رایج‌ترین علایم یک خانواده پرچالش!
غذا نخوردن دور هم، فریاد زدن، گوشه‌گیری و ... از رایج‌ترین علایم یک خانواده پرچالش است.
روزنامه خراسان نوشت: «شرایط زندگی اکنون با گذشته نزدیک مثل یک سال پیش، تفاوت بسیاری کرده و کرونا تاثیر زیادی روی روان مردم دنیا گذاشته است. یکی از محتمل‌ترین آسیب‌های روانی شیوع این بیماری، افزایش استرس بین مردم است. طبیعتا این اختلال، خانواده‌های بسیاری را درگیر خواهد کرد و نتیجه نهایی این موضوع، تبدیل‌شدن خانه‌ای که از آن انتظار همدلی و آرامش داشتیم به خانه‌ای پر از ترس و خشم است. علایم یک خانواده پر استرس و توصیه‌های مشاوران برای بهبود این شرایط را در ادامه می‌خوانید.
آیا اعضای خانواده زیاد فریاد می‌کشند؟
اگر از تاثیر استرس بر خانواده تان مطمئن نیستید، کافی است از گوش هایتان کمک بگیرید. هر قدر ما یا فرزندان مان استرس بیشتری را تجربه کنیم، تمایل بیشتری به بالا بردن صدا و ایجاد بگومگو‌های غیر ضروری پیدا می‌کنیم. دکتر «آلتمن» در این باره می‌گوید اگر فرزندان تان در گفتگو‌ها فریاد می‌کشند، همه تلاش تان را بکنید تا با اطمینان و آرامش بیشتری پاسخ آن‌ها را بدهید و این آرامش را به آن‌ها منتقل کنید، اما اگر شما هم در مقابل فریاد می‌کشید، بهتر است گفتگو را متوقف کنید. به فرزندان تان بگویید ما هر دو نیاز به آرامش داریم پس باید بنشینیم و نفس عمیق بکشیم. این کار هم برای شما و هم برای آن‌ها ضروری است.
آیا همه خانواده کمتر از حد معمول می‌خوابید؟
وقتی استرس در خانواده افزایش می‌یابد، یکی از نخستین مسائلی که تحت تاثیر قرار می‌گیرد، کیفیت خواب است که اغلب برای اعضای خانواده همراه با بی خوابی است. کمبود خواب باعث می‌شود شما و فرزندان تان بیشتر و بیشتر عصبی و مضطرب شوید و این دور باطل همچنان ادامه یابد. دکتر «تینا آلتمن»، متخصص کودکان از کالیفرنیا و سخنگوی آکادمی پزشکی کودکان می‌گوید اگر احساس می‌کنید کودکان تان خشن‌تر از گذشته شده اند، سعی کنید آن‌ها را نیم‌ساعت زودتر به رختخواب بفرستید. این کار را درباره خودتان هم انجام دهید تا شاهد یک تغییر واقعی در جو خانواده باشید.
آیا کمتر از گذشته دور هم غذا می‌خورید؟
وقتی شما یا همسرتان عصبی هستید و استرس دارید، فرزندان تان ترجیح خواهند داد برای این که با شما صحبت نکنند، کمتر سر میز غذا حاضر شوند. دکتر «ماری الفورد»، روانشناس و عضو انجمن روانشناسی می‌گوید: «برای این که خانواده را سر میز غذا گرد هم بیاورید، جملات مثبتی درباره خانواده تان روی کاغذ بنویسید و هنگام صرف غذا، آن را بلند بخوانید. این کار کمک می‌کند بچه‌ها انتظار صرف غذا را در جوی آرام و مثبت داشته باشند. می‌توانید این کار را از هر یک از بچه‌ها هم بخواهید و به این شکل، یک سنت جدید و مثبت در خانواده ایجاد کنید.»
آیا همه‌تان گوشه گیر شده اید؟
برخی بچه‌ها وقتی استرس زیادی را تحمل می‌کنند، منزوی می‌شوند و خودشان را از دیگران دور می‌کنند. بچه‌های بزرگ‌تر ممکن است خود را در اتاق حبس کنند، اما واکنش بچه‌های کوچک‌تر احتمالا خودداری از بازی با دیگر بچه‌ها خواهد بود. دکتر «الفورد» توصیه می‌کند در چنین حالتی با فرزندتان صحبت و او را از این موضوع مطمئن کنید که ارتباط میان شما و او برقرار است و او می‌تواند درباره هر موضوعی با شما صحبت کند. اگر خودتان استرس دارید و بچه‌ها متوجه این موضوع شده اند، به آن‌ها بگویید با کار‌هایی مانند دوش‌گرفتن یا تنفس عمیق آرام‌تر می‌شوید. این کار‌ها به طور قطع شما را آرام‌تر خواهد کرد و به فرزندان تان نشان خواهد داد شما می‌توانید استرس تان را کنترل و مدیریت کنید.
آیا در محل کار با چالش بیشتری روبه‌رو می‌شوید؟
یک قرار کاری را از دست داده اید؟ در کنفرانس خوب ظاهر نشده اید؟ استرس، ممکن است عامل اصلی آن باشد، زیرا استرس توانایی تمرکز و سازمان‌دهی را از شما می‌گیرد؛ آن هم درست در زمان‌هایی که نیاز به عملکرد دقیق و حرفه‌ای دارید. دکتر «الفورد» توصیه می‌کند در این مواقع، منبع استرس را شناسایی و با همسرتان برای از بین بردن آن هم فکری کنید. به عنوان مثال اگر آماده‌شدن همزمان شما و بچه‌ها هنگام صبح باعث می‌شود، روزتان را با عصبانیت و استرس آغاز کنید، راهکاری برای آن بیابید. به عنوان مثال نیم‌ساعت زودتر بیدار شوید یا بخشی از کار‌های تان را از شب قبل انجام دهید.
آیا همه افراد خانواده احساس بیماری دارند؟
استرس مزمن، بدن را در هر سن و سالی تحت تاثیر قرار می‌دهد. وقتی خانواده در شرایط پر استرسی قرار دارد، سیستم ایمنی اعضای خانواده ضعیف می‌شود و احتمال ابتلا به بیماری‌ها افزایش می‌یابد. در این شرایط، بچه‌های کوچک‌تر معمولا از دل درد، سردرد یا کابوس‌های شبانه شکایت می‌کنند و بزرگ‌تر‌ها دچار درد گردن، شانه، پشت و گاهی هم بی خوابی می‌شوند. در چنین شرایطی، علاوه بر افزایش ساعت‌های خواب، از تمیز نگه‌داشتن دست‌ها و تحرک کافی خود و اعضای خانواده تان مطمئن شوید. برای این که ضمن جلوگیری از بیماری‌ها با عامل استرس‌زا هم مقابله کنید، دکتر «الفورد» توصیه می‌کند به فعالیت‌های لذتبخش مانند بازی‌های خانوادگی شبانه یا دیدن فیلم بپردازید.
آیا اعضای خانواده زیاد فریاد می‌کشند؟
اگر از تاثیر استرس بر خانواده تان مطمئن نیستید، کافی است از گوش هایتان کمک بگیرید. هر قدر ما یا فرزندان مان استرس بیشتری را تجربه کنیم، تمایل بیشتری به بالا بردن صدا و ایجاد بگومگو‌های غیر ضروری پیدا می‌کنیم. دکتر «آلتمن» در این باره می‌گوید اگر فرزندان تان در گفتگو‌ها فریاد می‌کشند، همه تلاش تان را بکنید تا با اطمینان و آرامش بیشتری پاسخ آن‌ها را بدهید و این آرامش را به آن‌ها منتقل کنید، اما اگر شما هم در مقابل فریاد می‌کشید، بهتر است گفتگو را متوقف کنید. به فرزندان تان بگویید ما هر دو نیاز به آرامش داریم پس باید بنشینیم و نفس عمیق بکشیم. این کار هم برای شما و هم برای آن‌ها ضروری است.
آیا همه خانواده کمتر از حد معمول می‌خوابید؟
وقتی استرس در خانواده افزایش می‌یابد، یکی از نخستین مسائلی که تحت تاثیر قرار می‌گیرد، کیفیت خواب است که اغلب برای اعضای خانواده همراه با بی خوابی است. کمبود خواب باعث می‌شود شما و فرزندان تان بیشتر و بیشتر عصبی و مضطرب شوید و این دور باطل همچنان ادامه یابد. دکتر «تینا آلتمن»، متخصص کودکان از کالیفرنیا و سخنگوی آکادمی پزشکی کودکان می‌گوید اگر احساس می‌کنید کودکان تان خشن‌تر از گذشته شده اند، سعی کنید آن‌ها را نیم‌ساعت زودتر به رختخواب بفرستید. این کار را درباره خودتان هم انجام دهید تا شاهد یک تغییر واقعی در جو خانواده باشید.
آیا کمتر از گذشته دور هم غذا می‌خورید؟
وقتی شما یا همسرتان عصبی هستید و استرس دارید، فرزندان تان ترجیح خواهند داد برای این که با شما صحبت نکنند، کمتر سر میز غذا حاضر شوند. دکتر «ماری الفورد»، روانشناس و عضو انجمن روانشناسی می‌گوید: «برای این که خانواده را سر میز غذا گرد هم بیاورید، جملات مثبتی درباره خانواده تان روی کاغذ بنویسید و هنگام صرف غذا، آن را بلند بخوانید. این کار کمک می‌کند بچه‌ها انتظار صرف غذا را در جوی آرام و مثبت داشته باشند. می‌توانید این کار را از هر یک از بچه‌ها هم بخواهید و به این شکل، یک سنت جدید و مثبت در خانواده ایجاد کنید.»
آیا همه‌تان گوشه گیر شده اید؟
برخی بچه‌ها وقتی استرس زیادی را تحمل می‌کنند، منزوی می‌شوند و خودشان را از دیگران دور می‌کنند. بچه‌های بزرگ‌تر ممکن است خود را در اتاق حبس کنند، اما واکنش بچه‌های کوچک‌تر احتمالا خودداری از بازی با دیگر بچه‌ها خواهد بود. دکتر «الفورد» توصیه می‌کند در چنین حالتی با فرزندتان صحبت و او را از این موضوع مطمئن کنید که ارتباط میان شما و او برقرار است و او می‌تواند درباره هر موضوعی با شما صحبت کند. اگر خودتان استرس دارید و بچه‌ها متوجه این موضوع شده اند، به آن‌ها بگویید با کار‌هایی مانند دوش‌گرفتن یا تنفس عمیق آرام‌تر می‌شوید. این کار‌ها به طور قطع شما را آرام‌تر خواهد کرد و به فرزندان تان نشان خواهد داد شما می‌توانید استرس تان را کنترل و مدیریت کنید.
آیا در محل کار با چالش بیشتری روبه‌رو می‌شوید؟
یک قرار کاری را از دست داده اید؟ در کنفرانس خوب ظاهر نشده اید؟ استرس، ممکن است عامل اصلی آن باشد، زیرا استرس توانایی تمرکز و سازمان‌دهی را از شما می‌گیرد؛ آن هم درست در زمان‌هایی که نیاز به عملکرد دقیق و حرفه‌ای دارید. دکتر «الفورد» توصیه می‌کند در این مواقع، منبع استرس را شناسایی و با همسرتان برای از بین بردن آن هم فکری کنید. به عنوان مثال اگر آماده‌شدن همزمان شما و بچه‌ها هنگام صبح باعث می‌شود، روزتان را با عصبانیت و استرس آغاز کنید، راهکاری برای آن بیابید. به عنوان مثال نیم‌ساعت زودتر بیدار شوید یا بخشی از کار‌های تان را از شب قبل انجام دهید.
آیا همه افراد خانواده احساس بیماری دارند؟
استرس مزمن، بدن را در هر سن و سالی تحت تاثیر قرار می‌دهد. وقتی خانواده در شرایط پر استرسی قرار دارد، سیستم ایمنی اعضای خانواده ضعیف می‌شود و احتمال ابتلا به بیماری‌ها افزایش می‌یابد. در این شرایط، بچه‌های کوچک‌تر معمولا از دل درد، سردرد یا کابوس‌های شبانه شکایت می‌کنند و بزرگ‌تر‌ها دچار درد گردن، شانه، پشت و گاهی هم بی خوابی می‌شوند. در چنین شرایطی، علاوه بر افزایش ساعت‌های خواب، از تمیز نگه‌داشتن دست‌ها و تحرک کافی خود و اعضای خانواده تان مطمئن شوید. برای این که ضمن جلوگیری از بیماری‌ها با عامل استرس‌زا هم مقابله کنید، دکتر «الفورد» توصیه می‌کند به فعالیت‌های لذتبخش مانند بازی‌های خانوادگی شبانه یا دیدن فیلم بپردازید.
ارسال نظرات
تازه ها