صحبت کردن بیشترین راه انتشار ویروس کرونا
مطالعه‌ی جدیدی نشان می‌دهد در فضاهای دارای تهویه‌ی ضعیف، احتمال انتشار کووید ۱۹ ازطریق صحبت کردن بیشتر از سرفه کردن است.
به‌گزارش لایو ساینس از مطالعه‌ی جدید پژوهشگران بریتانیایی، صحبت کردن نسبت‌به سرفه کردن خصوصا در فضاهای با تهویه‌ی ضعیف ممکن است منجر به انتقال بیشتر شود. علاوه‌بر‌این، در این شرایط، ویروس می‌تواند در عرض چند ثانیه بیش از دو متر جا‌به‌جا شود. یافته‌ها نشان می‌دهند فاصله‌گیری اجتماعی به‌تنهایی برای پیشگیری از انتقال کووید ۱۹ کافی نیست و ماسک‌های صورت و تهویه‌ی مناسب نیز برای کنترل شیوع اهمیت حیاتی دارد.
در اکتبر سال ۲۰۲۰، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) رسما اذعان کرد که ویروس عامل کووید ۱۹ یعنی SARS-CoV-2 خصوصا در فضاهای بسته دارای تهویه‌ی ضعیف می‌تواند ازطریق هوا منتقل شود.
در مطالعه‌ی جدید در مجله‌ی Proceedings of the Royal Society A منتشر شد، پژوهشگران از مدل ریاضی برای بررسی نحوه‌ی انتشار کووید ۱۹ در فضاهای بسته استفاده کردند و متغیرهایی مانند اندازه‌ی فضا، تعداد افراد داخل فضا، میزان تهویه و اینکه آیا مردم ماسک می‌پوشند یا نه، را درنظر گرفتند. مطالعه نشان داد که وقتی دو نفر در فضای دارای تهویه‌ی ضعیف قرار دارند و ماسک نپوشیده‌اند، احتمال انتقال ویروس ازطریق صحبت کردن طولانی‌مدت بسیار بیشتر از یک سرفه کوتاه است. علت آن است که وقتی صحبت می‌کنیم، قطرات ریزی تولید می‌کنیم که می‌تواند در هوا بماند، منتشر شود و در منطقه‌ی بدون تهویه‌ی کافی تجمع پیدا کند. از طرف دیگر، سرفه قطرات بزرگ‌تری تولید می‌کند که سریعا روی کف زمین افتاده و روی سطوح می‌نشینند.
در یکی از سناریوهای مدل‌سازی شده، پژوهشگران دریافتند که پس از سرفه‌ای کوتاه، تعداد ذرات عفونی در هوا سریعا پس از ۱ تا ۷ دقیقه کاهش پیدا می‌کند. درمقابل، پس از ۳۰ ثانیه صحبت کردن، فقط پس از ۳۰ دقیقه تعداد ذرات عفونی تا سطح مشابهی کاهش یافت و تعداد زیادی از ذرات پس از یک ساعت همچنان در هوا معلق بودند. به‌عبارت دیگر، یک دوز از ذرات ویروس که می‌تواند موجب عفونت شود، پس از صحبت کردن درمقایسه‌با سرفه، به مدت طولانی‌تری در هوا می‌ماند.
اگرچه به گفته‌ی نویسندگان، پوشیدن هر نوع ماسکی موجب کاهش مقدار ویروس کرونا معلق در هوا می‌شود، زیرا ماسک برخی از قطرات را فیلتر می‌کند و سرعت حرکت ذرات بازدم‌شده را کند می‌کند.
تهویه نیز اهمیت دارد. یکی از سناریوها نشان داد که وقتی فرد عفونی برای یک ساعت در فضای سربسته صحبت می‌کند، افراد دیگری که در آن اتاق حضور دارند، تا ۲۰ درصد در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار دارند اما وقتی هوای اتاق ده بار در ساعت کاملا تعویض شود، این خطر سه برابر کمتر می‌شود (در اتاقی با تهویه‌ی خوب معمولا هوا ۱۰ تا ۲۰ بار در ساعت تعویض می‌شود).
پژوهشگران مطالعه ی جدید که از دانشگاه کمبریج و کالج سلطنتی لندن بودند، در مقاله‌ی خود نوشتند: «تهویه، در کاهش خطر عفونت در فضاهای داخلی بیشترین اهمیت را دارد.» پدرو د اولیویرا نویسنده‌ی اصلی مطالعه گفت: «با درنظر گرفتن اینکه فقط یک سال از زمان شناسایی ویروس گذشته است، دانش ما درمورد انتقال هوابرد SARS-CoV-2 با سرعت زیادی تکامل یافته است. ما نشان می‌دهیم که چگونه این قطرات کوچک می‌توانند در طولانی‌مدت در فضاهای داخلی جمع شوند و چگونه با تهویه‌ی مناسب می‌تواند کاهش پیدا کند.»
پژوهشگران از یافته‌های خود برای ایجاد ابزار آنلاین رایگانی به نام Airborne.cam استفاده کرده‌اند تا نشان دهند که چگونه تهویه و عوامل دیگر بر خطر انتقال در فضاهای بسته اثر می‌گذارد. افراد مسئول می‌توانند از این ابزار برای محل کار و کلاس‌های درس استفاده کنند تا مشخص کنند که آیا تهویه مناسب است.
در اکتبر سال ۲۰۲۰، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) رسما اذعان کرد که ویروس عامل کووید ۱۹ یعنی SARS-CoV-2 خصوصا در فضاهای بسته دارای تهویه‌ی ضعیف می‌تواند ازطریق هوا منتقل شود.
در مطالعه‌ی جدید در مجله‌ی Proceedings of the Royal Society A منتشر شد، پژوهشگران از مدل ریاضی برای بررسی نحوه‌ی انتشار کووید ۱۹ در فضاهای بسته استفاده کردند و متغیرهایی مانند اندازه‌ی فضا، تعداد افراد داخل فضا، میزان تهویه و اینکه آیا مردم ماسک می‌پوشند یا نه، را درنظر گرفتند. مطالعه نشان داد که وقتی دو نفر در فضای دارای تهویه‌ی ضعیف قرار دارند و ماسک نپوشیده‌اند، احتمال انتقال ویروس ازطریق صحبت کردن طولانی‌مدت بسیار بیشتر از یک سرفه کوتاه است. علت آن است که وقتی صحبت می‌کنیم، قطرات ریزی تولید می‌کنیم که می‌تواند در هوا بماند، منتشر شود و در منطقه‌ی بدون تهویه‌ی کافی تجمع پیدا کند. از طرف دیگر، سرفه قطرات بزرگ‌تری تولید می‌کند که سریعا روی کف زمین افتاده و روی سطوح می‌نشینند.
در یکی از سناریوهای مدل‌سازی شده، پژوهشگران دریافتند که پس از سرفه‌ای کوتاه، تعداد ذرات عفونی در هوا سریعا پس از ۱ تا ۷ دقیقه کاهش پیدا می‌کند. درمقابل، پس از ۳۰ ثانیه صحبت کردن، فقط پس از ۳۰ دقیقه تعداد ذرات عفونی تا سطح مشابهی کاهش یافت و تعداد زیادی از ذرات پس از یک ساعت همچنان در هوا معلق بودند. به‌عبارت دیگر، یک دوز از ذرات ویروس که می‌تواند موجب عفونت شود، پس از صحبت کردن درمقایسه‌با سرفه، به مدت طولانی‌تری در هوا می‌ماند.
اگرچه به گفته‌ی نویسندگان، پوشیدن هر نوع ماسکی موجب کاهش مقدار ویروس کرونا معلق در هوا می‌شود، زیرا ماسک برخی از قطرات را فیلتر می‌کند و سرعت حرکت ذرات بازدم‌شده را کند می‌کند.
تهویه نیز اهمیت دارد. یکی از سناریوها نشان داد که وقتی فرد عفونی برای یک ساعت در فضای سربسته صحبت می‌کند، افراد دیگری که در آن اتاق حضور دارند، تا ۲۰ درصد در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار دارند اما وقتی هوای اتاق ده بار در ساعت کاملا تعویض شود، این خطر سه برابر کمتر می‌شود (در اتاقی با تهویه‌ی خوب معمولا هوا ۱۰ تا ۲۰ بار در ساعت تعویض می‌شود).
پژوهشگران مطالعه ی جدید که از دانشگاه کمبریج و کالج سلطنتی لندن بودند، در مقاله‌ی خود نوشتند: «تهویه، در کاهش خطر عفونت در فضاهای داخلی بیشترین اهمیت را دارد.» پدرو د اولیویرا نویسنده‌ی اصلی مطالعه گفت: «با درنظر گرفتن اینکه فقط یک سال از زمان شناسایی ویروس گذشته است، دانش ما درمورد انتقال هوابرد SARS-CoV-2 با سرعت زیادی تکامل یافته است. ما نشان می‌دهیم که چگونه این قطرات کوچک می‌توانند در طولانی‌مدت در فضاهای داخلی جمع شوند و چگونه با تهویه‌ی مناسب می‌تواند کاهش پیدا کند.»
پژوهشگران از یافته‌های خود برای ایجاد ابزار آنلاین رایگانی به نام Airborne.cam استفاده کرده‌اند تا نشان دهند که چگونه تهویه و عوامل دیگر بر خطر انتقال در فضاهای بسته اثر می‌گذارد. افراد مسئول می‌توانند از این ابزار برای محل کار و کلاس‌های درس استفاده کنند تا مشخص کنند که آیا تهویه مناسب است.
ارسال نظرات
تازه ها