجام دادیم و به صورت یک کتاب منتشر شد. برخی از آن‌ها بسیار کوچک و رنگ و رو رفته و چاپ شده در یک روزنامه قدیمی بود.
وی درباره نشان سیمرغ جشنواره فیلم فجر نیز توضیح داد: نشانه سیمرغ فجر به دلیل همگانی شدن آن برای کثرت مصرف است البته در سیمرغ فجر سعی کردم نشانه خارج از ساختار روال همیشگی هندسی رایج باشد. ما بیشتر نشانه هایمان به دلیل تربیت بصری و دانشکده‌ای که در ایران داشتیم، ساختار هندسی دارند و در آنجا من از چنین حالتی عمدا خارج شدم برای اینکه تداعی نگاری گری مان را کند.

وی ادامه داد: سیمرغ فجر را در سال ۶۴ طراحی کردم و تندیس از سال ۶۷ طراحی شده است. طرح قبلی نشانی بود که آقای بریرانی برای جشنواره طراحی کرده بود. پوستر جشنواره دوم و سوم را من زدم و تا آن زمان از همان نشان آقای بریرانی استفاده شده بود؛ دایره‌ای که از فریم فیلم ساخته شده بود و بعد از آن تصمیم گرفته می‌شود که جشنواره نشان خاصی داشته باشد تا در جهان مانند تمام جشنواره‌های بین المللی دیگر شناخته شود. جلسات متعددی با حضور سید محمد بهشتی، علیرضا شجاع نوری، ایرج تقی پور، محمدمهدی دادگو و... برگزار می‌شد تا تصمیم بگیریم یک نشان خوب برای یک جشنواره ایرانی باید چگونه باشد. مباحث طولانی مطرح می‌شد و سیمرغ از درون این مباحث درآمد.
حقیقی خاطرنشان کرد: یادم می‌آید نامه نگاری‌های جشنواره‌های خارجی آغاز شده بود و ما نامه‌هایی که ارسال می‌کردیم در بالای آن هیچ نشانی وجود نداشت. در نهایت ایده درخشانی درآمد و من فرصت خواستم تا آنرا پیدا کنم. کتاب‌های تصویری زیادی را در دانشگاه تهران و مجلس مرور کردم. سیمرغ در جا‌های مختلف زیادی وجود داشت و من از همه آن‌ها یادداشت برداشتم تا از ترکیب همه آن‌ها به یک شکلی برسم که آنرا طراحی کنم. طراحی اول من را پسندیدند، اما در طرح اول بال‌های سیمرغ به شکلی بود که درحال آغاز به پرواز بود و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که بال‌ها را باز بگذاریم تا اوج آن بیشتر باشد.
وی ادامه داد: بعد از چند دوره تصمیم گرفته شد تا جایزه جشنواره نیز به شکل سیمرغ ساخته شود که ایده بسیار خوبی بود. قرار بود مانند موضوع رایج تمام جوایز دنیا به شکل برنز ساخته شود. ایده بلورین که از جلسات به آن رسیدیم و من هم به آن خیلی فکر کرده بودم و به دوستان گفته بودم نباید جنس داشته باشد و فلزی باشد، زیرا معتقد بودم که سیمرغ یک مرغ و یک حجم نیست بلکه یک مفهوم در ادبیات و عرفان است. سیمرغ به معنی نور است و چیزی جز بلور نمی‌تواند برای آن پاسخگو باشد و در این زمان پیچیدگی‌های رفتاری ما آغاز شد که چگونه بلورین باشد. در نهایت به شیشه تخت ۲ سانتی رسیدم که روی آن را سندبلاست کنیم و ایده من این بود که از داخل یک سنگ سیاه درآید. در حوالی جاده قم به سنگ فروشی‌ها رفتم پیدا کردم، سفارش دادیم و شیشه هم سفارش دادیم و ساخته شد، اما در اولین تجربه در جشنواره فیلم فجر جایزه‌ای که دادیم یکی از بازیگران کهنسال به دلیل سنگینی جایزه داشت از دستش می‌افتاد که از او گرفتند به همین دلیل خوشبختانه سال بعد سنگ را عوض کردیم و من آن را به برنز توخالی تبدیل و شکل آنرا هم عوض کردم.
حقیقی در ادامه بیان داشت: همیشه دلم می‌خواست سیمرغ جشنواره یکپارچه باشد که بعد از مدت‌ها موفق شدیم تا یکپارچه بودن را توسط یک سازنده‌ای که در دبی پیدا شد و در هندوستان می‌ساخت انجام دهیم تا اینکه دو سال پیش خوشبختانه یک سازنده ایرانی کار درخشان تری انجام داد که درست همان چیزی بود که از ابتدا مد نظر من بود.