آشنایی با عقاب ها
حدود ۶۰ گونه از پرندههای شکاری عقابها هستند که در ۱۱ سرده از خانوادهٔ عقابیان قرار میگیرند که بیشتر آنها بومی اوراسیا و آفریقا هستند. معیار دقیقی برای تمایز عقابها از دیگر پرندگان تیرهٔ عقابیان یعنی سُنقُرها، کرکسها، قوشها و کورکورها، وجود ندارد، ولی بهطور کلی عقابها از بقیه پرندگان شکاری -به جز برخی از کرکسها- جثهٔ بزرگتری دارند و از پاهایی بزرگتر و نیرومندتر، منقارهایی بزرگ و خمیده و بالهایی پهنتر بهرهمند هستند. همه عقابها روز شکار میکنند و بینایی خیلی دقیق و قابلیت پرواز عالی در ارتفاعات بالا دارند.
عقاب نماد قدرت
عقابها به خاطر قدرتی که دارند، در بسیاری از فرهنگها به عنوان نماد جنگ و نیروی پادشاهی شناخته شدهاند و تماثیل آنها روی بسیاری از سکهها و بناهای تاریخی دیده میشود. خیلی از کشورهای دنیا و سازمانها و گروههای مختلف تصویر عقاب را به عنوان نماد خود انتخاب کردهاند.
آناتومی عقاب
عقابها از نظر آناتومی و ویژگیهای پروازی به کرکسها شبیه هستند، اما سر آنها بر خلاف کرکسها از پر پوشیده شده. عقابها از نظر ظاهری به سنقرها هم شباهت زیادی دارند، ولی بزرگترند و فاصلهٔ دو سر بالهایشان طولانیتر است. شیوهٔ معمول تغذیهٔ عقابها هم فرق میکند؛ عقابها معمولاً موجودات زنده را شکار میکنند، اما کرکسها و سنقرها، بیشتر از لاشهها تغذیه میکنند. البته عقابها سنگینتر از آن هستند که بتوانند مثل شاهینها و پرندههای کوچکتر تیرهٔ عقابیان (مثل برخی از انواع قوشها) در هوا طعمههای خود را شکار کنند، پس معمولاً شکار خود را روی زمین غافلگیر و شکار میکنند. عقابها مثل جغدها در بسیاری از اوقات با کندن سر شکار خود آن را از پای درمیآورند.
عقابها تکهمسرند و جفت خود را برای زندگی تا پایان عمر انتخاب میکنند و آشیانهٔ خود را با شاخهها و ترکههای چوب در یک نقطهٔ مرتفع بر روی درختهای بلند یا صخرهها در داخل قلمر تغذیهای خود میسازند و هر سال نیز از همان آشیانهٔ سال قبل استفاده میکنند.