الماسی که با لمس آن کشته می شوید + عکس

کمتر کسی در جهان هست که این الماس زیبا، بزرگ و کشنده را نشناسد. بله، درست خواندید ما این الماس را زیبا، بزرگ و کشنده و یا بهتر بگویم، قاتل معرفی کردیم. این را ما نمی‌گوییم بلکه پیشینه‌ی این الماس که یکی از بزرگ‌ترین الماس‌های جهان است، به ما می‌گوید. زمانی که صاحبین این الماس برای اولین بار آن را در دست می‌گرفته اند، هیچ وقت فکر نمی‌کردند که سرنوشت، مرگشان را جلو انداخته بیندازد، آن هم به دست این الماس.

این الماس زیبا وزنی معادل۴۵.۵۲ قیراط دارد و یکی از هدیه‌های زیبای طبیعت به حساب می‌آید. این الماس که بر خلاف طبیعتش امید نام دارد، به رنگ آبی سیر است که به سرمه‌ای متمایل است. در رابطه با این که این الماس از کجا آمده است داستان‌های متضادی وجود دارد. واقعی‌ترین منبعی که برای این الماس معرفی می‌شود، این است که الماس امید از معدن گلکوندا در هند استخراج شده است. البته می‌گویند الماس کوه نور نیز از این معدن استخراج شده است، اما نمی‌توان در نهایت با قطعیت تمام منبع این الماس را تایید کرد و از آن سخن گفت. عده‌ای نیز می‌گویند که این الماس در حکم یکی از چشم‌های مجسمه‌ای مقدس بوده که آن را دزدیده اند. به هرحال افسانه‌ها می‌گویند که این الماس زیبا در یک عبادتگاه قدیمی نگهداری می‌شده، آن هم با یک نفرین بسیار قوی.

زمانی که از این مکان حال به عنوان غنیمت و یا به عنوان دزدی، برده شده است نفرین شروع به کار کرده است و هر کسی که آن را لمس می‌کند و یا از آن استفاده می‌کند، سرنوشتی جز مرگ زودهنگام و غیرطبیعی برای خود و اطرافیانش ندارد. ساختار فیزیکی و شیمیایی این الماس به این گونه است که در طول مدت‌ها منبع‌های نوری را در خود جمع می‌کند و زمانی که همه‌ی چراغ‌ها خاموش بودند و یا تاریکی همه جا را فرا گرفته باشد، این الماس از خود نوری روشن و خیره کننده ساطع می‌کند. آخرین شخصی که صاحب ااین الماس نفرین شده بود، یک جواهر ساز آمریکایی در نیویورک به نام کریستسن وینستون، بوده است که ان را به یک موسسه‌ی آمریکایی اهدا کرد. الماس امید به صورت یک گردنبند که با تکه‌های کوچک‌تر الماس‌های سفید تزئین شده است، می‌باشد.

در اواسط قرن ۱۷ میلادی، یکی از معامله گران فرانسوی مشهور به نام ژان باتیست تاورنیر این الماس را خریداری کرد و آن را به شکل قلب در آورد، اما دیری نپایید که او هم مرد. تاوانیر را می‌توان اولین قربانی این سنگ نامید. قبل از این که این الماس تراش بخورد، ۱۱۲ قیراط بوده است. برای همچین جواهر بزرگ و البته سنگینی، تنها یک نفر وجود داشت که می‌توانست بهای آن را پرداخت نماید، آن هم کسی جز پادشاه فرانسه نبود. لوئیی شانزدهم، این الماس را همراه با پشمی از جنس طلا به همسرش ماری آنتوانت تقدیم کرد، اما دیری نپایید که انقلاب فرانسه به وقوع پیوست و سر آن‌ها را با گیوتین قطع کردند. پس از این ماجرا این سنگ برای مدت ۴۰ سال ناپدید شد و بعد از این مدت مجددا به خزانه‌ی فرانسه باز گردانده شد

در سال ۱۹۱۱، اولین والش مک لین که یک فرد صاحب جایگاه آمریکایی بودو صاحب روزنامه‌ی معروف واشنگتن پست، این الماس را خرید. او درباره‌ی این الماس گفته بود که: من در دنیا چیز‌های خوب را به خود جذب می‌کنم که یکی از آن‌ها این گردنبند الماس است.سرنوشت او هم چیزی جز مرگ نبود، اما نه تنها مرگ خودش، ابتدا مادرش مرد و سپس، پسرش در ۹ سالگی مرد. همسرش او را به خاطر زنی دیگر ترک کرد و دخترش به خاطر مصرف بیش از حد مواد مخدر در ۲۵ سالگی جان باخت. خودش هم در بیمارستان روانی مرد! روزنامه‌ی واشنگتن پست هم به شخصی دگیر واگذار شد. تنها فرزند باقی مانده از اولین، این الماس را به هری وینستون واگذار کرد. معروف است که اولین این سنگ را در قلاده‌ی سگش می‌بسته و دستور می‌داده تا ان را در اطراف بگردانند تا مردم ببینند که حتی الماس به این بزرگی هم برای او بی ارزش است.

در سال ۱۹۴۷، هری وینستون، جواهر ساز آمریکایی این سنگ را به دست آورد و آن را در مجموعه‌ی خود به نمایش گذاشت. از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳، این سنگ جزئی از موزه‌ی جواهرات وی بود. بالاخره هری وینستون تصمیم گرفت که این جواهر را به موسسه‌ی اسمیتسون در واشنگتن دی سی به فروش برساند. این سنگ که امید نامیده شده بود در کمال ناباوری با نا امیدی محض و این که حتی هیچ کس علاقه‌ای به لمس و دزدیدنش هم نداشت، با یک پست کاملا معمولی به موسسه‌ی اسمیتسون فرستاده شد. در حال حاضر در سال بیش از ۷ میلیون نفر از الماس امید بازدید می‌کنند.

نیکولاس فوکوته، مشهور است که وی این الماس را برای مراسمی ویژه استفاده کرده است و پس از مدت کوتاهی پادشاهیش سقوط میکند! اول او را دستگیر و بعد حکم اخراج او از فرانسه را دادند، اما بعدا حکم او را عوض کرده و به حبس ابد تغییر دادند. فوکوته پس از ۱۵ سال در زندان در گذشت. عده‌ای از مردم فرانسه می‌گویند که او مردی در ماسک آهنی بوده است.
پادشاه فیلیپ، این سنگ را خریداری کرد و این سنگ آبی و چشمگیر را به عنوان تزئینی بر روی تاجش استفاده کرد و دیری نپایید که در اثر قانقاریا فوت کرد. جالب است بدانید که تمام فرزندان رسمی پادشاه در دوران کودکی پس از مرگ پدرشان فوت کردند.
شاهزاده‌ی دلامبل پرنسس ماری لوئیس، یکی از دوستان نزدیک ماری آنتوانت، ملکه‌ی فرانسه قبل از انقلاب کبیر فرانسه بود. او هم این گردنبند را انداخته بود و ظاهرا توسط یک مامور به طرز وحشتناکی کشته شد.
ویلهلم فالر، یک تاجر جواهرات هلندی بود که این الماس را پیدا کرد. اما سرنوشت غمگین او این بود که وی ابتدا پسرش را بکشد وسپس خودکشی کند.

سیمون مونچاریدس، یک تاجر الماس یونانی بود که برای مدتی الماس را در اختیار داشت، اما او به یکباره در حالی که همسر و فرزندش داخل اتومبیل بودند، ماشین را به صخره کوبید و همگی با هم جان باختند.
جیمز تاد، آخرین کسی که این الماس را لمس کرد شخصی بود که آن را به موسسه‌ی اسمیتسون تحویل داد. او پس از این ماجرا با کامیون تصادف کرد و البته قبل از تصادف خانه اش در آتش سوزی سوخت.