ذکری که دائم بر زبان موسی بن جعفر (ع) بود+فیلم

موسی بن جعفر (ع) ملقب به کاظم و باب الحوائج هفتمین امام شیعیان است که در سال سال ۱۲۸ قمری، همزمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان متولد شد و در سال ۱۴۸ ق پس از شهادت پدرش، امام صادق (ع)، به امامت رسید. دوران ۳۵ ساله امامت او با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی همزمان بود.
دوره امامت امام کاظم (ع) با اوج قدرت خلافت عباسی همزمان بود و ایشان در برابر حکومت وقت، تقیه می‌کردند و شیعیان را نیز به این کار سفارش می‌کردند؛ امام کاظم (ع) برای ارتباط با شیعیان، سازمان وکالت را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم (ع) همزمان با بروز انشعاباتی در شیعه بود و فرقه‌های اسماعیلیه، فطحیه و ناووسیه با آغاز امامت این حضرت و فرقه واقفیه پس از شهادت ایشانشکل گرفت.
منابع شیعه و سنی، علم، عبادت، بردباری و بخشندگی وی را ستوده و او را کاظم و عبد صالح لقب داده‌اند. بزرگان اهل سنت به امام هفتم شیعیان به عنوان یک عالم دینی احترام می‌گذاشتند و همچون شیعیان به زیارت قبر او می‌رفتند. حرم امام کاظم (ع) و حرم نوه‌اش امام جواد (ع) در منطقه کاظمین در شمال بغداد، به حرم کاظمین شهرت دارد و زیارتگاه مسلمانان به‌ویژه شیعیان است.
حجت الاسلام و المسلمین علیرضا خوشی خوانساری در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در ابتدا به خفقان و سختی دوران زندگی و امامت امام موسی بن جعفر (ع) برای شیعیان اشاره کرد و گفت: از دوران موسی بن جعفر (ع) می‌توان به دوران پرتنشی در امامت برای شیعیان یاد کرد، دوران سختی که وقتی صدای تفرقه در عصر امام صادق (ع) شنیده شد در دوران امام هفتم شیعیان در فرقه‌هایی مانند اسماعیلیه و فطحیه که می‌خواستند مکتب شیعه را به انحراف ببرند؛ ظهور کرد که البته این دوران با امامت و مدیریت موسی بن جعفر (ع) برای مسلمانان و شیعیان به خیر گذشت.
وی افزود: بعد از امامت و شهادت اباعبدالله (ع) ما باید به یک نکته مهم توجه کنیم و آن اینکه مبدا تمام قیام‌ها بعد از سید الشهدا (ع) با شعار انتقام گیری از خون اباعبدالله (ع) و شهدای کربلا بود، اما در تاریخ مشاهده می‌کنیم که این قیام‌ها بدون اذن امام، تفکر و اندیشه امام بود و در نهایت به انحراف کشیده می‌شد. در نتیجه امام هفتم (ع) شیعه را نسبت به خطرات و همچنین آینده‌ای که باید به سمت آن حرکت کنند و امام را یاری کنند، توجه می‌دادند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: در کتاب تحف العقول از امام موسی بن جعفر (ع) روایتی نقل شده است که فرمودند: «أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ إِنتِظارُ الفَرَجِ»؛ هترین عبادت بعد از شناختن خداوند، انتظار فرج و گشایش است. این روایت به این معناست که بعد از شناخت خدا و توحید در عصری که در آن قرار گرفته ایم فقط انتظار فرج است که به کار می‌آید. امام کاظم (ع) با این حدیث نشان دادند دلیل قیام نکردن اهل بیت (ع) توقف ایشان نیست بلکه هدایت مردم، حفظ جان و ذخیره شیعیان برای زمان ظهور است.
وی درباره شبکه وکلا توضیح داد: مجموعه وکلا که امام کاظم (ع) ایجاد کردند و ارتباط گیری که در بین شیعیان به واسطه وکلا ایجاد شده بود این خود نشان دهنده آن است که شیعه در عصر موسی بن جعفر (ع) باید از تجزیه و انحرافات نجات پیدا کند و در نهایت حضرت فرمودند این نجات؛ همان روزی که آرزوی تمام انبیا و اولیا است فقط با فرج آخرین امام شیعیان حاصل می‌شود.
حجت الاسلام خوشی در پایان گفت: در روایات تاریخی نقل شده است که مامون یک روز به امام رضا (ع) عرض کرد، من دائم در کنار پدرم هارون رشید بودم، پدرم روز‌هایی را برای شنیدن حوائج مردم قرار می‌داد، اما با تکبر به مردم نگاه می‌کرد؛ اما زمانی که موسی بن جعفر (ع) که بدنی نحیف و سیمای نورانی داشت، می‌آمد پدرم از جایش بلند می‌شد و او را جای خود می‌نشاند. مامون می‌گوید دقت کردم دیدم ایشان دائم بر زیر لب این ذکر را می‌گوید. «اللهم انی اسالک الراحة عندالموت و العفو عندالحساب»؛ پروردگارا، چه بسیار مدت بود که از تو می‌‏خواستم مرا برای عبادت خویش، فراغت دهی، اینک دعایم را به اجابت رساندی، پس تو را بر این سپاس می‌‏گویم.
در ادامه شما می‌توانید صحبت‌های حجت الاسلام علیرضا خوشی را مشاهده کنید: