خوراک مرغ مکزیکی و جادوگر دهکده
تابناک جوان:
حدسِ من این است که، با توجه به ذات ناآرام و همیشه بی قرارم، یک جایی در تاریخ، یک مادربزرگ ایلیاتی داشته ام! از آنها که نان می پزند و سوار بر اسب به شکار میروند! حداقل مرغ خیالم وقتی پر میکشد، به چنین گذشته ای سرک میکشد.
-مادربزرگ جان می رفته شکار، همسرش چکار می کرده؟
-خب معلوم است. پدربزرگ، از صبح تا شب یک گوشه غار می نشسته و مشغول ثبت تاریخ بر روی دیواره ها بوده!(بلی، ما خانوادتاً از همان اولها اهل فعالیت زنان در جامعه، و اهل قلم بودیم. بنده هم که نوه ای خلف. از هر دو بزرگوار ارث برده ام!)
امروز مادربزرگ یک گراز شکار کرده بود تا من برایشان شام ویژه درست کنم و به عنوان هدیه ببریم خانه (بخوانید چادر) جادوگر دهکده تا شام دور هم باشیم. اما چون من عادت به خوراک گراز ندارم! لطف کردند و از غار همسایه یک مرغ قرض گرفتند آوردند.
فقط، یک مشکل دیگه هم هست. من یادم نمی آید جایی خوانده باشم توی ایران از این جادوگرها داشتیم!
چه کنیم حالا!؟
اشکالی ندارد. مرغ را دست می گیریم و با یک جابجایی کوچک در زمان و مکان به چند قرن عقب تر خانه ی اجداد مکزیکی مان می رویم (وقتی نسب سهراب میتواند برسد به هندی ها، من چرا نباید جد مکزیکی داشته باشم؟(
این پدربزرگم شغلش با آن یکی متفاوت است. ایشان مدیر ارتباطات با آدم فضایی ها هستند. و شاید اصلا امشب یکی دو تا از دوستان را بیاورند خانه ی جادوگر دهکده برای صرف شام!
اما شام... خوراک مرغ مکزیکی
مواد لازم:
سینه مرغ
سیب زمینی نگینی
فلفل دلمه ای نگینی
قارچ
پیاز نگینی
ادویه کاری و آویشن
نمک و فلفل
ابتدا سینه مرغ را با کمی زردچوبه و نمک آبپز و بعد ریش ریش می کنیم (خیلی ریز نشود لطفا!).
بعد از آن سیب زمینی ها را یا نگینی کرده بعد سرخ می کنیم، یا اگر میخواهیم سرخ کرده نباشد، اول آب پز می کنیم بعد نگینی.
قارچ ها را بعد از شستن بلانچ میکنیم. (بلانچ: آب را جوش آورده قارچ ها را دو تا سه دقیقه در آن می ریزیم. بعد در آبکشی خالی می کنیم تا آب آن گرفته شود و بلافاصله در کاسه ی آبی که چند تکه یخ در آن قرار داده ایم، می ریزیم و بعد دوباره آبکش می کنیم).
پیاز و فلفل دلمه ای را هم نگینی خرد می کنیم(فلفل دلمه ها ترجیحاً رنگی باشد) پیاز رو ریز، فلفل را درشت می گیریم.
حالا که همه مواد دم دستمان حاضر است، پیاز را در روغن زیتون می ریزیم و کمی تفت می دهیم تا سبک شود (یعنی از خامی در بیاید ولی سرخ هم نشود)، بعد فلفل دلمه ای ها را اضافه می کنیم. یک تفت دیگر و بعد ادویه ها و نمک را اضافه می کنیم.
همه ی اصالت مکزیکی این غذا به رنگ فلفل دلمه ای ها و عطر کاری و آویشن است، ولی شما اگر از این جماعت خوشتان نمی آید، هر ادویه دیگری که دوست دارید اضافه کنید. اصلاً من برای مواد مقدار ندادم برای همین. یعنی هرچقدر شیرینی پزی میلیمتری است، «آشپزی» دنیای خلاقیت و آزادی است. حالشو ببرید :)
پیشنهاد می کنم موقع افزودن ادویه، محتویات تابه را به کناره ها هل بدهید و وقتی روغن آن وسط جمع شد ادویه ها را در آن کمی سرخ کنید. با این کار عطر آنها خیلی بهتر بیرون می آید. همینقدر که یک هم بزنید کافی است (مراقب باشید ادویه خیلی زود می سوزد).
سپس قارچ و سیب زمینی و مرغ را هم اضافه کنید. هم بزنید و چند دقیقه ای در ظرف را بگذارید تا عطر ادویه ها به خورد مواد جدید برود، اما آنقدر هم طول نکشد که غذایمان آب بیندازد. بعد از آن غذا را همراه نان سرو کنید.
ما البته می رویم دور آتش حلقه می زنیم و وقتی بانوی جادوگر غذا را دور آتش چرخاند و چند مرتبه ای جلوی کله ی عقابی که همه ما (!) برایش احترام قائلیم، جلو برد و عقب آورد و به این نتیجه رسید روح نیاکانمان به اندازه کافی از بوی غذا بهره برده اند، بقیه اش را در معیّت آدم فضایی ها می زنیم بر بدن!
جای شما خالی
پ.ن:
عکس اینترنتی است. محفل ما خصوصی می باشد.
مهری خوئینی
