عضو هیات علمی دانشگاه مازندران و سرپرست کاوش نجاتبخشی گورستان وِلِم بهشهر گفت: این محوطه باستانی آبان ماه پارسال در جریان عملیات راهسازی و پلسازی در مجاورت روستای ولم کشف شد.دکتر رحمت عباسنژاد سرستی تاریخ این محوطه باستانی را مربوط به دوره آهن متأخر (۸۰۰ تا ۵۵۰ قبل از میلاد) و دوره اشکانیان (۲۵۰ قبل از میلاد تا ۲۲۵ میلادی) دانست و افزود: کاوشهای این محوطه باستانی پس از توقف عملیات راهسازی به پژوهشگاه
میراث فرهنگی و گردشگری ارایه و کاوش اضطراری این محوطه با حضور هیاتی ۱۲ نفره از دانشگاههای مازندران، تهران و کاشان آغاز شده است و تا اواسط مرداد ادامه خواهد یافت.
او ادامه داد: در جریان کاوشهای
باستانشناسی قطعات سفال و ابزارهای سنگی از دورههای مس و سنگ، مفرغ و آهن بهدست آمده است که در میان این آثار سفالهای دوره چشمه علی قابل توجه و بیانگر ارتباطات فرهنگی این منطقه با بخشهای جنوبی البرز در فلات مرکزی ایران از هزاره پنجم قبل از میلاد است. گورستان وِلِم بهشهر به کشف تدفینهای دوره آهن و گور دخمههای دوران اشکانی در این محوطه اشاره کرد و افزود: حدود ۲۵ گور و
اسکلت کامل و ناقص تاکنون کاوش شده که جالبترین آنها بقایای تدفین و
هدایای بانویی ۲۵ تا ۳۰ ساله است که ۴۵ هدیه در کنار او نهاده شده بود.
عباسنژاد گفت: در گور دخمههای اشکانی، هدایای زیادی در کنار متوفیان قرار میدادند که میتوان به
ظروف سفالی، مهرههایی لاجورد، عقیق، خمیر شیشه و خمیر سنگ، اشیای زینتی مفرغی، آهنی و نقرهای نظیر دستبند، آویز، گوشواره، انگشتر، مهر، پلاکهای مدور تزیینی و منقوش از جنس استخوان و بقایای جنگافزار اشاره کرد. با توجه به اینکه استخوانهای به دست آمده از درون بافت خاک آهکی محوطه از سلامت و استحکام بالایی برخوردارند امکان آمادهسازی نمونههای متعدد برای مطالعات
ژنتیک باستانی، ایزوتوپهای سنگین، دیرینه
بافتشناسی، دیرینه آسیبشناسی و مطالعات گسترده روی بقایای دندانی را فراهم میکنند.
روستای وِلِم از توابع بخش مرکزی شهرستان بهشهر در بخش هزارجریب در شرق استان مازندران و در ارتفاع ۸۴۰ متری از سطح آبهای آزاد قرار گرفته است.