دکتر عاطفه عابدینی درباره نقش
پلاسمادرمانی در روند درمان بیماران مبتلا به
کرونا، گفت:در ویراش دهم
پروتکلهای درمانی کرونا که در خرداد ماه منتشر شد موضوع
پلاسمادرمانی را از پروتکل خارج کردیم. البته علت این موضوع کاهش استقبال بهبود یافتگان کرونا در اهدای پلاسما نبود بلکه در کل دنیا این روش مورد سوال قرار گرفت و نشان داد چندان نقشی در
کاهش مرگ و میر نداشته است.
وی افزود:از این رو دیگر خیلی از این روش استفاده نمیشود، چون برخی اوقات عوارضش هم بیشتر از فایده اش بود. به همین دلیل از راهنمای دستورالعمل درمان کشوری کرونا خارج شده است. البته نه تنها در ایران بلکه در بسیاری کشورها دیگر انجام نمیشود.
دبیر کمیته علمی کشوری
کووید ۱۹ با تاکید بر اینکه هیچ وقت نمیتوان گفت کرونا را کاملا تمام کردیم و دیگر وجود ندارد، اظهار کرد:دقیقا مانند اینکه نمیتوانیم درباره آنفلوآنزا چنین صحبتی کنیم. وقتی میتوان عوارض بیماری را کاهش داد و بر کنترل آن موفق بود که هم
واکسیناسیون کامل شود و هم تا زمانی که حد قابل قبولی از مردم واکسینه نشدند، رعایت پروتکلها را اولویت قرار دهیم.
وی در خاتمه تاکید کرد:مهمترین موضوع در کنترل ویروس انتقال از طریق هوا است که در محیطهای بسته، شلوغ و بدون ماسک اتفاق میافتد و با رعایت این امر میتوان بیماری را کنترل کرد.
پلاسما درمانی
پیش از این برای درمان کرونا مطالعات مفیدی در ایران و کشورهای دیگر بوده و بر این اساس میگویند افرادی که قبلا به کرونا مبتلا شده و در بدنشان آنتی بادیهایی از نوع IGm و به ویژه IGg تولید شده، که این را به صورت آماده در گردش خونشان تا مدتی دارند، بنابراین در این افراد پلاسما را دریافت و آنتی بادی موود را برای کسی که تازه دچار بیماری میشود، استفاده میکردند.
بین ورود ویروس تا ساخته شدن آنتی بادی علیه آن مدت زمانی طول میکشد که پزشکان با کمک پلاسما درمانی این زمان را کوتاهتر کرده بودند و آنتی بادی فردی که قبلا به کرونا مبتلا شده بود را در اختیار بیمار جدیدی که هنوز به اندازه کافی آنتی بادی در بدنش تولید نشده بود وارد میکردند.