بامزه‌ترین زنِ این روزهای اینستاگرام

مونا فرجاد، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون اخیرا در صفحه شخصی خود در اینستاگرام، نمایش‌های کوتاهی را با عنوان «تک گویی‌های زنانه» منتشر می‌کند. این اجرا‌های تئاتری کوتاه که به صورت مونولوگ، انتهای هر هفته منتشر می‌شوند، به ترتیب حروف الفبا و با هنرمندی فرجاد، به نوعی همراه با آموزش ادبیات عامیانه نیز همراه شده است.این بازیگر درباره ایده اجرای این نمایش‌ها در صفحه شخصی‌اش می‌گوید: «در آغاز شیوع کرونا تصورم این بود این ماجرا خیلی زودتر از این‌ها به پایان می‌رسد و زندگی به حالت عادی برمی‌گردد، ولی متاسفانه همچنان ادامه دارد و، چون شخصا به عنوان تماشاگر یا بازیگر جرات ندارم در سالن‌های نمایش حضور داشته باشم و اگر هم قرار باشد واکسیناسیونی انجام شود، سالن‌های تئاتر خیلی دیرتر از آنچه فکر می‌کنیم به رونق قبلی برمی‌گردد، تصمیم گرفتم برای رفع دلتنگی خودم برای تئاتر، این کار را انجام بدهم. فکر کردم همانطور که من دلتنگم، شاید بتوانم به رفع دلتنگی بسیاری از دوستانی که در صفحه مجازی با من همراه هستند، کمک کنم.»

در پاسخ به این سؤال که چرا از فضای اینستاگرام برای کار خود استفاده کرده است گفت: به نظر من اینستاگرام فضایی را ایجاد کرده تا هر نفر برای خود رسانه‌ای داشته باشد و بر اساس آن نظرات، اعتقادات و حتی زندگی روزمره خود را به تصویر بکشد و به مردم نشان دهد. یکی از اهداف این تک‌گویی‌ها یادآوری واژگان عامیانه‌ای است که در قدیم مورد استفاده بوده و امروز کمی به دست فراموشی سپرده شده و، چون من ترجمه این واژگان را در پایان هر پست می‌نویسم، یک هدف آموزشی هم دارد. شاید مخاطب کمی باید جست و جو کند و پایین پست، معنای کلمات را بخواند تا کلماتی را که فراموش شده به یاد آورد.

دوم آنکه، اخیرا، مونا فرجاد نازنین فرزند جلیل فرجاد پس از نوروز ۱۴۰۰ و در ایام درگیری قرنطینه‌ کرونایی اقدام به نشر مونولوگ‌هایی کرده که در نوع خود کم نظیر است. تک گویی‌های هنرمندانه که براساس حروف الفبا و واژگان فراموش شده‌ی ادبیات عامه نوشته و اجرا می‌شود و به طرز عجیب و دلنشینی خاطرات نه چندان دور این سرزمین را در دل هایمان زنده می‌کند. بوی کهنگی و تازگی توامان دارد و هماهنگی چهره، بدن و کلام زیبایی در خور ستایشی ایجاد کرده است. پیشنهادم این است این مونولوگ‌های هفتگی را ببینید و لذت ببرید و دمی خود را کنار حوض‌های کاشی با ماهی‌های قرمز و زمانی که تهران، طهران بود حس کنید.»