ماجرای سپردن نوزاد افغانستانی به سربازان آمریکایی

در شب سقوط کابل، فرودگاه این شهر تسلیم‌شده برای بسیاری آخرین امید خروج از باتلاق جنگ و ویرانی پیش رو بود؛ وضعیتی که باعث شد هزاران نفر با عبور از پست‌های بازرسی و به خطر انداختن جانشان به هر طریق ممکن خود را به فرودگاه برسانند و تا آویزان‌شدن از هواپیمایی که در حال ترک این فرودگاه بحران‌زده بود، پیش بروند. چند ساعت بعد گزارش‌هایی منتشر شد که می‌گفت روی چرخ‌های یک هواپیمای خروجی از کابل آثاری از جسم کسانی که در این مسیر مرده بودند، دیده می‌شد. خیلی‌ها درباره تصویر سقوط از هواپیمای آمریکایی نوشتند آن‌ها کسانی بودند که از سر نادانی تلاش کردند به هر طریق ممکن خود را به آخرین امید آمریکایی‌شان برسانند، اما تصاویر دیگری هم هست که نشان می‌دهد قضاوت درباره افغانستانِ امروز به این راحتی‌ها نیست.
یکی از آن تصاویر، همین نوزادی است که پشت حصار‌های فرودگاه کابل توسط والدینش بالا گرفته می‌شود تا سربازان آمریکایی او را بپذیرند. انتشار این عکس، واقعیت رهاشدن مردم افغانستان توسط نیرو‌های آمریکایی را زیر سایه برده است. در حالی که روی تصویر پرت‌شدن دو نفر از هواپیمای در حال اوج‌گرفتن در آسمان افغانستان، افکار عمومی بخصوص غربی ملتهب و عصبانی به مسئولان و بانیان وضعیت امروز کابل، افغانستان و منطقه تاخته بودند، تصویر دومی که دست به دست می‌شود بیشتر با واکنش احساسی روبه‌رو شد تا منطقی: «مردمی که قرار است در دوران تسلط طالبان بی‌چیز شوند فرزندانشان را به نیرو‌های آمریکایی می‌سپارند»، «سربازان آمریکایی آخرین امید مردم هستند» و ....