این روزها صفحات شخصی و اختصاصی کودکان در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفته و علاوه بر اینکه بازدیدکنندگان زیادی دارند؛ روزبهروز بر تعداد این صفحات افزوده میشود.
ویدئوی کودکان شیرینزبان که کارهای بامزه انجام میدهند در اینستاگرام توجه همه را جلب و بهسرعت گُل میکند.
ویدئوهای بعدی و بعدی منجر به ایجاد یک صفحه مجزا برای این کودکان میشود و لحظات شخصی کودک توسط والدین آنها به نمایش گذاشته میشود. باید بدانیم هر انسانی در اشتراک لحظات زندگیاش با دیگران، باید حق انتخاب داشته باشد و ما در جایگاه والد اجازه نداریم بهجای آنها تصمیم بگیریم...!
بیشتر بخوانید: کودک آزاری هایی که از آنها بی خبریم
بدون شک این مسئله یکی از مصادیق کودکآزاری است و بهرهکشی اقتصادی از کودکان محسوب میشود که خلاف قانون است.
البته تمام والدین این کار را برای درآمدزایی از کودکانشان انجام نمیدهند. اما جذابیت دیده شدن، افزایش فالوور و لایک بیشتر، دامی برای نقض حریم خصوصی کودکان است و قضاوتهایی از پیش تعیین شده برای آنها میسازد که میتواند منجر به آسیبهای زیادی در دوره نوجوانیشان شود.
جای کودکان نه در خیابان و نه در اینستاگرام، بلکه در میان همسالان و در مدرسه است. ممکن است متوجه خشونتی که علیه کودکان در فضای مجازی میکنیم نباشیم و با لایک از آنها حمایت کنیم.
باید سواد رسانهای خود را بالا ببریم و بدانیم که توجه ما، یک کالای ارزشمند و مؤثر است و همانطور که معتقدیم نباید به کودکان کار خیابانی پول بدهیم، چون از طرف افراد دیگر اجیر میشوند در مواجهه با کودکانِ کارِ مجازی هم همین کار را باید انجام بدهیم و آنها را فالو و لایک نکنیم.