تفاوت خوک و گراز چیست؟ + عکس

گراز سری بزرگ و دراز، گردنی کوتاه، گوشی بزرگ و نوک دار، بدنی حجیم و سنگین و چشم‌های نسبتا کوچکی دارد، پوزه این حیوان دراز و استوانه‌ای شکل است که مقدار زیادی به سمت جلو امتداد پیدا کرده و به صفحه‌ای پهن، مسطح، برهنه و مرطوبی منتهی می‌شود که در آن سوراخ‌های بینی قرار دارد. این حیوان قدرت بینایی ضعیفی دارد، اما در عوض حس بویایی و شنوایی فوق العاده قوی دارد؛ حس بویایی گراز ۲۰۰۰ برابر انسان است. پا‌های گراز کوتاه و نازک است و در هر پا ۴ انگشت دارد که هر کدام به سم بلند و باریکی منتهی می‌شوند و تنها دو تا از این سم‌ها روی زمین قرار دارد.

بدن مسطح، شانه‌های بلند و دم کوتاه و راستی دارد. بدن این حیوان دارای مو‌های زبر، ضخیم و بلندی است که در بالای سر و گردن و تا بالای شانه و قسمتی از وسط پشت، مو‌ها بلندتر هستند. رنگ این حیوان از قهوه‌ای تا خاکستری تیره و سیاه متغیر است، انتها‌های پاها، گوش‌ها و دم تیره‌تر می‌باشد و رنگ بچه‌های این حیوان نسبت به بالغ‌ها کاملا تفاوت دارد؛ مو بچه‌ها روشنتر و نرمتر و همراه با خطوط زرد وقهوه‌ای می‌باشد که با افزایش سن این خط‌ها کمرنگ‌تر می‌شوند.

البته در نواحی مختلف تنوع رنگی زیادی وجود دارد به طوری که در آسیای میانه گراز‌هایی مایل به سفید دیده شده‌اند. گراز‌ها بنیه قوی دارند و می‌توانند روزانه در حدود ۲۰ کیلومتر را با سرعت متوسط ۴۰ کیلومتر بر ساعت طی کنند، همچنین این حیوانات شناگران ماهری هستند که به راحتی از رودخانه عبور می‌کنند.

گراز‌های نر بزرگسال بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر طول دارند و میانگین وزن آن‌ها بین ۶۰ تا ۷۰ کیلوگرم است؛ با توجه به تفاوت زیاد وزن در میان گرازها، نمونه‌هایی با وزن ۱۵۰، ۲۲۷ و حتی ۳۰۰ کیلوگرم نیز شکار شده اند.

گراز‌های نر به صورت دسته جمعی و معمولا در گله‌های ۲۰ تا ۵۰ تایی زندگی می‌کنند و ماده‌ها نیز به همراه فرزندانشان هستند (معمولا چند خوک ماده با بچه‌های سال جاری و بچه‌های سال پیش با هم زندگی می‌کنند) نر‌ها تنها در زمان جفت گیری در گروه ماده‌ها دیده می‌شوند.
دندان‌های نیش گراز در زمان جنگیدن و حفر زمین بسیار به او کمک می‌کند، این عاج که تقریبا ۱۰ سانتیمتر از آن بیرون از دهان و به شکل خمیده و به طرف بالا آمده است، ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر طول دارد و در جنس ماده کوتاهتر است.

گراز وحشی خجالتی است و به ندرت در نور دیده می‌شود. این حیوان معمولا شبگرد است و در طول روز در لانه و انبوه درختان پنهان می‌ماند و شب‌ها به شکار کردن، خوردن و غارت کردن بعضی مزارع می‌پردازد؛ گراز‌ها در زمان بارندگی و وقوع سیلاب لانه را ترک می‌کنند. گراز‌ها بسیار بد اخلاق‌تر از خوک‌ها هستند و اگر احساس نگرانی و استرس کنند، مهاجم و وحشی می‌شوند.

در صورتی که لانه این حیوانات به محصولات کشاورزی نزدیک باشد، خسارت فراوانی وارد می‌کنند. گراز در جستجوی خوراکی و ریشه درخت، زمین را حفر می‌کند، این عمل او در بعضی مناطق باعث آسیب به درختان و محصولات می‌شود، اما در بعضی مناطق باعث گسترش گونه‌های گیاهی می‌شود.

در مجموع این حیوان از نظر اکولوژیک حیوان مفیدی است و آن را بهترین جنگلبان و باغبان طبیعت می‌نامند؛ این حیوان با عاج‌های خود خاک زمین را زیر و رو می‌کند که این عمل چندین فایده دارد: خاک جنگل را مخلوط می‌کند و باعث پوک شدن خاک و رسیدن هوا به همه لایه‌های خاک می‌شود که در رویش گیاهان موثر است، باعث خروج حشرات مضر از زیر خاک و نابودی آن‌ها در فصل سرما می‌شود و غذای مورد نیاز برای حیوانات دیگر را در دسترس آن‌ها قرار می‌دهد.

این حیوانات تقریبا هر چیزی که قابل خوردن باشد می‌خورند و از این نظر با انسان رقابت می‌کنند؛ اما مواد گیاهی را ترجیح می‌دهند. از غذا‌های گیاهی مانند ریشه، ساقه، برگ، دانه‌های مختلف، غلات، حبوبات و میوه جات و غذا‌های حیوانی، چون حشرات، لارو آنها، بی‌مهره‌های کوچک و حتی جوندگان و لاشه حیوانات بزرگ تغذیه می‌کنند. گراز‌ها گاهی حیوانات کوچک مثل بچه گوزن را هم شکار می‌کنند و از جوجه و تخم پرندگان هم تغذیه می‌کنند.

این حیوانات به دلیل آن که می‌توانند به خوبی از خود دفاع کنند دشمنان زیادی ندارند و در مجموع حیواناتی صلح جو هستند که کمتر حمله می‌کنند، اما وقتی زخمی می‌شوند یا راهی جز دفاع از خود ندارند، بسیار خطرناک و مهاجم می‌شوند و مو‌های پشت و پهلوی خود را سیخ می‌کنند تا بزرگتر به نظر برسند سپس با دندان‌های نیش بلند خود به مهاجم حمله می‌کنند. در چرخه طبیعت این حیوانات و بچه‌های آن‌ها مهم‌ترین منابع غذایی برای ببر، گرگ، کفتار راه راه، خرس‌های بزرگ، تمساح، مار‌های بزرگ همچون پایتون مشبک، پرندگان شکاری بزرگ و بسیاری از گربه‌سانان وحشی هستند که شکارچی در یک فرصت مناسب به این حیوان حمله می‌کند. این حیوانات برای حفاظت از خود در برابر دشمن با حرکت سر خود از پایین به سمت بالا و با استفاده از دندان‌های تیز خود زخم‌هایی بر بدی دشمن وارد می‌کنند و ماده‌ها نیز که دندان‌ها بزرگی ندارند به وسیله گاز گرفتن با دهان بزرگی که دارند از خود دفاع می‌کنند. این حملات برای انسان کشنده نیست، اما آسیب‌های جدی بر بدن او وارد می‌کند.

صدای گراز‌ها اغلب به شکل خرناس و دندان قروچه است که آن‌ها از این صدا برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند؛ مثلا در هنگام خطرخرناسی بلند می‌کشند. گراز وحشی یکی از مهم‌ترین منابع غذایی جوامع شکارچی بوده است و اکنون نیز خوردن گوشت گراز یکی از اهداف شکار این حیوان می‌باشد. شکار بی رویه باعث شد نسل گراز در بسیاری از مناطق از جمله بریتانیا، اسکاندیناوی، بخش‌هایی از شمال آفریقا، شمال ژاپن و بخش‌های بزرگی از شوروی سابق رو به انقراض رود و از آنجا که این حیوان به مزرعه آسیب وارد می‌کند در بخش‌هایی شکار آن آزاد است و زیستگاه او تخریب شده است.
این حیوان نسبت به بیماری‌هایی مانند تب برفکی نیز بسیار حساس است، اما به خاطر سازگاری با محیط‌های مختلف، استفاده از مواد غذایی متنوع، قدرت استتار خوب، تعداد زیاد بچه و شکار کمتر در برخی نقاط به خاطر گوشت و پوست حرام هنوز به طور کامل منقرض نشده است. در ضمن این حیوان حدود ۲۰ سال عمر می‌کند.

این حیوان در مناطق سردسیر در اواسط زمستان و در مناطق گرمسیر در اواخر زمستان جفت گیری می‌کند، دوران بارداری آن ۴ ماه طول می‌کشد و در هربار ۴ تا ۸ بچه به دنیا می‌آورد، البته در مواردی ۱۰ بچه نیز دیده شده است. بچه گراز‌ها بعد از تولد به سرعت رشد می‌کنند و از ۱۸ ماهگی از لحاظ جنسی بالغ می‌شوند.

در مورد اهمیت اقتصادی گراز‌ها برای انسان‌ها باید گفت در مجموع این حیوان برای انسان ضرر مالی به همراه دارد که به چند مورد از آن اشاره خواهیم کرد:
۱- عفونت‌های انگلی قابل انتقال به انسان را با خود حمل می‌کنند.
۲- در برخورد با انسان باعث آسیب و زخمی شدن انسان‌ها می‌شوند.
۳- جمعیت وحشی آن‌ها باعث تخریب محیط زیست می‌شوند و پوشش گیاهی بومی را هنگام گشتن به دنبال غذا تخریب می‌کنند.
۴- در کشاورزی یک آفت به شمار می‌آیند که مقدار زیادی گندم و انگور را از بین می‌برند.
۵- رفتار‌های تهاجمی و مخرب آن‌ها سبب شده به عنوان یکی از مخرب‌ترین گونه‌ها در سراسر زمین معرفی شوند.