یادداشت اصلاح طلب جوان علیه گعده ناسا و چریک پیر!
بنا نداشتم پست سیاسی و انتخاباتی بگذارم اما خواندن خبر تشکیل نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان و دیدن عکس یادگاریشان در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ موجب شد تا دوباره علی رغم میل باطنی ام گور کهنه بشکافم و دردنامه ای بنویسم.
حضرات که برای برخی از آنها به صفت شخصشان بسیار احترام قائلم در حسینیه جماران گرد هم آمدند تا برای روزهای انتخابات ما بین خودشان اجماع بسازند و تدبیر کنند. همان آدم‌های همیشگی همان گعده ۲۵ ساله بدون هیچ تغییری در چهره ها و رویکردها عده ای مشغول شعارهای بیست سال پیش برخی مشغول زمینه چینی برای گرفتن پستها و احتمالا تعدادی مشغول بیزینسهای سیاسی و کاسبی های انتخاباتی. بدون ذره ای کسب اختیارات بدون مشخص کردن نسبتشان با حاکمیت و همچنان پس زدن با دست و پیش کشیدن با پا.
طرف ذره ای در جهت گیری های برندازانه و ضدیت با ولایت فقیه و روال ساختار شکنانه اش تغییری نداده اما در جلسات اجماع ساز می خواهد دست به اصلاح بزند. اصلاح چه چیزی؟ آن دیگری هنوز وعده های پر سر و صدایش برای تامین مطالبات مردم و بلافاصله خلف وعده ها و فراموشکاریهایش از حافظه ملت پاک نشده آمده برای انتخابات بعدی وعده های جدید طراحی کند. آن یکی هنوز چک های سیاسی برگشت خورده و بی محلش پاس نشده آماده می شود تا دسته چکی دیگر خرج کند و برگه های چک را با دفتر نقاشی اشتباه گرفته
آقایان مدعی اصلاحات! خانم‌های مدعی تحول و تغییر!
ملت به ریش سوخته و حنای بی رنگ ما و شما می خندند؛ از این دورهمی های بی حاصل چه سود ؟! این نشستن ها و گفتن ها و برخاستن ها چه نفعی برای مردم گرفتار نان شب دارد؟ شما که می دانید نه در حاکمیت اعتباری دارید نه مابین مردم آبرویی با چه رویی حرف از انتخابات می زنید؟ کدام ایرادتان را اصلاح کرده اید که امروز می خواهید جبهه اصلاح تشکیل بدهید ؟ در این ناسای جعلی قرار است چه آپولویی هوا کنید؟ احتمالا باز عده ای جوان بی نوا را می خواهید عمله انتخاباتی خود کنید و فردای پیروزی خیالی تلفن ها را خاموش کرده آن بیچاره ها را گرفتار در راهروهای دادسرا و دادگاه به حال خود رها کنید؟
از مجلس لیست امید و دولت تدبیر امیدتان چه خیری به حال ملت بی پناه رسید که دوباره عزم انتخابات کرده اید؟
من جای شما باشم بر این امر اجماع می کنم که تا سالیان متمادی فکر انتخابات و کسب قدرت نکنم بنشینم در گوشه ای مطالعه و تزکیه نفس کنم اول خود را اصلاح کنم بعد به فکر اصلاح کشور باشم دامن خودم را از فساد سیاسی و اقتصادی پاک کنم تا مردم بدانند در گفتار و رفتار صادق و سالمم.
این دوره شاید نبودنتان سودمند تر از بودنتان باشد