سپیده دم است

صبح شده دلبر چای بریزعطر لبخند بریز. ناززچشمان شرر بار بریزکه هوا پر شده از عطر گل یاس سفید وبرآمد ز سر کوه بلند نازخاتون پر از مهر آن خورشید پر از سلسله‌ی خوبی‌ها چقدر روز قشنگی است کنارت ونسیمی که از آن طره‌ی عطر افشان شور و شوقُ مستی این صبح شده.
امیر آزاد

 

 

خنده هایم را با هیچ چیز معامله نمی‌کنم. آن‌ها بازماندگان رویای شیرینی هستند به نام تو. رویایی که از راه دور آمده و می‌خواست ماندگار شود. رویای تو وقتی مهربان بودی، تویی که از هر کس به من شبیه‌تر بودی و هستی. من هیچ وقت بی تو نخندیدم. بهانه‌ای نداشتم. عاشقانه‌ای نداشتم. فقط چشم به عقربه‌های ساعت دوختم تا برسد آن لحظه که منتظرش بودم. خنده هایم را نگه داشتم برای همان موقع. برای همان ثانیه‌ای که هر شب موعد دیدارمان میشد پس به خاطر حرف‌های من هم که شده، به خاطر لبخندهایم وبه خاطر تمام رویا‌های شیرینی که حسابی هوایشان را داشته ام، بخند. لبخند‌های تو را از سر عادت که هم، دوست دارم!.

---

---

چه زیبا گفت حسین پناهی؛ ماهی‌ها گریه هایشان دیده نمی‌شود، گرگ‌ها خوابیدنشان، عقاب‌ها سقوطشان، و انسان‌ها درونشان.
عشق را از ماهی بیاموز. چه بی پایان آب را پر از بوسه‌های بی پاسخ میکند.

---

امشب ازهمون شبای لعنتی که دلم نبودنت رو به رخم میکشه. امشب ازاون شبای شومیه که قراره باخیالت. تاصبح رفع دلتنگی کنم. امشب برام بوی شبی رومیده که رفتی. دلم آه داره چشمام اشک درد واما گلویی پرازبغض. بغضی که مدتهاست درپس خنده‌های یخ زدم اب شده. کاش میشد، کاش میشد امشب توهم دلتنگ میشدی. کاش‌میشد امشب روی این صفحه لنتی شماره‌ای عجیب آشنا.

---

بشنوید
بغض نویسنده خانم  گودرزی، اجرا اقای بهنام ومیکس وادیت خانم اقا حسنی
یه روزی خار بیابون واسه من شاخه‌ی گل بود
ماه و خورشید، توی دستم تیله‌ی یه قل دو قل بود
یه روزی که خوب می‌دونم تو هم اون روزا رو داشتی
روزای همیشه شیرین، روزای همیشه آشتی
روزایی که بوده و هست همیشه
کی میگه اون روزا پیدا نمیشه؟
کی میگه نمیشه مثل اون روزا من و تو همدیگه رو پیدا کنیم
بشینیم با همه‌ی حوصله مون گره‌های روحمونُ وا کنیم
کی میگه نمیشه؟ میشه به خدا، بیا از بچه‌ها بچه‌تر بشیم
مث خورشید نمیشه، مث شهاب بیا رو تاریکیا خط بکشیم
کی میگه نمیشه؟ میشه همیشه
نمیشه اونه که پیدا نمیشه
«محمد علی بهمنی»

---

---

---