متخصصان بار ديگر براي بررسي يک بحران فرضي يعني برخورد يک سيارک به زمين به صورت مجازي دور هم جمع شدند. هر دو سال يک بار، دانشمندان و کارمندان بخش خدمات اضطراري به عنوان بخشي از کنفرانس "دفاع از سياره" که توسط فرهنگستان بينالمللي کيهاننوردي برگزار ميشود دور هم جمع ميشوند تا دربارهي تهديد فرضي برخورد يک سيارک به زمين با هم بحث کنند.
در اين مانور که از تاريخ ۲۶ آوريل(ششم ارديبهشت) تا ۲۸ آوريل به صورت آنلاين انجام شد اين گروه سيارکي را در نظر گرفتند که تا شش ماه ديگر فرضا به زمين برخورد خواهد کرد.
در وهلهي اول بايد تا جايي که ميتوان اجرام، مدار و اندازهي آنها را شناسايي کرد. تاکنون دانشمندان بيش از ۲۵ هزار مورد سيارک و ستارهي دنبالهدار نزديک به زمين پيدا کردهاند که تهديدي براي زمين به حساب نميآيند. اين اجرام يا هيچگاه وارد مدار زمين نميشوند و يا به اندازهي کافي کوچک هستند که هنگام ورود به جو زمين کاملا بسوزند.
اگرچه تاکنون همهي سيارکهايي که اندازه بزرگي داشتند و در فاصلهي نزديکي از زمين قرار گرفته بودند در فاصلهاي ايمن از کنار آن رد شدهاند، اما متخصصان دفاع از سياره ميخواهند براي زماني که احتمال برخورد وجود دارد آماده باشند. بنابراين براي اين کار مانوري فرضي انجام ميدهند. در طول اين کنفرانس گروهي از دانشمندان ناسا و دانشمندان ديگر هشدار برخورد سيارک را به صدا درميآورند. طي چند روز گروه دادهها را به صورت مرحلهاي فاش ميکند تا مشابه تحقيقات واقعي باشد به طوري که دادهها به صورت مرحلهاي و زمانبر به دست بيايند.
در طول اين برنامه همهي افراد گروه از دانشمندان سيارکها گرفته تا وکلا، مهندسين فضاپيماها و کارمندان خدمات اضطراري به چالشهايي که ممکن است با آن روبهرو شوند فکر ميکنند و اينکه چه تصميماتي ميتوانند بگيرند و نياز به چه اطلاعات و برنامهريزيهايي دارند.
روز اول مانور کشف سيارک فرضي، ۱۹ آوريل ۲۰۲۱
در اين مانور سيارک فرضي در ۱۹ آوريل ۲۰۲۱ کشف شد و روز بعد وجود آن تاييد شد. اين سيارک توسط مرکز بررسي ريزسيارهها “۲۰۲۱ PDC” نام گرفت. نام انتخاب شده براي آن سه حرف انگليسي دارد براي اينکه بر روي فرضي بودن آن تاکيد شود زيرا که براي نامگذاري سيارکها هيچگاه از سه حرف استفاده نميشود.
يک روز پس از کشف اين سياره مرکز پيشرانه جت ناسا و آژانس فضايي اروپا هر دو تاريخهاي بالقوه برخورد اين سياره را مشخص کردند و هر دوي سيستمهاي بکار رفته بر روي يک تاريخ به توافق رسيدند و اينکه اين برخورد در تاريخ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱ رخ خواهد داد تنها شش ماه ديگر. با اين حال احتمال برخورد کم است چيزي در حدود ۱ به ۲۵۰۰ و تنها با گذشت دو روز نميتوان احتمال برخورد را به شکل بهتري تخمين زد.
اطلاعات فيزيکي اين سيارک در دسترس نيست و اندازهي آن ميتواند از ۳۵ تا ۷۰۰ متر متغير باشد.
طول دورهي گردش اين سيارک در مدار ۵۱۶ روز است و صفحهي مداري آن ۱۶ درجه به سمت صفحهي مداري زمين متمايل است. هنگامي که براي بار اول مشاهده شد در فاصلهي ۵۷ ميليون کيلومتري زمين قرار داشت و با سرعت پنج کيلومتر بر ثانيه به سمت زمين در حرکت است. در طول روزهاي آينده با افزايش دادهها احتمال برخورد آن افزايش مييابد.
در طي سه هفتهي بعد اين سيارک بيشتر به زمين نزديک ميشود و در نهم ماه مه به نزديکترين فاصله ميرسد اما هنوز براي تشخيص توسط رادارها دور است و تا ماه اکتبر قابل تشخيص توسط رادارها نخواهد بود.
در تاريخ ۲۶ آوريل اولين جلسهي کنفرانس "دفاع از سياره" آغاز ميشود و تا آن زمان احتمال برخورد اين سيارک به زمين ۵ درصد افزايش داشته است. باقي سناريو در طول اين کنفرانس انجام خواهد گرفت.
در اين تصوير مدار سيارک و مدار زمين قابل مشاهده است و مناطقي که اين دو مدار همپوشاني دارند را ميتوان مشاهده کرد
در اين تصوير مکانهاي بالقوهي برخورد سيارک با رنگ قرمز مشخص شدهانداحتمال برخورد با استفاده از مشاهدات نجومي تخمين زده ميشود و به مدت زماني که سيارک مورد بررسي قرار گرفته است بستگي دارد. پس از گذشت يک هفته چندين بررسي انجام شده و به دليل درخشش ماه کامل اين بررسيها براي چند روز متوقف ميشوند. پس از چند روز با از سرگيري مشاهدات احتمال برخورد افزايش چشمگيري خواهد داشت و اگر سيارک در مسير برخورد به زمين قرار بگيرد تا پايان هفته اين ميزان به ۳۰ درصد و تا پايان هفته بعدي به ۷۰ درصد خواهد رسيد و در طول هفتههاي بعدي به ۹۰ درصد ميرسد. اگر سيارک در مسير برخورد نباشد نيز اين احتمالات افزايش مييابد اما در نهايت زماني که به اندازهي کافي دادهها بررسي شوند به صفر خواهد رسيد.
با افزايش دادهها مناطقي که در خطر هستند کمتر ميشوند تا جايي که يک نقطهي خاص مشخص شود. در برخي سناريوها اين سيارک ممکن است بدون ايجاد خطر در بالاي يک اقيانوس منفجر شود و در اين مرحله از آزمايش ۹۷ درصد احتمال دارد که اين سيارک خطري ايجاد نکند اما ۳ درصد باقيمانده متخصصان را نگران ميکند.
روز دوم شبيهسازي، ۲ مه ۲۰۲۱
در روز دوم ميتوان منطقهي کلي که احتمال برخورد سيارک به آن وجود دارد را تعيين کرد و بر طبق دادههاي جديد مشخص ميشود که اين سيارک به اروپا و يا شمال آفريقا برخورد خواهد کرد. با اين حال هنوز اندازهي سيارک و تاثيري که برخورد آن خواهد گذاشت هنوز نامشخص است.
دادهها نشان ميدهد که اين سيارک در سال ۲۰۱۴ در نزديکي زمين قرار گرفته است. اين دادهها احتمال برخورد را ۱ به ۲۰ نشان ميدهد. اگرچه اين خبر بدي است اما ميتواند به يافتن راهي براي دور نگه داشتن سيارک “۲۰۲۱ PDC” از زمين کمک کند.
متخصصان چندين روش براي اين کار پيشنهاد ميکنند. يکي از روشها پرتاب جسمي سنگين به سمت آن براي عقب راندن يا جلو بردن آن در مسيرش است. اگرچه مدار زمين و اين سيارک همچنان با هم تلاقي دارند اما ديگر در يک زمان يکسان در يک نقطه قرار نخواهند گرفت.
راهحل ديگر استفاده از يک سلاح هستهاي براي نابود کردن آن است. اما هيچ يک از اين روشها با توجه به سرعت کم ما در انجام ماموريتهاي فضايي امکان پذير نيست و با احتمال برخورد يک سيارک طي شش ماه انسانها بايد يک فضاپيماي آماده روي سکوي پرتاب داشته باشند تا به سيارهاي ديگر سفر کنند.
روز سوم شبيهسازي، ۳۰ ژوئن ۲۰۲۱
ستارهشناسان هر شب اين سيارک را بهوسيلهي بزرگترين تلسکوپهاي جهان بررسي ميکنند که به آنها اطلاعات دقيقتري از مدار آن ميدهد. محل برخورد اين سيارک تقريبا مشخص شده است و ميتواند آلمان، جمهوري چک و يا اتريش باشد.
متخصصان قطر آن را در حدود ۱۶۰ متر تخمين زدهاند. و به نظر ميرسد اندازهي آن درحدود ۸۰ تا ۲۴۰ متر باشد اگرچه هنوز هم ميتواند مخرب باشد اما شرايط از بدترين حالتي که دانشمندان در نظر گرفته بودند بهتر است.
محققان ميگويند بدترين حالت اين نيست که اين سيارک به مرکز يک شهر پرجمعيت برخورد کند بلکه اين است که در ميان دو شهر پرجمعيت برخورد کند.
روز پاياني، ۱۴ اکتبر ۲۰۲۱
تنها شش روز تا برخورد باقيمانده و اکنون اين سيارک در معرض ديد بسياري از رادارهاي گلدستون است و در فاصلهي ۶.۳ ميليون کيلومتري زمين قرار دارد.
رادارها اندازهي آن را حدود ۱۰۵ متر نشان ميدهند محل برخورد آن همان سه کشور پيشبيني ميشود و با سرعت ۱۵.۲ کيلومتر بر ثانيه وارد جو خواهد شد. منطقهاي که مورد برخورد قرار ميگيرد در بدترين حالت ۳۰۰ کيلومتر مساحت خواهد داشت و به طور متوسط ۱۵۰ کيلومتر.
اما در اين آزمايش فرضي، محل برخورد و اتفاقي که پس از برخورد رخ خواهد داد مد نظر نيست بلکه اين تمرين کارمندان خدمات اضطراري و دانشمندان را دورهم جمع ميکند تا براي خطرات بالقوه آينده با يکديگر هماهنگ شوند.
ناسا تاکنون در هفت کنفرانس برخورد فرضي شرکت کرده است و در سه مورد نيز با سازمان مديريت بحران فدرال همکاري داشته است.
در تمرينات مشترک ناسا و سازمان مديريت بحران فدرال، آژانسهاي فدرال ديگري از جمله وزارت دفاع و امور خارجه شرکت داشتند.
دکتر پاول چوداس مدير اين برنامه ميگويد: مانور برخورد سيارک فرضي به ما کمک ميکند تا درمورد نحوهي واکنش به اين رويداد فکر کنيم.