گسیل مسئولان برای رفع تشنگی خوزستان

خشکسالی و کم‌آبی تمام کشور را دربرگرفته و زنگ خطر را به صدا درآورده، اما اوضاع برخی استان‌ها همچون خوزستان، وخیم‌تر است و مهم این‌که، برخی مسئولان و کارشناسان، سیاست‌های نادرست مدیریتی را دلیل آن می‌دانند. به دنبال مشکلات ناشی از کمبود آب در استان خوزستان، با پیگیری مستمر رئیس دستگاه قضا هیئتی متشکل از نمایندگان ارشد وزارت نیرو و دادستان کل کشور برای بررسی مشکلات پیش‌آمده و علل وضعیت موجود، صبح امروز عازم استان خوزستان شد و معاون اول رئیس‌جمهور هم دیروز هیئتی شامل وزیر کشور، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، وزیر نیرو و وزیر جهاد کشاورزی را به سرپرستی رئیس ستاد مدیریت بحران عازم اهواز کرد تا برای رفع مشکل اقدام کنند. این‌که دقیقا مشکل خوزستان چیست، سوالی است که «مجتبی یوسفی» نماینده مردم این استان در گفتگو با خراسان به آن پاسخ داده است. همچنین بخشی از اطلاعات این گزارش، مطابق اظهارات مقامات استانی از جمله محمدرضا کرمی‌نژاد مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خوزستان است.

در خوزستان یک‌میلیون و ۴۸۰ هزار اشتراک آب وجود دارد که روزانه به صورت میانگین حدود ۲میلیون و ۱۵۸ هزار مترمکعب آب برای این جمعیت تولید می‌شود. کمبود‌هایی در امکانات وجود دارد که باید برطرف شود، توزیع این امکانات نیز مناسب نیست.

برخی انتقاد‌ها به طرح‌های انتقال آب برمی‌گردد. از یک‌سو سرچشمه آب‌های خوزستان که رود‌های کارون و کرخه است و از رشته کوه‌های زاگرس نشات می‌گیرد، منبع اجرای پروژه‌های انتقال آب به برخی استان‌های مرکزی شده است (همچون طرح‌های بهشت‌آباد، کوهرنگ و خرسان) و از سوی دیگر از آب دریا‌های جنوب برای انتقال به فلات ایران استفاده می‌شود. نتیجه کلان‌نگر نبودن این طرح‌ها این‌که، هم منابع آبی کارون و کرخه تحلیل رفته و هم تامین آب آشامیدنی و کشاورزی و دامپروری منطقه دچار مشکل شده است.

تامین نشدن حقابه تالاب‌های خوزستان هم یکی از تبعات طرح‌های انتقال آب است. هورالعظیم و شادگان دو تالاب مهم و حیاتی این استان است که حالشان خوب نیست و رهاکردن مقطعی آب پشت سد‌ها هم درد خشکی آن را درمان نمی‌کند.

در اواخر سال ۹۶ سازمان برنامه و بودجه مبلغ ۱۳ هزار میلیارد تومان برای شبکه آبرسانی استان و بهبود شبکه آب و فاضلاب خوزستان درنظر گرفت؛ باید طی مدت ۳ سال طرح‌های مصوب‌شده اجرایی می‌شد، اما به گفته نماینده مجلس، این پروژه‌ها شاید تاکنون بیش از ۲۰ درصد پیشرفت هم نداشته باشد. یوسفی دلیل اصلی این موضوع را هم کم‌توجهی مسئولان دولتی می‌داند و می‌گوید: تکمیل شبکه آبرسانی به برخی روستا‌های خوزستان فقط ۲۰۰ میلیون تومان پول می‌خواهد، اما مسئولان می‌گویند نداریم، به جای آن مدام پروژه‌های چندهزار میلیاردی کارخانه‌های فولادی در فلات خشک کشور را افتتاح می‌کنند.

اگرچه طی سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای حل مشکل تامین آب مردم غیزانیه، در ۵۰ کیلومتری اهواز انجام شده است، اما حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از بخش‌های غیزانیه همچنان با کمبود آب مواجه هستند که پیش‌بینی می‌شود ظرف یک تا دو ماه آینده مشکل تامین آب روستا‌های این منطقه به طور کامل رفع شود.

شرکت آبفا می‌گوید از مجموع ۲۸۰۰ روستای تحت پوشش، حدود ۸۰ تا ۹۰ روستا تحت تنش آبی قرار گرفته‌اند. اما نماینده مردم خوزستان می‌گوید: ۲۵ شهر خوزستان دچار تنش آبی هستند و ۷۰۰ روستا آب شرب ندارند. اختلافی حدود ۹ برابری که باید مشخص شود حرف آبفا درست است یا حرف نماینده مردم.

غیرمنصفانه نگاه نمی‌کنیم و قبول داریم تلاش‌هایی هم برای حل مشکلات تامین آب مردم خوزستان انجام شده است. آن‌طور که شرکت آبفا اعلام کرده، پنج تصفیه‌خانه فاضلاب با فاینانس خارجی با میانگین پیشرفت حدود ۸۱ درصد در خوزستان در حال اجراست و در سال ۱۴۰۱ ظرفیت آب شیرین‌کن‌های جنوب استان خوزستان به حجمی حدود ۱۳۳ هزار و ۵۰۰ مترمکعب در شبانه‌روز خواهد رسید. همچنین طبق افق ۱۴۳۰، قرار است ۵۰ درصد نیاز آب شرب شهر‌های جنوبی استان خوزستان از آب شیرین‌کن‌ها تامین شود و ۵۰ درصد از آب رودخانه‌ها و چاه‌ها. برای سایر شهر‌های خوزستان هم برنامه‌هایی پیش‌بینی شده است تا یک‌بار برای همیشه مشکل آب خوزستان حل شود؛ از جمله این‌که قرار است۲/۲میلیارد یورو اعتبار برای استان خوزستان درنظر گرفته شود که یکی از محور‌های اصلی استفاده آن، حوزه آب و فاضلاب است. اما فراموش نکنیم این‌ها طرح و برنامه‌هایی برای یک بازه زمانی ۳۰ ساله است و درد امروز مردم را دوا نمی‌کند.