این تصویر از دوران
دفاع مقدس، معروف به عکس دو برادری... شش بزرگوار حاضر در عکس هریک از عزیزان ایستاده با نفری که جلویش نشسته برادر هستند و جالب اینکه ۵ نفر از عزیزان حاضر در عکس به افتخار
شهادت نائل شده اند.
از سمت راست ایستاده شهید میرزاحسین رضایی و نشسته برادرش جانباز شهید بهمن رضایی... وسط ایستاده رزمنده و جانباز یونس نجفی فرد و نشسته برادرش شهید الیاس نجفی فرد... سمت چپ ایستاده شهید احمد شاهمرادی و نشسته، برادرش شهید حمید شاهمرادی... در این عکس استثنایی برادران بزرگتر ایستاده اند و برادران کوچکترجلوی پای آنها نشسته اند که خود نشانه اخلاق نیکوی این عزیزان و احترام به برادر بزرگتر است آری شهدا در همه چیز برای نسلهای بعدی الگو و نمونه بودند.
ایثار و شهادتطلبی در دفاع مقدس
شهید، یعنی انسانی که در راه آرمانهای معنوی کشته میشود و جان خود را - که سرمایهی اصلی هر انسانی است - برای هدف و مقصدی الهی صرف میکند و خدای متعال هم در پاسخ به این
ایثار و گذشت بزرگ، حضور و یاد و فکر او را در ملّتش تداوم میبخشد و آرمان او زنده میماند. این، خاصیت کشته شدن در راه خداست. کسانی که در راه خدا کشته میشوند، زندهاند. جسم آنها زنده نیست؛ اما وجود حقیقی آنها زنده است. ۱۳۶۸/۰۵/۲۵
*بیانات رهبر انقلاب در دیدار فرزندان ممتاز شهدا، مسؤولان امور فرهنگی بنیاد شهید و جمعی از دانشجویان امامیهی پاکستان
دلیل عظمتِ شهادت
چرا شهادت این قدر با عظمت و اهمیت است؟ علت این است که انسانی که جان خود را در راه خدا میدهد، در حقیقت در یک لحظهی نیاز و در آن وقتی که دین و راه خدا به کسانی که آنرا رونق دهند، احتیاج دارد، آن تلاش لازم را انجام داده است. کسی که در راه خدا تلاش میکند و از راحتی و زن و بچه و آسایش معمولی و امتیازات مادّی صرفنظر میکند، پاداش الهی را - که همان شهادت است - بهدنبال دارد. این نشاندهندهی عظمت مجاهدت اوست؛ لذا مکرر گفتهام که شهادت بالاترین پاداش و مزد جهاد فیسبیلاللَّه است. ۱۳۶۸/۰۵/۲۵
*بیانات رهبر انقلاب در دیدار فرزندان ممتاز شهدا، مسؤولان امور فرهنگی بنیاد شهید و جمعی از دانشجویان امامیهی پاکستان
جانبازان؛ شهدای زنده هستند
جانبازان عزیز هم شهدای زندهی ما هستند؛ چون مثل شهید به میدان جنگ رفتهاند و مثل شهید ضربت خوردهاند؛ منتها کرامت الهی آنها را حفظ کرده است. اینها زندهاند، اما در رتبهی
شهیدان. به این عزیزان هم توصیه میکنم که این کرامت الهی را برای خودشان حفظ کنند؛ «للّذین احسنوا منهم و اتّقوا اجر عظیم». باید همیشه آن روحیهیی را که آنها را در میدان نبرد به پیش میبُرد و به فداکاری وادار میکرد، حفظ کنند. البته همهی دستگاهها موظفند که قدر و ارج این عزیزان - چه خانوادهی شهدا، چه جانبازان، چه آزادگان، چه خانوادههاشان، چه فرزندانشان - را حفظ کنند. بالاتر از همهی اینها، لطف و تفضل الهی است، که امیدواریم همواره شامل حال شما باشد و بماند. ۱۳۷۰/۱۰/۱۱
*بیانات رهبر انقلاب در دیدار خانوادههای شهدای استان بوشهر