قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمتهایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم میپردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ
پاک و منزه است خدایی که همه ممکنات عالم را جفت آفریده چه از نباتات (و حیوانات) و چه از نفوس بشر و دیگر مخلوقات که اینان از آنها آگه نیستند.
تفسیر آیه ۳۶ سوره یس
ابیربیع گوید: از امام صادق (ع) در مورد آیه «سُبْحانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْواجَ کُلَّها مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لا یَعْلَمُونَ»؛ پرسیدم. امام فرمودند: «نطفه، همان آب است که از آسمان بر زمین فرود میآید و بر گیاهان و میوهها و درختان میافتد و مردم و چهارپایان از آن تغذیه میکنند و نطفه در آنها جاری میشود».
سپس امام صادق (ع) فرمودند: «انسان از ضعیفترین مخلوقات آفریده شده است؛ از نطفهای که به صورت قطره است و سپس علقه میشود و آنگاه به صورت گوشت جویده شده در میآید. سپس به استخوانی محکم تبدیل میشود و پس از آن، دور استخوان را گوشت میپوشاند. پس خداوند متعال، بهترین خلقکنندگان است».
یکی از معجزات علمی قرآن، بیان قانون زوجیّت در همه چیز است، گیاهان، انسانها و آن چه که مردم در آن زمان نمیدانستند و امروز میدانند. در عصر نزول قرآن، مردم با زوجیّت در نخل خرما آشنا بودند، امّا امروزه مشخّص شده که مسأله زوجیّت در عالم گیاهان عمومیّت دارد.
پیامهای آیه ۳۶ سوره یس
۱- تشکّر ما نشانه رشد ما است، او نیازی به شکر و سژاس ما ندارد. «أَ فَلا یَشْکُرُونَ سُبْحانَ الَّذِی»
۲- قانون زوجیّت در مخلوقات را به ذات الهی سرایت ندهید، او یکتا و بی نظیر است. «سُبْحانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْواجَ»
۳- آفریدنها و آفریده ها، نشانه قدرت، اراده و حکمت اوست، نه نشانه نیاز و وابستگی او. «سُبْحانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْواجَ»
۴- پیدایش دانه و میوه، از طریق قانون زوجیّت است. «مِنْ ثَمَرِهِ ... خَلَقَ الْأَزْواجَ کُلَّها»
۵-انسان در مسائل جسمی و جنسی در ردیف دیگر موجودات است. «مِمّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ»
۶- در هستی موجوداتی است که نحوه زوجیّت آنها برای بشر ناشناخته است. «خَلَقَ الْأَزْواجَ کُلَّها ... مِمّا لا یَعْلَمُونَ»